ขออนุญาตเกริ่นก่อนนะคะ ลูกสาวตาลชื่อ น้องลักซ์ อายุ 1 ขวบ 3 เดือน ค่ะ
ตาลเองเป็นคุณแม่นมแม่ล้วน ที่ทำงานประจำและปัจจุบันยังให้ลูกกินนมแม่อยู่

ย้อนไปตอนที่คลอดมาใหม่ๆ น้องลักซ์มีพังผืดที่ลิ้น บวกกับลักษณะทางกายภาพของเต้านมแม่ ไม่เหมาะกับการดูดเต้า ดังนั้น มนุษย์แม่ที่เยอะ ขอย้ำว่าตาลเยอะ!!! (รีบออกตัวก่อน แหะๆ) ตาลจึงพาลูกไปเรียนดูดนม ก็คือการพาไปคลินิกนมแม่นั่นเองค่ะ

4 สัปดาห์ ต่อมา น้องลักซ์ก็ดูดนมจากเต้าเป็น (อยู่ๆ ก็ดูดเป็นเองนะคะ อาจเป็นเพราะน้องโตขึ้นด้วยอะไรด้วย)
แล้วตาลก็ค้นพบ โอ้โห!!! มันสบายอะไรอย่างนี้ ลูกหิวแม่เปิดเสิ้อ ลูกหิวอีก แม่เปิดเสื้ออีก ขวดนมไม่ต้องล้างงงงงงง แม่ชอบ กลางคืนจะกินเหรอลูก อะเปิดดดดดดด ดูดเอาเองเลยแม่จะนอน ^_^

ก็ใช้ชีวิตอย่างนี้จนครบ 3 เดือน อิแม่ต้องกลับไปทำงาน น้องลักซ์ต้องปรับพฤติกรรมนิดหน่อย กลางวันอยู่กับยาย ก็กินนมที่เราปั้มไว้ให้จากขวดนม (อันนี้ก่อนตาลกลับไปทำงาน 1 สัปดาห์ มีการซ้อมหัดกินขวดด้วย ซึ่งลูกก็ยอมโดยดี โดยมีคุณยายเป็นคนป้อนนะคะ) กลางวันกินขวด ตอนเย็นพอแม่กลับมาถึงบ้านก็กินเต้าเหมือนเดิม บุปเฟต์ไปเลยลูก ยาวๆ ไป

ตอนกลางคืนน้องลักซ์จะตื่นมากินนมประมาณ 2-3 ครั้ง บางคืนก็ครั้งเดียว ตาลก็มีความคิดอยู่ในใจว่า ตอนนี้ลูกก็เริ่มโตขี้นแล้ว จะเลิกมื้อดึกเมื่อไหร่ดี แต่ก็ได้แค่คิดในใจ

จนมันมีจุดเปลี่ยน ที่ทำให้แม่ต้องลุกขึ้นมาปฏิวัติ...

...คือ...

น้องลักซ์เริ่มกินข้าวน้อยลง ซึ่งอันนี้น่าจะเป็นปัญหาโลกแตกของทุกบ้าน

อาจเป็นเพราะนางเบื่ออาหาร หรืออะไรก็ตาม (ตาลดูฟันแล้ว ไม่ใช่ช่วงฟันขึ้นนะคะ) ตาลจึงลองปรับ 2 อย่าง ค่ะ
1.ปรับเมนูอาหาร
2.เลิกมื้อดึก (แม่คิดเองว่า ถ้าไม่กินกลางคืน กลางวันลูกจะต้องกินดีขึ้นแน่นอน)

แต่อย่างที่มีหลายๆ ท่านได้เคยกล่าวไว้ ว่าเด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน (เราไม่ควรเปรียบเทียบกันนะคะ) ดังนั้น วันนี้ตาลจะขอเพียงแค่แชร์ประสบการณ์การเลิก (เต้า) มื้อดึก เอาไว้ให้คุณแม่ท่านอื่นๆ ได้อ่าน เพื่อนำไปปรับใช้ค่ะ เพราะมีแต่คุณพ่อคุณแม่เท่านั้น ที่รู้จักลูกเราดีที่สุด

ตาลเคยอ่านข้อมูลที่แม่ๆ ท่านอื่นแชร์ประสบการณ์เลิกมื้อดึกมาบ้าง ก็มีทั้งวิธีนุ่มนวลถนอมน้ำใจ และวิธีหักดิบตัดบัวไม่ให้เหลือใย ทั้งนี้ ตาลมาถามรายละเอียดการเลิกมื้อดึกแบบจริงจังกับคุณแม่ลูกสองที่เป็นเพื่อนกันในกลุ่มไลน์ จึงสรุปเป็นแนวปฏิบัติของตัวตาลเองได้ หลังจากที่คุยกับเพื่อนเป็นที่เข้าใจแล้ว ปฏิบัติการของตาลก็เริ่มในคืนวันนั้น

โดยตาลใช้วิธีหักดิบตัดบัวไม่ให้เหลือใย     

เรามาเริ่มกันเลยค่ะ!!!

...

...หลังจากพาลูกอาบน้ำ ให้นมรอบหัวค่ำ แปรงฟัน พาเล่นของเล่น เล่านิทาน เสร็จเรียบร้อย ก็ได้เวลา...
ตาลให้นมลูก (ตาลยังให้ลูกกินนมจนหลับอยู่นะคะ) และบอกลูกไปด้วยว่า “กินเยอะๆ นะลูก แม่จะให้ลูกกินแค่ก่อนนอนนะคะ คืนนี้ไม่กินแล้วนะคะ หนูโตแล้วเลิกมื้อดึกนะลูก จะได้นอนหลับยาวๆ ตื่นมากินข้าวตอนเช้าทีเดียว” พูดประมาณนี้ค่ะ วนไป

คืนแรก น้องลักซ์ตื่น 2 รอบ เที่ยงคืน กับ ตี 3 พอร้องตื่นขึ้นมา รอบแรกตาลไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีเพราะลูกก็ร้องไห้รุนแรงมาก กอด+อุ้มเดิน ก็ไม่หาย อาละวาดมากมายจนแม่ใจเสีย นึกได้เลยร้องเพลงพร้อมทั้งเขย่าด้วย เดินด้วย อันนี้ได้ผล นางเริ่มสงบลง ก็พูดเหมือนเดิม “แม่เข้าใจว่าหนูหิว แต่คืนนี้ไม่กินแล้วนะลูก หนูโตแล้วเลิกมื้อดึก แล้วพรุ่งนี้กินข้าวเยอะๆ นะลูก” แล้วก็ร้องเพลงต่อ จนลูกหลับไป เราก็อุ้มลูกไปนั่งพิงเตียงจนหลับไปเลย พอตี 3 เอาอีก แต่คราวนี้แม่รู้ทัน รีบลุกอุ้มแล้วร้องเพลงเลย แปบเดียวก็นอนต่อได้

เป็นอย่างนี้ประมาณ 4 คืนแรก บางคืนตื่น 2 รอบ บางคืนก็ตื่นแค่รอบเดียว เวลาที่มักตื่นก็เทียงคืน กับ ตี 3 และแล้วคืนที่ 5 สิ่งที่แม่ไม่ได้ทำมานาน นั่นก็คือการนอนยาว ก็กลับมาอีกครั้งงงงงงงงงงงงงงงง เย้ๆๆ ในใจนั้นนึกกระหยิ่มยิ้มย่อง ว่าทำสำเร็จแล้ว แต่...

ตอนนี้ปฏิบัติการได้ผ่านมาทั้งสิ้น 13 คืน เมื่อคืนก็ยังร้องอยู่ 555+  (แต่ไม่ได้ร้องทุกคืนนะคะ บางคืนร้อง บางคืนไม่ร้อง) ก็ยังดีกว่าต้องตื่นทุกคืน เน๊อะ!!!

บางคืนแอดวานซ์ ลุกขึ้นมาเปิดเสื้อเอาหน้าซุกเลย แม่นี่ปิดแทบไม่ทัน

มีบางครั้งเหมือนกันที่ตาลเกือบใจอ่อนให้ลูกกินนม แต่มานึกว่า ทนมาได้ตั้งหลายคืนแล้ว อย่าให้สิ่งที่ทำมาสูญเปล่าเลย อันนี้บอกตัวเองนะ  แล้วอีกอย่างลูกได้กินมื้อดึกมาตลอดตั้งแต่เกิด เราเองต้องให้เวลาเค้าในการปรับตัวด้วยค่ะ

สำหรับตาล ปฏิบัติการเลิกนม (เต้า) มื้อดึก ฉบับเด็กซ่าบ้านโหลปลาทอง ก็ถือว่าสำเร็จไปแล้ว 85% ค่ะ เหลืออีก 15% เอาไว้ให้ร้องอีก 2-3 คืน

สุดท้ายอยากเป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกคน โดยเฉพาะคุณแม่ที่กำลังจะเลิกมื้อดึกของเจ้าตัวเล็ก สิ่งที่สำคัญคือ ความรัก เพราะอย่างไรลูกก็ยังต้องการความรักจากเรามากๆๆๆๆๆๆๆ กอดเค้า หอมเค้า จะช่วยเยียวยา ความหงุดหงิดจากความหิวได้ค่ะ