คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
การจัดระเบียบตลาด....ไม่เคยทำได้แบบจีรังยั่งยืนสักแห่ง....เพราะบ้านเราข้าราชการเขาทำงานแบบ ไฟไหม้ฟาง
พอหัวหน้าใหญ่เปลี่ยน ความมีระเบียบมันก็เปลี่ยน....ส่วนแม่ค้าก็ไม่เคยเคารพ ระเบียบวินัย เอ็งวางได้ตูก็วางมั่ง มันก็เลยเต็ม
เคยไปตลาดสวนหลวงที่กำลังดัง ทุกอาทิตย์ หลังจากออกกำลังในสวนหลวงเสร็จก็มาหาอะไรกิน ของกินเยอะมาก แม่ค้าก็เยอะ
ก่อนหน้านี้ วางขายกันเต็มฟุตบาตจนต้องลงมาเดินในถนน ถามแม่ค้าได้ความว่าจ่ายให้เทศกิจรายวัน มีอยู่พักหนึ่งเกิดเข้มงวดห้ามวางขาย
ตามฟุตบาต จนคนเดินรู้สึกเดินสบายขึ้นไม่อึดอัด แต่มันก็ได้แค่ระยะสั้น ๆ หลังจากนั้นไม่กี่เดือนแม่ค้าเริ่มทะยอยออกมาตั้งตามฟุตบาตอีกแล้ว
นิสัยคนไทย "ขนมพอสมน้ำยา"......
- ถามเจ้าหน้าที่ ๆ ก็บอกว่ากำลังไม่พอ
- ถามแม่ค้า ๆ ก็บอกจ่ายเงินให้ จนท.
ทุกคนล้วนละเลยต่อกฏระเบียบ แถมยังสืบทอดเป็นมรดกไปชั่วลูกชั่วหลาน....เมื่อไหร่จะดีได้จริงสักที
พอหัวหน้าใหญ่เปลี่ยน ความมีระเบียบมันก็เปลี่ยน....ส่วนแม่ค้าก็ไม่เคยเคารพ ระเบียบวินัย เอ็งวางได้ตูก็วางมั่ง มันก็เลยเต็ม
เคยไปตลาดสวนหลวงที่กำลังดัง ทุกอาทิตย์ หลังจากออกกำลังในสวนหลวงเสร็จก็มาหาอะไรกิน ของกินเยอะมาก แม่ค้าก็เยอะ
ก่อนหน้านี้ วางขายกันเต็มฟุตบาตจนต้องลงมาเดินในถนน ถามแม่ค้าได้ความว่าจ่ายให้เทศกิจรายวัน มีอยู่พักหนึ่งเกิดเข้มงวดห้ามวางขาย
ตามฟุตบาต จนคนเดินรู้สึกเดินสบายขึ้นไม่อึดอัด แต่มันก็ได้แค่ระยะสั้น ๆ หลังจากนั้นไม่กี่เดือนแม่ค้าเริ่มทะยอยออกมาตั้งตามฟุตบาตอีกแล้ว
นิสัยคนไทย "ขนมพอสมน้ำยา"......
- ถามเจ้าหน้าที่ ๆ ก็บอกว่ากำลังไม่พอ
- ถามแม่ค้า ๆ ก็บอกจ่ายเงินให้ จนท.
ทุกคนล้วนละเลยต่อกฏระเบียบ แถมยังสืบทอดเป็นมรดกไปชั่วลูกชั่วหลาน....เมื่อไหร่จะดีได้จริงสักที
แสดงความคิดเห็น
เมื่อขวานคุณป้า สร้างแรงกระเพื่อมถึงตลาดแถวบ้านแล้ว....(เรื่องเล่าเซ้าซี้...ริโตะ)
ปกติผมก็จะแวะไปอาทิตย์ละครั้ง (แต่ตลาดมี จ-ศ)
วันนี้ไปก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงไปนิดหน่อย เห็นถนนทางเดินกว้างขึ้น
ร้านที่ตั้งแผงอยู่บนริมถนน 2 ฝั่งหายไปหมด
บางส่วนก็ต้องขยับเปิดพื้นที่มากขึ้น
เลยงงๆ ไปนิด เวลามองหาของกินเจ้าประจำ
ถามแม่ค้าดูก็น่าจะมาจากแรงกระเพื่อมของขวานคุณป้า ถึงมีการลงมาจัดระเบียบใหม่
ก็ไม่รู้ว่าพอข่าวเริ่มซาจะกลับมาเหมือนเดินไหมคนับ
ปล.... ลองใส่ชื่อหลังกระทู้ดูบ้างสักกระทู้ เห็นเขาฮิตกันคนับ
รักนะ.....อิอิ