สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 14
จะว่าไป...ก็แบบเดียวกับท่านก่อนๆหน้านี้ comment
ไว้นั่นแหละครับ.."การซื้อของผ่อนส่ง". ก็เหมือนเป็น
"การออม". อย่างหนึ่งเหมือนกัน แม้ว่าเราจะต้องจ่าย
"ดอกเบี้ย". รวมเข้าไปด้วยก็ตาม มันจึงเป็นการ
นำเงินในอนาคต..มาใช้ก่อนนั่นเอง!! อย่าคิดมาก
อะไรไปเลยครับ คุณก็เห็นๆอยู่ (จากที่คุณเล่ามา). ที่คุณ
อุตส่าห์ "เก็บออม". เงินเพื่อจะให้ได้ถึง "หมื่น". ยังยาก!!
แล้วถ้าคุณ คิดซะว่า ถ้าคุณไม่ตัดสินใจซื้อบ่าน 2 หลัง ในวันนี้
แล้วคุณมัวเก็บเงิน..(อดมื้อกิน. 2 มื้อ!!). แล้วคุณแน่ใจเหรอ
ว่าคุณจะมี วินัย. ในการใช้เงิน จนมีเงินก้อนโต
พอที่จะไปซื้อบ้าน..(ในอนาคต). ได้ในราคาเท่าๆกับ "ปัจจุบัน"
เศรษฐี หลายๆคน เค้าก็ทำแบบคุณนี่แหละ เค้าจึงร่ำรวยเอาๆๆๆ
ขนาดผมนะ บ้าน ที่ซื้อเมื่อราวๆปี 2544 ราคาเพียง 1 ล้าน 5 แสนกว่าๆ
ใช้เวลาผ่อนตอนนั้นก็ราวๆ 18 ปี เดือนละ หมื่นเศษๆ ก็ถือว่า "หนักหนา"
ในปีแรกๆ...เรื่องเงินเก็บ ไม่ต้องพูดถึง!! ยากครับ ของใช้ในบ้าน (แทบทุกอย่าง)
ซื้อด้วยเงินผ่อน!! (เครดิตดีว่างั้นเหอะ!!)..รายได้ต่อเดือนก็ไม่ได้มากมายอะไร
(ไม่ถึงแสนบาท แต่ก็ใกล้ๆเคียง!!!). กาลเวลามันเปลี่ยนไป/เดินเร็ว
อย่างไม่น่าเชื่อครับ..ปีนี้เป็นปีที่ 17. ผมเพิ่งมีเงินมากพอที่จะไป "โปะ"
หนี้ค่าซื้อบ้านหลังนั้นจนหมด!! ก่อนกำหนด เพิ่งไปไถ่ถอน "โฉนด"
มาเป็นของชื่อเราเมื่อวานนี้เอง!!!..หมดหนี้สิน กันซะที!! แต่บ้านยังไม่พัง!!
คงเริ่มสบายขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก (นิดหนึ่ง!!). ที่ทำให้มีเงินมากขึ้น. ทั้งๆที่
มันก็เริ่มคล่องตัวขึ้นเรื่อยๆ ในระยะราวๆ 5-8 ปีที่แล้ว ครับ ซึ่ง
ตอนนั้นก็ยังอยากจะ "ไปโปะ". เป็นระยะๆ ก็ได้ แต่..ยังกังวลว่า
จะประมาทไปเปล่าๆ ที่จะไม่มีเงินใช้ "คล่องๆ". เกรงว่า อาจจะ "ช๊อต!!"
ก็เลย..รีๆรอๆ จนแน่ใจแล้ว!! จึงได้โปะไปหมดเมื่อวันวาน!! จบ!!(แต่ยังไม่ "อวสาน"..อิอิอิ)
ชีวิต "มนุษย์เงินเดือน". ก็เงี้ยครับ!!..สมบัติที่ คุณพ่อคุณแม่ให้เรามา
ก็คือ เลือดเนื้อ และชีวิต. นี่ยังไม่รวมที่ท่านให้การศึกษา
ส่งให้เราเรียนหนังสือหนังหา เป็นผู้เป็นคนขึ้นมา จนลืมตาอ้าปากได้
เราไม่ได้เกิดมาบน "กองเงินกองทอง". (ซะเมื่อไหร่). มรดก ก็ยกให้
พี่ๆน้องๆไปหมด!! จะไปงก อยากได้มาให้อารมณ์ขุ่นมัว/เศร้าหมอง
ไปทำไม?..ทำจิตให้ว่างๆ ว่า เรามีชีวิตอยู่ได้ทุกๆวันนี้ เรายังถือว่า
ยังมี "โอกาส". ที่ดีกว่า อีกหลายๆคน ที่ลำบากกว่าเรามากมาย
ไม่ว่าจะเป็น "มนุษย์ใต้สะพาน/คนเร่ร่อน/คนคุ้ยเก็บเศษขยะขาย
ประทังชีวิตที่ยากจนแร้นแค้นกว่าเราอีกมากมาย...!"..(อาจะถึง
เป็นอีกหลายล้านคนแล้ว มั้ง!!!)!ในโลกใบนี้นะครับ
ไว้นั่นแหละครับ.."การซื้อของผ่อนส่ง". ก็เหมือนเป็น
"การออม". อย่างหนึ่งเหมือนกัน แม้ว่าเราจะต้องจ่าย
"ดอกเบี้ย". รวมเข้าไปด้วยก็ตาม มันจึงเป็นการ
นำเงินในอนาคต..มาใช้ก่อนนั่นเอง!! อย่าคิดมาก
อะไรไปเลยครับ คุณก็เห็นๆอยู่ (จากที่คุณเล่ามา). ที่คุณ
อุตส่าห์ "เก็บออม". เงินเพื่อจะให้ได้ถึง "หมื่น". ยังยาก!!
แล้วถ้าคุณ คิดซะว่า ถ้าคุณไม่ตัดสินใจซื้อบ่าน 2 หลัง ในวันนี้
แล้วคุณมัวเก็บเงิน..(อดมื้อกิน. 2 มื้อ!!). แล้วคุณแน่ใจเหรอ
ว่าคุณจะมี วินัย. ในการใช้เงิน จนมีเงินก้อนโต
พอที่จะไปซื้อบ้าน..(ในอนาคต). ได้ในราคาเท่าๆกับ "ปัจจุบัน"
เศรษฐี หลายๆคน เค้าก็ทำแบบคุณนี่แหละ เค้าจึงร่ำรวยเอาๆๆๆ
ขนาดผมนะ บ้าน ที่ซื้อเมื่อราวๆปี 2544 ราคาเพียง 1 ล้าน 5 แสนกว่าๆ
ใช้เวลาผ่อนตอนนั้นก็ราวๆ 18 ปี เดือนละ หมื่นเศษๆ ก็ถือว่า "หนักหนา"
ในปีแรกๆ...เรื่องเงินเก็บ ไม่ต้องพูดถึง!! ยากครับ ของใช้ในบ้าน (แทบทุกอย่าง)
ซื้อด้วยเงินผ่อน!! (เครดิตดีว่างั้นเหอะ!!)..รายได้ต่อเดือนก็ไม่ได้มากมายอะไร
(ไม่ถึงแสนบาท แต่ก็ใกล้ๆเคียง!!!). กาลเวลามันเปลี่ยนไป/เดินเร็ว
อย่างไม่น่าเชื่อครับ..ปีนี้เป็นปีที่ 17. ผมเพิ่งมีเงินมากพอที่จะไป "โปะ"
หนี้ค่าซื้อบ้านหลังนั้นจนหมด!! ก่อนกำหนด เพิ่งไปไถ่ถอน "โฉนด"
มาเป็นของชื่อเราเมื่อวานนี้เอง!!!..หมดหนี้สิน กันซะที!! แต่บ้านยังไม่พัง!!
คงเริ่มสบายขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก (นิดหนึ่ง!!). ที่ทำให้มีเงินมากขึ้น. ทั้งๆที่
มันก็เริ่มคล่องตัวขึ้นเรื่อยๆ ในระยะราวๆ 5-8 ปีที่แล้ว ครับ ซึ่ง
ตอนนั้นก็ยังอยากจะ "ไปโปะ". เป็นระยะๆ ก็ได้ แต่..ยังกังวลว่า
จะประมาทไปเปล่าๆ ที่จะไม่มีเงินใช้ "คล่องๆ". เกรงว่า อาจจะ "ช๊อต!!"
ก็เลย..รีๆรอๆ จนแน่ใจแล้ว!! จึงได้โปะไปหมดเมื่อวันวาน!! จบ!!(แต่ยังไม่ "อวสาน"..อิอิอิ)
ชีวิต "มนุษย์เงินเดือน". ก็เงี้ยครับ!!..สมบัติที่ คุณพ่อคุณแม่ให้เรามา
ก็คือ เลือดเนื้อ และชีวิต. นี่ยังไม่รวมที่ท่านให้การศึกษา
ส่งให้เราเรียนหนังสือหนังหา เป็นผู้เป็นคนขึ้นมา จนลืมตาอ้าปากได้
เราไม่ได้เกิดมาบน "กองเงินกองทอง". (ซะเมื่อไหร่). มรดก ก็ยกให้
พี่ๆน้องๆไปหมด!! จะไปงก อยากได้มาให้อารมณ์ขุ่นมัว/เศร้าหมอง
ไปทำไม?..ทำจิตให้ว่างๆ ว่า เรามีชีวิตอยู่ได้ทุกๆวันนี้ เรายังถือว่า
ยังมี "โอกาส". ที่ดีกว่า อีกหลายๆคน ที่ลำบากกว่าเรามากมาย
ไม่ว่าจะเป็น "มนุษย์ใต้สะพาน/คนเร่ร่อน/คนคุ้ยเก็บเศษขยะขาย
ประทังชีวิตที่ยากจนแร้นแค้นกว่าเราอีกมากมาย...!"..(อาจะถึง
เป็นอีกหลายล้านคนแล้ว มั้ง!!!)!ในโลกใบนี้นะครับ
แสดงความคิดเห็น
สร้างกำลังใจให้ตัวเองกันอย่างไงคะ กับการต้องส่งบ้าน 30 ปี
ขอโทษที่มาบ่นนะคะ แค่อยากหาเพื่อน อยากรู้เพื่อนๆสร้างกำลังใจให้ตัวเองกันอย่างไงบ้างคะ