เขียนที่ บ้านน้อยริมคันนา ณ ทุ่งท่าบางกะปิ
4 มีนาคม 2481
ถึง พี่ฝัน
พี่ฝันจ๊ะ เมื่อวานเป็นวันเกิดเรียม แต่พี่ฝันหายไปทำไมไม่กลับมาฉลองวันเกิดกับฉัน ที่เราเคยนัดกันไว้ พี่ฝันลืมแล้วหรือ ฉันอุตส่าห์ให้ไอ้จ้อยมันไปสั่งให้อีช้อย เมียพี่เชิดมันทำขนมไข่วันเกิดให้ เห็นว่ามันไปร่ำไปเรียนทำขนมถึงบางกอก จะมาเปิดร้านขายในหมู่บ้านเรา
ฉันก็ได้แต่เฝ้ารอที่หัวคันนาตั้งแต่บ่ายยันค่ำ ไม่เห็นวี่แววว่าพี่จะกลับมา อีเผือกมันก็ร้องเรียกหาพี่ เหมือนน้ำตามันจะไหล เห็นเอาเขาขวิดต้นตะขบที่พี่เคยไปผูกมันไว้ หรือพี่ไปหลงสาวเมืองบางกอก ปากแดง เล็บแดง ฉีดน้ำหอมฟุ้ง เสียแล้ว ใช่สิ ฉันมันคนบ้านนอก เล็บก็มีแต่ขี้ดินขี้โคลน ปากก็ทาแต่สีผึ้งจนปากดำไปหมด ฉันคงไม่มีอะไรไปเทียบเท่าเขาได้ คิดแล้วมันน่าน้อยใจ
พี่ฝันจ๊ะ ฉันฝันร้ายเมื่อคืน ฉันฝันว่าพี่หนีฉันไป ไปอยู่กับสาวใหม่หน้าตาจุ๋มจิ๋ม ลูกสาวคุณนายทองคำ ที่พี่เคยไปกู้เงินเขามาดอกร้อยละยี่ นั่นแหละ พี่ฝันก็รู้นี่จ๊ะว่า ยายคุณนายทองคำนี่ ขึ้นชื่อว่าเขี้ยว เหนียว หนืด จนคนเขารู้กันทั้งบาง ในฝันนั้น พอพี่ไม่มีดอกไปจ่ายเขา เขาเลยจับพี่ไปขัดดอกแทน รู้ไหม ฉันนี่ร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด ร้องจนไม่มีอะไรจะร้อง พี่กับนางทองกวาว ยังมายืนยิ้มเยาะฉันที่ปลายเตียงอีก ฉันโกรธพี่มาก เลยรวบรวมแรงที่มี ถีบขาไปสุดแรงเกิด แต่ที่ไหนได้ มันเป็นแค่อากาศที่ว่างเปล่าเท่านั้น สะดุ้งตื่น แล้วฉันก็ร้องไห้อีก
พี่ฝันจ๊ะ รู้ไหม ตอนที่พี่ไม่อยู่บางกะปิ ชาวบ้านเขาซุบซิบนินทาพี่กันทั้งบาง ว่าพี่ไม่เป็นลูกผู้ชาย ว่าพี่ไปดักตีหัว ไอ้ฉ่ำ ไอ้แฉะ แล้วพี่ก็หนีไปบางกอก ฉันรู้ว่าพี่ไม่ได้ทำพวกมัน แต่นิสัยที่พี่เคยทำมา มันชวนให้คนเขาคิดกันว่าพี่เป็นคนทำ ทำไมมีแต่เรื่องร้ายๆ เกิดกับพี่ตลอดเวลา ฉันก็ไม่เข้าใจ อย่างว่าแหละ ชาวบ้านพวกนี้ชอบเสี้ยมคนโน้นที คนนี้ที ยุแยงตะแคงรั่วกันไปหมด บ้านบางกะปิเรา จากที่เคยสงบสุข มีแต่รอยยิ้ม กลับกลายเป็นบ้านบางระกำ กันถ้วนหน้าแล้วนะพี่
เออพี่ ตะกี้มีหมายจากทางการมา ฉันให้ไอ้จ้อยมันอ่านให้ฟัง เขาบอกว่า ให้นายฝัน ไปรายงานตัว ณ ลาบ 11 ข้อหาประพฤติตนไม่เรียบร้อย ก่อความวุ่นวายทางการเมือง ตายล่ะพี่ นี่พี่ไปทำอะไรมา ถึงว่าหายไปทีละหลายวัน กลับมาทีไรก็เอาแต่เพ้อถึงพานใหญ่ ที่มีใบลานวางอยู่ข้างบน บางทีฉันได้ยินพี่ละเมอว่า กูจะเอาปาชาทิปาไต กูจะเอาปาชาทิปาไต ฉันเอามืออุดปากพี่ไปตั้งหลายที นึกว่าผีเข้า
ยังไงฉันก็จะรอพี่กลับมานะ และอยากให้พี่เลิกบ้าไปกับเรื่องพวกนี้เสียที เรามันคนจน อย่าไปวุ่นวายอะไรกับเขาเลยนะจ๊ะ ทำไร่ ไถนา กันไปตามประสาคนบ้านนอกจะดีกว่า
แค่นี้ก่อนนะพี่ พอดีอีช้อยมันเอาเทียนมาให้ บอกลืมให้เมื่อวาน สงสัยมันรู้มั้งว่าพี่จะกลับมาจุดเทียนขนมไข่กับฉัน ช้าไปวันหนึ่ง ก็ช่างหัวมันเถอะนะ ขอแค่ให้พี่มาก็พอ
จาก เรียมคนเดิมของพี่จ้ะ
https://ppantip.com/topic/37424143
เรียมเหลือทนแล้วนั่น "ฝัน" คงหงอย หวนคิดคิดแล้วยิ่งเศร้าเหงาใจคอย อกเรียมพลอย นึกหน่าย คิดถึงสายน้ำนอง (โจ หมี)
4 มีนาคม 2481
ถึง พี่ฝัน
พี่ฝันจ๊ะ เมื่อวานเป็นวันเกิดเรียม แต่พี่ฝันหายไปทำไมไม่กลับมาฉลองวันเกิดกับฉัน ที่เราเคยนัดกันไว้ พี่ฝันลืมแล้วหรือ ฉันอุตส่าห์ให้ไอ้จ้อยมันไปสั่งให้อีช้อย เมียพี่เชิดมันทำขนมไข่วันเกิดให้ เห็นว่ามันไปร่ำไปเรียนทำขนมถึงบางกอก จะมาเปิดร้านขายในหมู่บ้านเรา
ฉันก็ได้แต่เฝ้ารอที่หัวคันนาตั้งแต่บ่ายยันค่ำ ไม่เห็นวี่แววว่าพี่จะกลับมา อีเผือกมันก็ร้องเรียกหาพี่ เหมือนน้ำตามันจะไหล เห็นเอาเขาขวิดต้นตะขบที่พี่เคยไปผูกมันไว้ หรือพี่ไปหลงสาวเมืองบางกอก ปากแดง เล็บแดง ฉีดน้ำหอมฟุ้ง เสียแล้ว ใช่สิ ฉันมันคนบ้านนอก เล็บก็มีแต่ขี้ดินขี้โคลน ปากก็ทาแต่สีผึ้งจนปากดำไปหมด ฉันคงไม่มีอะไรไปเทียบเท่าเขาได้ คิดแล้วมันน่าน้อยใจ
พี่ฝันจ๊ะ ฉันฝันร้ายเมื่อคืน ฉันฝันว่าพี่หนีฉันไป ไปอยู่กับสาวใหม่หน้าตาจุ๋มจิ๋ม ลูกสาวคุณนายทองคำ ที่พี่เคยไปกู้เงินเขามาดอกร้อยละยี่ นั่นแหละ พี่ฝันก็รู้นี่จ๊ะว่า ยายคุณนายทองคำนี่ ขึ้นชื่อว่าเขี้ยว เหนียว หนืด จนคนเขารู้กันทั้งบาง ในฝันนั้น พอพี่ไม่มีดอกไปจ่ายเขา เขาเลยจับพี่ไปขัดดอกแทน รู้ไหม ฉันนี่ร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด ร้องจนไม่มีอะไรจะร้อง พี่กับนางทองกวาว ยังมายืนยิ้มเยาะฉันที่ปลายเตียงอีก ฉันโกรธพี่มาก เลยรวบรวมแรงที่มี ถีบขาไปสุดแรงเกิด แต่ที่ไหนได้ มันเป็นแค่อากาศที่ว่างเปล่าเท่านั้น สะดุ้งตื่น แล้วฉันก็ร้องไห้อีก
พี่ฝันจ๊ะ รู้ไหม ตอนที่พี่ไม่อยู่บางกะปิ ชาวบ้านเขาซุบซิบนินทาพี่กันทั้งบาง ว่าพี่ไม่เป็นลูกผู้ชาย ว่าพี่ไปดักตีหัว ไอ้ฉ่ำ ไอ้แฉะ แล้วพี่ก็หนีไปบางกอก ฉันรู้ว่าพี่ไม่ได้ทำพวกมัน แต่นิสัยที่พี่เคยทำมา มันชวนให้คนเขาคิดกันว่าพี่เป็นคนทำ ทำไมมีแต่เรื่องร้ายๆ เกิดกับพี่ตลอดเวลา ฉันก็ไม่เข้าใจ อย่างว่าแหละ ชาวบ้านพวกนี้ชอบเสี้ยมคนโน้นที คนนี้ที ยุแยงตะแคงรั่วกันไปหมด บ้านบางกะปิเรา จากที่เคยสงบสุข มีแต่รอยยิ้ม กลับกลายเป็นบ้านบางระกำ กันถ้วนหน้าแล้วนะพี่
เออพี่ ตะกี้มีหมายจากทางการมา ฉันให้ไอ้จ้อยมันอ่านให้ฟัง เขาบอกว่า ให้นายฝัน ไปรายงานตัว ณ ลาบ 11 ข้อหาประพฤติตนไม่เรียบร้อย ก่อความวุ่นวายทางการเมือง ตายล่ะพี่ นี่พี่ไปทำอะไรมา ถึงว่าหายไปทีละหลายวัน กลับมาทีไรก็เอาแต่เพ้อถึงพานใหญ่ ที่มีใบลานวางอยู่ข้างบน บางทีฉันได้ยินพี่ละเมอว่า กูจะเอาปาชาทิปาไต กูจะเอาปาชาทิปาไต ฉันเอามืออุดปากพี่ไปตั้งหลายที นึกว่าผีเข้า
ยังไงฉันก็จะรอพี่กลับมานะ และอยากให้พี่เลิกบ้าไปกับเรื่องพวกนี้เสียที เรามันคนจน อย่าไปวุ่นวายอะไรกับเขาเลยนะจ๊ะ ทำไร่ ไถนา กันไปตามประสาคนบ้านนอกจะดีกว่า
แค่นี้ก่อนนะพี่ พอดีอีช้อยมันเอาเทียนมาให้ บอกลืมให้เมื่อวาน สงสัยมันรู้มั้งว่าพี่จะกลับมาจุดเทียนขนมไข่กับฉัน ช้าไปวันหนึ่ง ก็ช่างหัวมันเถอะนะ ขอแค่ให้พี่มาก็พอ
https://ppantip.com/topic/37424143