อาจจะเป็นแค่กระทู้ที่อยากจะพูดความในใจของภรรยาคนหนึ่ง และแม่บ้านคนหนึ่ง
เราทำงานกับสามี บริหารกันเองสองคน เกี่ยวกับธุรกิจท่องเที่ยว ลูกค้าที่มาใช้บริการต้องผ่านเราก่อน ซึ่งเรามีหน้าที่จัดการแพลนลูกค้า ดูแลเว็ปไซต์ แฟนเพจ และคุยกับลูกค้า สามีก็จะมีหน้าที่ไปทำงานที่เราส่งไปให้ และส่งงานให้ลูกน้อง ถ้างานไหนที่เป็นสามีไปทำเองก็จะเป็นรายได้ของเขา แต่ถ้างานไหนที่ส่งให้ลูกน้อง ค่าเปอร์เซ็นที่ได้รับก็จะเป็นส่วนรายได้ของเรา
ซึ่งในส่วนของสามีรายได้ต่อเดือนหลักแสนทุกเดือนค่ะ ในส่วนของเราก็จะไม่คงที่อย่างต่ำได้5หมื่น-1แสน และถ้าช่วงปีใหม่หรือสงกรานต์เราจะได้เกือบสองแสน
เวลาคำนวณรายได้ก็ดีใจค่ะ แต่......ไม่เคยได้จับต้องเงินนั้นเลยเข้าบัญชีเขาหมด....เลยรู้สึกท้อแท้....เหมือนไม่มีอะไรกระตุ้นให้เราอยากทำ...
สามีเก็บทุกบาท เขาอายุเยอะกว่าเรา8ปี เขาอายุ33 เราอายุ25 เขาเป็นคนประหยัด ชอบเก็บเงิน ควบคุมการใช้เงินของเราทุกอย่าง จะซื้ออะไรก็ต้องบอกเขาก่อน แล้วให้ซื้อได้ไหมค่อยว่าอีกที.....แต่ของใช้แบรนด์เนม hiend เราก็มีใช้บ้าง เขาก็ให้ซื้อได้...
สามีเป็นคนไม่หวาน และค่อนข้างมีอีโก้สูงมาก. ขี้โมโห .ชอบทะเลาะกันเรื่องงาน ที่เป็นปัญหาไร้สาระมาก เช่น เขาชอบหยุดหงิดใส่เราเวลาถามเรื่องลูกค้า เราก็หยุดหงิดใส่คืนเหมือนกันค่ะ และต่างคนก็ต่างไม่คุยกันเลย จนกว่าเราจะไปคุยกับเขาเอง เขาจะไม่ยอมคุยกับเราก่อน....เวลาเราบ่นว่าเหนื่อย ไม่มีกำลังใจทำงาน และขอกำลังใจจากสามีให้พูดให้เรารรู้สึกขยันหน่อย..เขาจะตอบกลับว่า..ข้าวที่กินทุกวันต้องใช้เงิน เสื้อผ้าของคุณต้องใช้เงิน..แค่นั้นแหละค่ะ ไม่เคยพูดสู้ๆนะหรืออะไรดีๆกว่านี้หรอก...
เรามีปัญหาเรื่องฟันไม่สบ และขากรรไกรเลื่อน..อยากจะรักษาด้วยการจัดฟันร่วมกับผ่าตัดขากรรไกร เพราะเวลาหาวจะเจ็บขากรรไกรนานหลายวัน..ค่ารักษาก็เยอะพอสมควรหมอบอกว่าเคสเราน่าจะเกินหนึ่งแสน สามีจึงไม่ยอมให้ทำค่ะ เสียใจ..ก็ไม่ใช่ว่าเราไม่ทำงานเลย.. ขอยืมเงินก่อนห้าหมื่นไปรักษาแล้วจะขยันทำงานให้มีรายได้เพิ่มเพื่อทดแทนก็ไม่ให้ ..บอกว่ารอหนึ่งปี เดือนไหนที่เราได้เงินน้อยที่สุดก็เอาเงินนั้นไป..ไม่รู้ว่าเขาพูดจริงหรือเล่น .แต่เราได้ยินแล้ว ไม่มีกำลังใจทำงานเลยค่ะ ....เราผิดไหมค่ะ หรือเราใช้เงินเกินตัวเหรอค่ะ..
แล้วเราเป็นแม่ฟลูไทม์ เราต้องดูแลลูกไปด้วย ลูก1ขวบ ทำงานไปด้วย ทำงานบ้านทุกอย่าง สามีไม่เคยช่วยเลี้ยงลูกเลย และไม่เคยช่วยทำงานบ้านเลย พาลูกเล่นไม่ถึงชั่วโมงก็ไม่ไหวแล้ว. เหนื่อยจัง.....
สามีจะเข้าใจหัวอกของภรรยาไหมนะ...เวลาพูดอะไรแย่ๆท้อแท้กับเขาไม่ได้หรอกค่ะ...เขาไม่เคยปลอบ..แต่จะว่าเราอ่อนแอ...
เวลาเห็นหน้าสามีแล้ว...เหนื่อย....เราจะสร้างกำลังใจให้ตัวเองอย่างไรดี
ไม่มีกำลังใจทำงานเพราะเงินที่หามาอยู่กับสามีหมด
เราทำงานกับสามี บริหารกันเองสองคน เกี่ยวกับธุรกิจท่องเที่ยว ลูกค้าที่มาใช้บริการต้องผ่านเราก่อน ซึ่งเรามีหน้าที่จัดการแพลนลูกค้า ดูแลเว็ปไซต์ แฟนเพจ และคุยกับลูกค้า สามีก็จะมีหน้าที่ไปทำงานที่เราส่งไปให้ และส่งงานให้ลูกน้อง ถ้างานไหนที่เป็นสามีไปทำเองก็จะเป็นรายได้ของเขา แต่ถ้างานไหนที่ส่งให้ลูกน้อง ค่าเปอร์เซ็นที่ได้รับก็จะเป็นส่วนรายได้ของเรา
ซึ่งในส่วนของสามีรายได้ต่อเดือนหลักแสนทุกเดือนค่ะ ในส่วนของเราก็จะไม่คงที่อย่างต่ำได้5หมื่น-1แสน และถ้าช่วงปีใหม่หรือสงกรานต์เราจะได้เกือบสองแสน
เวลาคำนวณรายได้ก็ดีใจค่ะ แต่......ไม่เคยได้จับต้องเงินนั้นเลยเข้าบัญชีเขาหมด....เลยรู้สึกท้อแท้....เหมือนไม่มีอะไรกระตุ้นให้เราอยากทำ...
สามีเก็บทุกบาท เขาอายุเยอะกว่าเรา8ปี เขาอายุ33 เราอายุ25 เขาเป็นคนประหยัด ชอบเก็บเงิน ควบคุมการใช้เงินของเราทุกอย่าง จะซื้ออะไรก็ต้องบอกเขาก่อน แล้วให้ซื้อได้ไหมค่อยว่าอีกที.....แต่ของใช้แบรนด์เนม hiend เราก็มีใช้บ้าง เขาก็ให้ซื้อได้...
สามีเป็นคนไม่หวาน และค่อนข้างมีอีโก้สูงมาก. ขี้โมโห .ชอบทะเลาะกันเรื่องงาน ที่เป็นปัญหาไร้สาระมาก เช่น เขาชอบหยุดหงิดใส่เราเวลาถามเรื่องลูกค้า เราก็หยุดหงิดใส่คืนเหมือนกันค่ะ และต่างคนก็ต่างไม่คุยกันเลย จนกว่าเราจะไปคุยกับเขาเอง เขาจะไม่ยอมคุยกับเราก่อน....เวลาเราบ่นว่าเหนื่อย ไม่มีกำลังใจทำงาน และขอกำลังใจจากสามีให้พูดให้เรารรู้สึกขยันหน่อย..เขาจะตอบกลับว่า..ข้าวที่กินทุกวันต้องใช้เงิน เสื้อผ้าของคุณต้องใช้เงิน..แค่นั้นแหละค่ะ ไม่เคยพูดสู้ๆนะหรืออะไรดีๆกว่านี้หรอก...
เรามีปัญหาเรื่องฟันไม่สบ และขากรรไกรเลื่อน..อยากจะรักษาด้วยการจัดฟันร่วมกับผ่าตัดขากรรไกร เพราะเวลาหาวจะเจ็บขากรรไกรนานหลายวัน..ค่ารักษาก็เยอะพอสมควรหมอบอกว่าเคสเราน่าจะเกินหนึ่งแสน สามีจึงไม่ยอมให้ทำค่ะ เสียใจ..ก็ไม่ใช่ว่าเราไม่ทำงานเลย.. ขอยืมเงินก่อนห้าหมื่นไปรักษาแล้วจะขยันทำงานให้มีรายได้เพิ่มเพื่อทดแทนก็ไม่ให้ ..บอกว่ารอหนึ่งปี เดือนไหนที่เราได้เงินน้อยที่สุดก็เอาเงินนั้นไป..ไม่รู้ว่าเขาพูดจริงหรือเล่น .แต่เราได้ยินแล้ว ไม่มีกำลังใจทำงานเลยค่ะ ....เราผิดไหมค่ะ หรือเราใช้เงินเกินตัวเหรอค่ะ..
แล้วเราเป็นแม่ฟลูไทม์ เราต้องดูแลลูกไปด้วย ลูก1ขวบ ทำงานไปด้วย ทำงานบ้านทุกอย่าง สามีไม่เคยช่วยเลี้ยงลูกเลย และไม่เคยช่วยทำงานบ้านเลย พาลูกเล่นไม่ถึงชั่วโมงก็ไม่ไหวแล้ว. เหนื่อยจัง.....
สามีจะเข้าใจหัวอกของภรรยาไหมนะ...เวลาพูดอะไรแย่ๆท้อแท้กับเขาไม่ได้หรอกค่ะ...เขาไม่เคยปลอบ..แต่จะว่าเราอ่อนแอ...
เวลาเห็นหน้าสามีแล้ว...เหนื่อย....เราจะสร้างกำลังใจให้ตัวเองอย่างไรดี