"ใจซ่อนเร้น"
โดย แตงโม
ผมไม่ใช่นักเขียน แต่ผมอยากแบ่งปันประสบการณ์เกี่ยวกับความรักในมุมของผมที่ผ่านมา ตั้งแต่เริ่มและจุดจบของความรัก
เพื่อเป็น อุทาหรณ์สอนวัยรุ่นและเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต
"ใจซ่อนเร้น"
ผมชื่อแมนเป็นเด็กหนุ่มจากชนบทที่เติบโตจากครอบครัวที่ค่อนข้างอบอุ่น ผมอยู่กับพี่สาวและยายมาตั้งแต่เล็ก เมื่อก่อนการเข้าเรียนส่วนใหญ่ต้องเรียนโรงเรียนแถวบ้านเพราะการเดินทางลำบาก ตั้งแต่ มอ.ต้น ถึงมอปลาย ผมจะเรียนโรงเรียน ชนบทแถวบ้าน แต่เมื่อจบ มอ.ปลายนี่สิ ผมต้องไปเรียนในเมือง ความรู้สึกผม โคตรทำใจและทำตัวลำบาก เพราะไม่เคยห่างบ้าน คิดหนักมาก แต่การมาเรียนมหาลัยนี่แหละเริ่มจะทำให้ผมเปลี่ยนไป ...
บทที่ 1 .น้องใหม่ร้ายบริสุทธิ์...
ผมเข้า ปี .1 ผมไม่มีเพื่อนเลยเพราะ ผมเด็กชนบท ใครทำอะไรก้อไม่ดี ดูดบุหรี่ไม่ดี พูดหยาบ กูไม่ดี เที่ยวกลางคืนไม่ดี อะไรๆๆในเมืองก้อไม่ดี คิดดูสิผมจะมีเพื่อนเยอะขนาดไหน ก็แน่นอนอยู่แล้วตัดนู้นนี่ก้อเหลือแต่พวกชะนีงัย ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ดูดบุหรี่ พูดก็เพราะ ผมเลยมีเพื่อนเป็นชะนี การเป็นอยู่ชะนีทำไรเราก็ทำอย่างนั้น อยู่กันสักพัก ผมเริ่ม มั่นใจในตัวเองแล้ว เริ่มกล้าที่จะแสดงออก กล้าพูดคุยกับคนเยอะ ผมเลยไปสมัครองค์การนักศึกษาเพื่อช่วยงานสถาบัน ทำให้รู้สึกว่าตัวเองมีประโยชน์มากกว่าเดินตามหลังแกงซ์ชะนี เริ่มเห็นค่าของตัวเอง
บทที่ 2 .กูหล่อกูดัง...
หลังจากผมได้มาช่วยงานกิจการนักศึกษา ทุกวันผมแทบจะไม่ว่างทั้งเรียนทั้งกิจกรรม ผมก้อได้เพื่อนใหม่ที่คลั่งกิจกรรมเหมือนผมเขาชื่อเบียร์ครับเขาเรียนวิชาเอกเดียวกับผมแต่คนละห้องครับ เบียร์มันเป็นคนขาวหล่อ ร่างดีหน้าตาเหมือนนายแบบเลยครับ แทบจะเป็นขวัญใจของเหล่าชะนี เก้งกวางทั้งหลาย เราสนิทกันมากเหมือนปลาท่องโก๋ เที่ยว กิน นอน ด้วยกัน24ชั่วโมง ทำให้เรา2คน ได้ทำงานที่เราคลั่งคือกิจกรรมออกมาดีและสามารถสร้างชื่อเสียงให้เราทั้ง2คนเป็นอย่างดี เราเริ่มพูด ทอล์คโชว์ สันทนาการ จนได้รับงานสร้างรายได้ระหว่สงเรียนจากหน่วยงานอื่นๆมากมาย ในภาคใต้ ไปไหนใครๆก็ทัก นี่คือก้าวแรกที่ทำให้ มี พวกชะนีหลายๆคนเริ่มหลงไหล เริ่มเข้ามาในชีวิตของเราสองคน
แทบไม่ต้องว่าวเลยก็ว่าได้ ผมและเพื่อนใช้ชีวิตกินอยู่ร่วมกัน ไม่มีความลับต่อกันในทุกเรื่อง กลับบ้านพร้อมกัน นอนบ้านบ้านกู กันอยู่แบบนี้ จนถึง ปี3.เริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกของเราเริ่มเปลี่ยนไป
บทที่ 3. รู้สึกว่ากูชอบเพื่อนกูเอง...
วันหนึ่งหลังจากที่เรากลับมาจากรับงานวิทยากรมาด้วยกัน เราก้อไปฉลองเพราะได้เงินเยอะ ดื่มเมากลับมาหอพักกัน เนื้อตัวเหม็นเหล้า เลยถอดผ้าออกหมด โดยปกติแล้วเราจะถอดผ้าออกนอนจะเหลือเฉพาะกางเกงในกันทุกคืน แต่วันนี้สิ
" กูจะถอดผ้านอนล่ะ ไม่อาบน้ำแระไม่ไหว เหนื่อยมาก เมาก็เมา "ไอ้เบียร์มันบอกแบบนั้น พูดเสร็จมันก็ถอดหมด ไม่เหลือแม้แต่กางเกงใน แล้วมันก็ ขึ้นเตียงนอน
"จะนอนแบบนี้เลยเหรอ"ผมถามมัน
"ใช่" ไอ้เบียร์ตอบ
"ไม่อายกูเหรอ ไข่ก็เล็ก"ผมแกล้งแซวมัน
ผมก็อาบน้ำเสร็จนุ่งเฉพาะ กางเกงในปกติของผมเพื่อมานอน
เผลอหลับตอนไหนไม่รู้ รูสึกตัวอีกทีเหมือนว่าเตียงมันสั่น ผมคิดว่าผมคงเมามาก แต่ที่จริงไม่ใช่ครับ ไอ้เบียร์มันช่วยเหลือตัวเองอยู่..
"เบาๆหน่อยกูจะนอน"ผมพูด
"ไอ้
ตื่นมาทำไมไข่กูหดหมด"ไอ้เบียร์มันบอกแบบนั้น
ผมไม่สนใจจะนอนต่อ และรู้สึกว่ามีไรแข็งๆมาจ่อที่ด้านหลังผม รู้สึกได้เลยว่าไอ้นั่นของไอ้แมนมันยังโด่อยู่
"ไอ้
ไปห้องน้ำรีดน้ำออกให้หมดแล้วมานอน พรุ่งนี้กูมีเรียนแต่เช้าเว้ย" ผมพูดกับมันเพราะหงุดหงิด สักพักมันดึงมือผมไปจับของมัน
"ช่วยชักให้กูหน่อย กูเบื่อมือเองแล้ว กูไม่แตกไม่ได้นอนแน่"ไอ้เบียร์มันบอกผมแบบนั้น ผมก็ยังมีอาการเมาๆอยู่เลยเริ่มชักให้มัน...แต่รู้สึกว่าตอนนั้นใจผมเต้นแรงมาก แบบบอกไม่ถูก และเจ้า
ของผมมันเกิดแข็งมาด้วยซะงั้น เวรแล้วกู
"555 ของโด่แล้วไอ้สัส มานี่"ไอ้แมนมันเลยดึงของผมมาชักให้ จนเราน้ำแตกก็นอนหลับไป
พอตื่นเช้าก็อาบน้ำไปเรียนพร้อมกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมคิดอย่างเดียวก็แค่เมาไม่มีสติ
บทที่ 3 เธอคนนั้น...
โปรดติดตามครับ เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ทุกสัปดาห์ครับ...
ใจซ่อนเร้น
โดย แตงโม
ผมไม่ใช่นักเขียน แต่ผมอยากแบ่งปันประสบการณ์เกี่ยวกับความรักในมุมของผมที่ผ่านมา ตั้งแต่เริ่มและจุดจบของความรัก
เพื่อเป็น อุทาหรณ์สอนวัยรุ่นและเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต
"ใจซ่อนเร้น"
ผมชื่อแมนเป็นเด็กหนุ่มจากชนบทที่เติบโตจากครอบครัวที่ค่อนข้างอบอุ่น ผมอยู่กับพี่สาวและยายมาตั้งแต่เล็ก เมื่อก่อนการเข้าเรียนส่วนใหญ่ต้องเรียนโรงเรียนแถวบ้านเพราะการเดินทางลำบาก ตั้งแต่ มอ.ต้น ถึงมอปลาย ผมจะเรียนโรงเรียน ชนบทแถวบ้าน แต่เมื่อจบ มอ.ปลายนี่สิ ผมต้องไปเรียนในเมือง ความรู้สึกผม โคตรทำใจและทำตัวลำบาก เพราะไม่เคยห่างบ้าน คิดหนักมาก แต่การมาเรียนมหาลัยนี่แหละเริ่มจะทำให้ผมเปลี่ยนไป ...
บทที่ 1 .น้องใหม่ร้ายบริสุทธิ์...
ผมเข้า ปี .1 ผมไม่มีเพื่อนเลยเพราะ ผมเด็กชนบท ใครทำอะไรก้อไม่ดี ดูดบุหรี่ไม่ดี พูดหยาบ กูไม่ดี เที่ยวกลางคืนไม่ดี อะไรๆๆในเมืองก้อไม่ดี คิดดูสิผมจะมีเพื่อนเยอะขนาดไหน ก็แน่นอนอยู่แล้วตัดนู้นนี่ก้อเหลือแต่พวกชะนีงัย ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ดูดบุหรี่ พูดก็เพราะ ผมเลยมีเพื่อนเป็นชะนี การเป็นอยู่ชะนีทำไรเราก็ทำอย่างนั้น อยู่กันสักพัก ผมเริ่ม มั่นใจในตัวเองแล้ว เริ่มกล้าที่จะแสดงออก กล้าพูดคุยกับคนเยอะ ผมเลยไปสมัครองค์การนักศึกษาเพื่อช่วยงานสถาบัน ทำให้รู้สึกว่าตัวเองมีประโยชน์มากกว่าเดินตามหลังแกงซ์ชะนี เริ่มเห็นค่าของตัวเอง
บทที่ 2 .กูหล่อกูดัง...
หลังจากผมได้มาช่วยงานกิจการนักศึกษา ทุกวันผมแทบจะไม่ว่างทั้งเรียนทั้งกิจกรรม ผมก้อได้เพื่อนใหม่ที่คลั่งกิจกรรมเหมือนผมเขาชื่อเบียร์ครับเขาเรียนวิชาเอกเดียวกับผมแต่คนละห้องครับ เบียร์มันเป็นคนขาวหล่อ ร่างดีหน้าตาเหมือนนายแบบเลยครับ แทบจะเป็นขวัญใจของเหล่าชะนี เก้งกวางทั้งหลาย เราสนิทกันมากเหมือนปลาท่องโก๋ เที่ยว กิน นอน ด้วยกัน24ชั่วโมง ทำให้เรา2คน ได้ทำงานที่เราคลั่งคือกิจกรรมออกมาดีและสามารถสร้างชื่อเสียงให้เราทั้ง2คนเป็นอย่างดี เราเริ่มพูด ทอล์คโชว์ สันทนาการ จนได้รับงานสร้างรายได้ระหว่สงเรียนจากหน่วยงานอื่นๆมากมาย ในภาคใต้ ไปไหนใครๆก็ทัก นี่คือก้าวแรกที่ทำให้ มี พวกชะนีหลายๆคนเริ่มหลงไหล เริ่มเข้ามาในชีวิตของเราสองคน
แทบไม่ต้องว่าวเลยก็ว่าได้ ผมและเพื่อนใช้ชีวิตกินอยู่ร่วมกัน ไม่มีความลับต่อกันในทุกเรื่อง กลับบ้านพร้อมกัน นอนบ้านบ้านกู กันอยู่แบบนี้ จนถึง ปี3.เริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกของเราเริ่มเปลี่ยนไป
บทที่ 3. รู้สึกว่ากูชอบเพื่อนกูเอง...
วันหนึ่งหลังจากที่เรากลับมาจากรับงานวิทยากรมาด้วยกัน เราก้อไปฉลองเพราะได้เงินเยอะ ดื่มเมากลับมาหอพักกัน เนื้อตัวเหม็นเหล้า เลยถอดผ้าออกหมด โดยปกติแล้วเราจะถอดผ้าออกนอนจะเหลือเฉพาะกางเกงในกันทุกคืน แต่วันนี้สิ
" กูจะถอดผ้านอนล่ะ ไม่อาบน้ำแระไม่ไหว เหนื่อยมาก เมาก็เมา "ไอ้เบียร์มันบอกแบบนั้น พูดเสร็จมันก็ถอดหมด ไม่เหลือแม้แต่กางเกงใน แล้วมันก็ ขึ้นเตียงนอน
"จะนอนแบบนี้เลยเหรอ"ผมถามมัน
"ใช่" ไอ้เบียร์ตอบ
"ไม่อายกูเหรอ ไข่ก็เล็ก"ผมแกล้งแซวมัน
ผมก็อาบน้ำเสร็จนุ่งเฉพาะ กางเกงในปกติของผมเพื่อมานอน
เผลอหลับตอนไหนไม่รู้ รูสึกตัวอีกทีเหมือนว่าเตียงมันสั่น ผมคิดว่าผมคงเมามาก แต่ที่จริงไม่ใช่ครับ ไอ้เบียร์มันช่วยเหลือตัวเองอยู่..
"เบาๆหน่อยกูจะนอน"ผมพูด
"ไอ้
ผมไม่สนใจจะนอนต่อ และรู้สึกว่ามีไรแข็งๆมาจ่อที่ด้านหลังผม รู้สึกได้เลยว่าไอ้นั่นของไอ้แมนมันยังโด่อยู่
"ไอ้
"ช่วยชักให้กูหน่อย กูเบื่อมือเองแล้ว กูไม่แตกไม่ได้นอนแน่"ไอ้เบียร์มันบอกผมแบบนั้น ผมก็ยังมีอาการเมาๆอยู่เลยเริ่มชักให้มัน...แต่รู้สึกว่าตอนนั้นใจผมเต้นแรงมาก แบบบอกไม่ถูก และเจ้า
"555 ของโด่แล้วไอ้สัส มานี่"ไอ้แมนมันเลยดึงของผมมาชักให้ จนเราน้ำแตกก็นอนหลับไป
พอตื่นเช้าก็อาบน้ำไปเรียนพร้อมกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมคิดอย่างเดียวก็แค่เมาไม่มีสติ
บทที่ 3 เธอคนนั้น...
โปรดติดตามครับ เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ทุกสัปดาห์ครับ...