ผมสงสัยมาตลอดว่าตั้งแต่เด็กจนโตทั้งครอบครัว และโรงเรียนก็สอนศีล 5 ข้อ แต่ทำไมผู้หญิง และผู้ชายบางคน ย้ำว่าบางคน ถึงทำผิดศีลข้อนี้กันเยอะมากทั้งที่บางคนเป็นคนมียศมีตำแหน่ง มีครอบครัวดีๆ แต่ไม่รู้จักพอ ทั้งผู้หญิง ผู้ชาย เจอหน้ากันแล้วคิดแต่เรื่องอย่างว่ากันอย่างเดียวเลยเหรอครับ แล้วที่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาตั้งแต่เด็ก มันไม่ช่วยให้เกิดการยับยั้งชั่งใจได้บ้างเลยเหรอครับ หรือแค่คิดว่าใครๆเค้าก็ทำกัน มีกันได้ ผมไม่เถียงถ้าเลิกรากันไปเพราะการใช้ชีวิตและความคิดเห็นไม่ตรงกัน และเลิกรากันไปด้วยดี จะต่างไปมีใหม่ อันนี้ผมเข้าใจ แต่ไอ้พวกที่มีครอบครัวแล้วหลอกครอบครัว และแอบไปสมสู่เหมือน... ที่ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี มันคิดอะไรในสมอง หรือมีรอยหยักผิดปกติมากกว่าคนอื่นถึงไม่กลัวเวรกรรม ที่ไปทำให้ครอบครัวเค้าแตกแยก และที่แย่ที่สุดคือคนรอบข้าง แม้กระทั่งเพื่อนร่วมงาน เจ้านายก็ไม่ว่ากล่าวตักเตือน เพราะคิดว่าเป็นเรื่องส่วนตัว มีบางคนที่ช่วยเหลือปกปิด เห็นดีเห็นชอบให้ขาดจริยธรรม ขาดศีลธรรม ผมเลยแปลกใจว่า เราอยู่ในยุคที่คนผิดไม่อาย แต่คนไม่ผิดต้องอาย แล้วเหรอครับ ผมเลยอยากทราบว่า สมาชิกท่านอื่นๆมีใครคิดเห็นยังไง กับพวกที่ชอบเป็นชู้กับชาวบ้าน มันควรได้รับการยกย่องในสังคมเหรอครับ ต่อไปลูกหลานเราจะแยกผิดชอบชั่วดีอย่างไร? ถ้าเด็กบอกว่า ก็เมื่อเห็นใครๆเค้าก็ทำกัน เป็นเมียน้อย ผัวน้อย สบายกว่าไม่ต้องลำบากสร้างตัวเอง หาผู้หญิง ผู้ชายที่พอจะมีกิน ก็อยู่สบายแล้ว แบบนี้หรือเปล่าที่ต่อไป เด็กรุ่นๆจะเอาตัวอย่างในทางผิดๆ เพราะแค่คำว่า ใครๆเค้าก็ทำกัน
ครอบครัว องค์กร สถาบันต่างๆ ควรตื่นแล้ว มองคนในครอบครัว คนใกล้ตัว ควรตักเตือนว่ากล่าวว่าการคบชู้มันผิดศีลธรรมและมันก่อให้เกิดปัญหาสังคมตามมามากมาย ไม่ใช่เอาแต่เพิกเฉย ศีลข้ออื่นยังพอทุเลา แต่ศีลข้อนี้ การผิดลูกผิดเมียผิดผัวคนอื่น มันเป็นปัญหาสังคมที่ทำให้เกิดปัญหาหลายอย่างอื่นตามมาอีกมายมายจริงๆ ไม่ควรมองข้ามนะครับ ถ้าเพื่อนสมาชิกมีใครคิดเห็นอย่างไร ร่วมแสดงความคิดเห็นได้นะครับ ผมอยากรู้จริงๆว่า คนที่แอบเป็นชู้คบชู้เค้าคิดอะไรอยู่ครับ