คบกะแฟนมา4ปี เรารักกันดีนะ รักกันมากโดยเฉพาะตอนมีเซ็กส์ 4ปีไม่มีเลยกับคำว่าเบื่อ โทรหากันทั้งวัน ยอมหยุดเที่ยวเพราะเราหยุดทุกอย่าง เราไม่ชอบอะไร ให้บล็อคใครเขาทำให้หมด เช็คโทรสับ ไม่ให้กินเหล้ากับเพื่อนให้กินยุบ้านเขาก้อทำให้ยอมเราหมด เรารุ้สึกสบายใจมาตลอดระยะเวลา4ปี แล้วเราก้อรู้สึกว่าเขารักและหึงเรามาก หึงจนไม่มีเหตุผลหึงแล้วด่าแรงมาก ปากจัดยิ่งกว่าผญ. จนเราเริ่มทนไม่ไหว ด่ามาด่ากลับไม่โกง ทั้งๆที่สาเหตุเกิดจากการที่เราคุยโทรสับกับพี่สาวก๊อปหน้าจอตอนคุยอยุ่ก้อไม่ฟังเขาเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก ช่วงหลังๆมาเราทะเลาะกันบ่อยขึ้น เขาไม่มีเหตุผล โมโหก้อด่า เช่น  อี อี อีช้าง ไปไกลตีนกูเลย อะไรประมานนี้ เราก้อด่ากลับนะ พยายามเงียบหลายครั้งจนติดนิสัย วันนึงเราระเบิดบ้าง จนตัดสินใจเลิกกันเพราะทนกับคำด่าหยาบๆแรงๆไม่ไหว ทั้งๆที่เราไม่มีเรื่องคนอื่นหรือมือที่3เลยเราปิดทุกการติดต่อบล็อคทุกอย่างเพราะเขาตามด่าทุกทางเฟช ลาย ไอจี แม้กระทั่งทางข้อความ ทะเลาะกันมารอบที่98 ได้มั้ง จนวันที่มันสุดๆ เราพูดทำนองว่าไม่กลับไปหาผัวใหม่ง่ายกว่ากลับไปให้ด่า เรารุ้นะว่าเขาโมโหมากเรื่องแบบนี้ ถึงขั้นที่ว่าจะประจานคลิป ให้เราอาย เรา เลยอึ้งไป และเริ่มรุ้สึกชา แล้วตัดสินใจไม่กลับไปอีก  แต่เมื่อเราห่างกันซักพัก(20วัน)ความคิดถึงมันเข้ามา กับทำถามที่ว่า เราผิดอะไร เขาผิดมากไหม เลิกกันเพราะเรื่องนี้จิงๆหรอ เขาง้อนะแต่เราไม่กลับไป เขาสัญญาว่าจะไม่ทำประมาน33รอบ ครั้งนี้ไม่คุยกันนานสุด เราควรจะทำไงดี รุ้และสัมผัสได้นะ ว่าเขารักและรอเรา ส่วนเราก้อรักเขาเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือทรมานมาก กับการอยุ่คนเดียว...เราควรมองข้ามเรื่องแบบนี้ไปมั้ย การให้อภัยคือสิ่งที่ดีสำหรับปัญหาเดิมๆหรือป่าว