เพื่อนๆค่ะ ดิฉันรู้สึกแย่มากๆๆในวันนี้ เพราะขายของได้แค่ 70 บาททั้งๆที่ต้องจ่ายค่าที่วันละ500 แถมเดือนนี้ทั้งเดือนขายได้แต่ค่าที่ ค่าบ้านต้องจ่ายวันที่7 เดือนละ5500 ดิฉันยังไม่มีเลย สามีก็ช่วยทุกอย่าง เรามีลูก 2คนกำลังโต 9 ขวบกับ 6 ขวบ ทุกวันนี้ดิฉันเป็นภรรยาที่แย่มาก ไม่มีเวลาดูแลลูกและสามีเลย สงสารเขาและลูกมาก แต่ด้วยเวลางานมันจำเป็น เขาไม่เคยบ่นเลย เขาทำทุกอย่างในบ้าน ทำกับข้าว ล้างจาน หาข้าวให้ลูกๆทุกวัน เราพยายามสร้างครอบครัวให้ดี แต่ยิ่งทำรู้สึกมันยิ่งแย่ลง เราเปิดร้านอาหารได้ประมาณ 3เดือนแล้ว ยังไม่มีเงินเหลือสักบาท ครอบครัวสามีลงทุนให้เรา หมดเงินไป เกือบ3 แสน แต่สิ่งที่เราได้รับมันบั่นทอนกำลังใจกันเหลือเกิน ค่าเช่า15,000 บาทเดือนแรกเขาให้ขายฟรีได้เงิน24000 บาท เดือนที่2 ได้ 19000 บาท พอเดือนนี้เหลือ 18000 เราทำไปเพื่ออะไร เจ้าของก็ให้ทนให้ถึงไฮซีซั่น ก่อนเพราะเราอยู่โซนฝรั่ง แต่ตอนนี้เงินเราไม่เหลือแล้ว เราลงทุนไปหมดแถมมีภาระ ค่าเช่า 15000 ค่าบ้าน5500 มีต่าประกันอีก้ดือนละพัน เหนื่อยเหลือเกิน ตอนเป็นลูกจ้างก็เหนื่อยใจ มาเป็นเจ้าของเองเหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ ไม่อยากบอกใครเลยเพราะเราเลือกที่จะทำเราต้องทน แต่ทำไมโชคชะตาไม่เข้าข้างกันบ้างเลย เรารู้สึกท้อแท้มาก วันต่อๆๆไปจะเป็นอย่างไร ตอนนี้ลูกอยากกินอะไรเรายังไม่กล้าใช้เงิน ต้องเอาของที่ร้านมาหลอกทำอย่างอื่นให้ลูกกิน สงสารลูกมากอยากกิน อยากได้อะไร แม่หมดหนทาง เราไม่ชอบการเป็นหนี้ แต่ชีวิตนี้มันต้องลำบากกันขนาดไหนถึงจะสบาย...