นี่คือประสบการณ์ที่เจอมากับตัวในระยะเวลา1ปีที่ใช้ชีวิตในชั้นป.6 เราเป็นเด็กที่ได้เกรดดีอยู่เหมือนกัน ก็คือ4.00ทุกปี ทุกเทอมนั่นล่ะ แล้วคราวนี้เวลามีงานวิชาต่างๆ เพื่อนๆก็จะมากองกันที่โต๊ะเรา คือการจัดโต๊ะของห้องเรา จะเอาเด็กเรียนเก่งนั่งหน้าสุดข้างๆคนเรียนได้เกรดน้อยเพื่อที่จะช่วยกันเรียน แล้วเรามีเพื่อนที่สนิทกันนั่งแถวหน้าสุดเหมือนกัน ได้ที่1,2(เราได้ที่3 ดังนั้น พวกเราเลยสนิทกัน แต่ไม่ได้แบบว่าเนิร์ดเลยนะ ก็คุยเล่นกันแบบเด็กปกติทั่วไป แต่พอถึงเวลาเรียนก็จะเรียนจริงๆจังๆ เพราะว่าต้องพยายามรักษาเกรดตัวเอง ซึ่งพอมีงานกลุ่ม ล่าสุด จัดทำเป็นรายงานวิชาประวัติศาสตร์ กลุ่มละ7คน ที่1-7ของห้องก็มารวมกลุ่มกันหมด ซึ่งมีเราอยู่ในนั้นด้วย แล้วก็ได้ยินเพื่อนซุบซิบๆกันว่า จับกลุ่มแต่พวกเรียนเก่ง ไม่สนใจคนอื่นอะไรแบบนี้ ซึ่งเราไม่สามารถห้ามความคิดใครได้จริงๆ มันอาจจะเป็นการเห็นแก่ตัวสำหรับบางคนแต่อันที่จริง ครูให้นักเรียนจับกลุ่มเอง แล้วแต่ละคนที่เหลือทั้งเรียนดีและเรียนปานกลาง-แย่ก็เข้าพวกใครพวกมัน ไม่ได้เข้ามาวุ่นวายหรือต่อล้อต่อเถียงว่าขออยู่กลุ่มด้วย แต่สุดท้ายพอลงตัวทุกกลุ่มก็มาซุบซิบกัน และอีกเหตุผลนึงคือ เพราะพวกเราค่อนข้างสนิทกันเลยคิดว่ามันน่าจะโอเคถ้างานกลุ่มอยู่ด้วยกัน แบบนี้ถือว่าเห็นแก่ตัวมั้ยอ่ะ คือเราไม่สามารถห้ามความคิดใครได้จริงๆ ทุกคนมีสิทธิ์จะเเสดงความเห็นเท่าๆกัน(คือวงเล็บนิดนึงว่าเราทุกคนในกลุ่มค่อนข้างจะแอบเย็นชาและไม่ค่อยพูด แต่ไม่ได้เงียบถึงขั้นไร้ตัวตนนะคะ แต่ว่าจะไม่ค่อยพูดกับคนที่ไม่สนิท เท่านั้นเอง ยังมีความเฟรนด์ลี่อยู่จ้า)