ภาคต่อจากกระทู้ที่แล้ว >> https://ppantip.com/topic/36724224

ผมปั่นจักรยานผ่ากลางเมืองไปทำงานแทบทุกวันตลอด 5 ปีที่ผ่านมา ทำให้ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง...

ด้วยความที่ผมใช้จักรยาน คันมันเล็ก เลยจะสามารถซอกแซกไปตามช่องว่างที่มีอยู่บนถนนได้ดีกว่ามอเตอร์ไซค์
เรียกได้ว่าดีที่สุดบนถนนเลยจะดีกว่า

ทำให้ผมได้อยู่อันดับแรก ๆ ในการรอคอยให้ถึงเวลาไฟเขียวตลอด
เรียกได้ว่ายืนรอจนเมื่อย ร้อนก็ร้อน เมื่อไหร่จะได้ไปซักที (บ่น ๆ เยอะเกินไปละ 555)

เลยได้มีเวลาคิดนู่นคิดนี่ไปพลาง ๆ ระหว่างรอไฟแดง


ทำไมตำรวจจราจรเลือกจะปล่อยรถฝั่งหนึ่งในเวลาที่มากกว่าอีกฝั่ง
ทำไมตำรวจจราจรนั่งใส่หูฟัง นั่งดูคลิปในมือถือกัน 2-3 คนอยู่ในป้อมติดแอร์เย็นฉ่ำ
ทำไมตำรวจจราจรเลือกปล่อยไฟเขียวนาน ๆ และไฟแดงนานนานนนนนนนนนนนนนนนนนน.......

=======

ยกตัวอย่างเช่น
ถนนพระรามที่ 5 เลียบคลองเปรมประชากร ตั้งแต่สนามม้านางเลิ้งไปจนถึงบางซื่อ
และ
ถนนสวรรคโลก ตั้งแต่ยมราช ไปจนถึงประดิพัทธ์

ถนนี้เส้นนี้จะไปตัดกับถนนสายหลักในแนวตะวันออก-ตะวันตกของกรุงเทพชั้นในเยอะมาก
ไล่มาตั้งแต่ ถ.พิษณุโลก ถ.ศรีอยุธยา ถ.ราชวิถี ถ.ประดิพัทธ์ ซึ่งเป็นถนนสายที่รถติดหนัก ๆ ทั้งนั้น
เพราะคนจากฝั่งธนบุรีข้ามแม่น้ำเข้ามาทำงานในเมืองก็จะใช้เส้นทางเหล่านี้ ตอนเย็นก็ใช้กลับ


ทีนี้ผมสังเกตเห็นอะไร?

...
....
.....


ถ้าถนนสายหลักที่กล่าวมาข้างบนนั้น รถยังติดอยู่
คุณ ที่รออยู่บนถนนสวรรคโลกจะไม่มีทางได้สัญญาณไฟเขียว จนกว่าตำรวจจะเห็นคุณตากแดดจนพอใจ!!!

มันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ครับ
ขนาดผมใช้จักรยาน แค่ระยะ 3 กิโลกว่า เคยใช้เวลาบนถนนเส้นนี้เกือบ 40 นาที เพราะรอสัญญาณไฟเขียว
เรียกได้ว่ายืนตากแดดจนตัวดำ หน้ามืด
จำได้เลยว่าเคยรอไฟแดงอยู่แยกอุภัยฯ เกือบ 20 นาทีตอนแดด 9 โมงเช้า

ทั้ง ๆ ที่ฝั่งเรา (สวรรคโลก) นั้นมีรถรออยู่แค่ไม่กี่คัน ขอไฟเขียวแค่ 20 วินาทีก็ไปกันได้หมดแล้ว
แต่ก็ไม่ได้ไป รอไปนะ
ขอปล่อยรถเข้าอนุสาวรีย์ให้หมดก่อน!!!

ก็ไม่เข้าใจว่าคนที่มาจากถนนเส้นนี้เขาผิดอะไร ทำไมถึงไม่ได้ไป

หลัง ๆ มานี่เลยไม่รอแล้วครับ หาทางผ่าไฟแดงเอาดีกว่า แบบนี้ไม่ไหว เสียเวลา เปล่าประโยชน์

=======

จริง ๆ ยังมีถนนอีกหลายเส้น หลายเรื่องราว แต่วันนี้จะยกมาพูดถึงอีก 1 เส้น

แยกนี้เป็นแยกที่ผมคิดว่าหนักที่สุดในกรุงเทพมหานครในช่วงเวลาเร่งด่วน

คือแยก "สาทร-สุรศักดิ์" ครับ

ทำไมน่ะเหรอ?

คุณเคยเห็นมั้ย??
การที่เห็นรถมอเตอร์รอที่จะ "ฝ่าไฟแดง" กันเต็ม 2 ฝั่งถนน มากกว่า 50 คันในแต่ละรอบ
เพราะทนรอสัญญาณไฟเขียวไม่ไหว

เพราะอะไรน่ะเหรอ? จะอธิบาย Flow การปล่อยรถคร่าว ๆ ของแยกนี้ให้ดูครับ

โดยแยกนี้ในชั่วโมงเร่งด่วนจะปล่อยรถที่มาจากฝั่ง

สาทร > สุรศักดิ์ > สาทร > เจริญราษฎร์ > สาทร > สุรศักดิ์ > ....
วนไปแบบนี้

ลองวิเคราะห์ดู

ถ้าคุณอยู่ฝั่งสุรศักดิ์ จะมุ่งหน้าตรงไปเจริญราษฎร์
ถ้าคุณเจอไฟแดงในตำแหน่ง Pole Position พอดี คุณจะต้องรอรถกี่นาที?

5 + 5 + 5 = 15 นาทีครับ
ฟังเพลงจบไป 4 เพลงยังไม่ได้ออกเลย

แต่ความเป็นจริง ไม่ใช่ 5 นาทีครับ ผมเคยจับเวลาดู เคยนานสุดถึงเกือบฝั่งละ 10 นาที
โดยที่บอกนี้คือฝั่งถนนสาทรนะครับ
เรียกได้ว่าถ้ามาจากฝั่งอื่นนี่รอไป 20 นาที++ ไม่ต้องกลับบ้านกันเลยทีเดียว ให้คนที่ใช้เส้นสาทรข้ามสะพานข้ามแม่น้ำกลับบ้านไปก่อนสบายเลยจ้า


เท่านั้นยังไม่พอ การกักรถไว้ทีละมาก ๆ แล้วค่อยปล่อยทีเดียวแบบนี้ ยังทำให้ถนนที่เชื่อมต่อกับถนนดังกล่าวมีรถสะสมยาวไปอีก
ส่งผลกระทบเป็นลูกโซ่ ไปถึงสีลม สี่พระยา เจริญกรุง ติดแหง็กไปหมด


อันนี้ยกตัวอย่างแค่แยกเดียวนะครับ แยกที่มีลักษณะคล้าย ๆ แบบนี้จะมีอีกหลายที่ เช่น ถนนราชปรารถตรงแยกซอยหมอเหล็ง (แต่อันนี้เบาหน่อยเพราะมีสะพานข้ามแยก) แยกอโศก ฯลฯ

=======

ผมเลยขอเปิดประเด็นว่า

การที่ปล่อยรถให้ไฟเขียวยาว ๆ ไปทีละฝั่ง

กับ

การที่ค่อย ๆ ปล่อยไฟเขียว ไฟแดง สลับกันเป็นช่วงสั้น (อาจจะ 45 วินาที - 1 นาที)


คิดว่าแบบไหนดีกว่ากันครับ อยากได้ความเห็นในมุมมองอื่น ๆ


จริงอยู่ที่ว่าปล่อยเขียวยาว ๆ ไปเลย ดูแล้วอาจจะมีประสิทธิภาพกว่า (หรือเปล่า??) เพราะไม่ต้องมี Overhead ในการเบรคหรือออกตัวบ่อย ๆ
แต่นอกจากข้อดีเรื่องนี้ มันมีข้อเสียบ้างหรือ มีวิธีอื่นที่ดีกว่ามั้ย ทำไมคุณตำรวจที่ป้อมเขาถึงเลือกที่จะปล่อยรถแบบนี้ล่ะ

ในเมื่อมันทำให้คนในเมือง (อย่างน้อยก็ผมคนนึง) เสียสุขภาพจิต
ในการรอไฟแดงครั้งละ 15-20 นาที แทนที่จะรอแค่ 5 นาทีครับ


???????