ปลายปีที่แล้ว เราขับรถกลับจากยิม และเห็นก้อน ๆ อะไรไม่รู้อยู่บนถนน หวิดทับรอมร่อ แต่พอเฉียดใกล้มาก ๆ เลยสังเกตได้ว่าเป็นลูกแมว เลยขับคร่อมไว้ แล้วลงจากรถไปลากตัวมาค่ะ ตอนอยู่ใต้รถนางร้องดังมาก ๆ แปลว่าปอดแข็งแรงรึเปล่านะ ตัวนี้ จขกท เรียกเล่น ๆ ว่าจิ๋ว แต่คุณแม่เรียกว่าชิซึกะค่ะ


ตอนเก็บมาสด ๆ ร้อน ๆ เลยค่าา

ตอนเล็ก ๆ นี่ น่ารักเวอร์


เวลาผ่านไป เหมียวถูกทำร้ายโดยแมวโพงค่ะ โดนกัดยับเลย

แต่เธอก็รอดมาได้ และมีสุขภาพที่ดี

และต้นปี เหตุการณ์เดิมมันเกิดขึ้นค่ะ ตอนนั้นแม่ขับรถกลับจากบ้านจุนยาย

นี่แหละค่ะ จขกท หน้าเหมือนคุณยายมาก ก็ดีใจ ฉันสวยยยยยย

เอ้า ต่อ ๆ ตอนนั้นค่อนข้างมืด คุณแม่เตรียมตัวยูเทิร์นรถ และจขกทเหลือบไปเห็นอะไรขาว ๆ ด้านขวาจากเกาะกลางถนน ระยะประชิดแต่ไม่ทันบอกแม่
นายแม่ชนเปรี้ยงแล้วกรี๊ด ตอนนั้น จขกท คิดว่าแม่เหยียบหมวกกันน๊อกหรืออะไรซักอย่างขาว ๆ ค่ะ แต่แม่บอกว่า แม่แน่ใจว่าแม่ชนแมว แม่ยูเทิร์นรถ และขับชิดเพื่อดูว่าชนอะไร เป็นลูกแมว นอนหน้าหงาย แต่อย่างอื่นเห็นไม่ชัด แต่ความแรงที่ชนมันค่อนข้างมาก เราปากคอสั่น บอกแม่ว่า ไปดูกัน เลยเลี้ยวรถไปดูอีกครั้ง มีคนเก็บมันมาทิ้งไว้ในพงหญ้าอย่างไว มันรอด และขณะที่อุ้มมันขึ้นมามันก็ยังขู่ฟ่อ
   

และนี่คือโฉมหน้าของหมวกกันน๊อกสีขาวค่ะ (= =")

คุณหมอบอกว่า สะโพกหัก ขาหัก และอยู่ในสภาวะช๊อก เลยตัดสินใจไม่ใส่เฝือกก่อนค่ะ เพราะหมอ คิดว่าอาจจะไม่รอด เพราะมันร่อแร่มาก ต้องพลิกตัวทุกชั่วโมงและคอย คอยบีบฉี่บีบอึและป้อนข้าว ด้วยความที่มันตาเล็ก จขกทเลยเรียกว่า หลีปิ๊ ค่ะ

  
เอิ่ม คิดว่าเจ๊ลำบากไหมอิหนู
แต่สุดท้าย มันรอดค่ะ ดวงแข็งโป๊ก คุณหมอเลยใส่เฝือกให้ในท้ายที่สุด



กลายมาเป็นสามสีแพ๊คคู่ ที่ไม่มีใครคาดคิด เพราะมาแบบเหนือดวง


พี่ส้มใหญ่ถึงกับเหนื่อยเพราะต้องคอยดูแลเด็ก


หลีปิ๊ (ที่คุณแม่ตั้งชื่อให้อย่างไพเราะว่าถุงแป้ง) เป็นเด็กขี้เหงาที่สุดเลย

ก็เรานั้นมันคนละชั้นน

อ้าว มาอยู่ชั้นเดียวกันแล้ว

สุดท้ายนี้ จงสยบแก่ข้าเสีย เจ้าทาสในเรือนเบี้ย


สำหรับวันนี้ สวัสดีค่ะทุกท่าน