ต่อจากช่อง 8 ฉายวันจันทร์ที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 (ดู Version ภาษาฮินดี แล้วเอาลองเล่าดูนะ)
ฉาก 1
รุทธระโอบร่างอันไร้สติของปาโรไว้ในอ้อมแขน แล้วอุ้มเธอเข้าไปในบ้าน พาเธอเข้าไปในห้องนอนของเค้า แล้ววางเธอลงบนเตียง ปาโรถามรุทธระว่า “คุณเชื่อในความรักของฉันหรือยัง” รุทธระบอกให้เธอ clam down แล้วเขาหันหลังกำลังจะเดินจากไป ปาโรจับแขนเสื้อเขาไว้ รุทธระจึงบอกปาโรว่า “ผมไม่ได้จะไปไหน ผมอยู่ที่นี่” แล้วรุทธระก็ไปเอาผ้าจากตู้มาเช็ดใบหน้าปาโร ปาโรยังคงรู้สึกหนาวในชุดที่เปียกปอน รุทธระเห็นดังนั้นจึงบอกปาโรว่า “ปาโร คุณจำเป็นต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า” รุทธระไปหาเมทิลี และบอกกับเมทิลีว่า “ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ปาโรตัวเปียก โปรดช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ” เมทิลีตอบตกลง พวกเขากลับไปที่ห้องปาโร เมทิลีเอามือไปจับขาปาโร ปาโรร้องออกมาด้วยความเจ็บขา รุทธระรีบบอกเมทิลีให้ระวังเพราะเธอกำลังเจ็บขาอยู่ เมทิลียิ้มอ่อนมองดูรุทธระห่วงใยดูแลปาโร แล้วเมทิลีก็บอกให้รุทธระออกไปจากห้องก่อน รุทธระย้ำกับเมทิลีอีกครั้งให้ดูแลปาโรอย่าระมัดระวัง เมทิลีบอกรุทธระว่าไม่ต้องห่วง รุทธระจึงยอมไปหยิบเสื้อผ้าในตู้เพื่อไปเปลี่ยนและออกจากห้องไป เขาย้อนคิดถึงว่าปาโรยืนขาเดียวอย่างนั้นได้อย่างไร รุทธระจึงพูดกับตัวเองว่า “ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้ว” พ่อของรุทธระจึงบอกว่า “แกพูดถูก เธอบ้า เพราะผู้หญิงน่ารักอย่างเธอมารักผู้ชายอย่างแกได้ยังไง” รุทธระจึงบอกกับพ่อว่า “พ่อน่าจะเป็นพ่อของเธอ” พ่อของรุทธระจึงตอบกลับว่า “แกกำลังทำผิดพลาดที่มองไม่เห็นเธอ และไม่เข้าใจเธอ ตอนที่ฉันเห็นเธอครั้งแรกชั้นก็รู้แล้วว่าแกสองคนต้องมีบางอย่าง” แล้วพ่อของรุทธระก็บอกต่อไปอีกว่า “เธอบอกว่าเธอรักแก และต้องการแต่งงานกับแก” รุทธระจึงบอกกับพ่อว่านี่เป็นเรื่องที่ปาโรบอกให้คนทั้งชุมชนรู้กันหมดแล้ว พ่อของรุทธระจึงถามว่า “แล้วแกล่ะ” รุทธระจึงบอกว่า “ผมโกรธเธอ” พ่อของรุทธระบอกกลับว่า “แกโกรธเสมอๆแหล่ะ แต่มันถึงต้องตื่นขึ้นมาได้แล้ว สิ่งต่างๆกำลังเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว, ตื่นซะที”
(Spoil) #ลิขิตแค้นแสนรัก ตอนที่ 71 (Colors TV), April 7th, 2014 #Rangrasiya
ฉาก 1
รุทธระโอบร่างอันไร้สติของปาโรไว้ในอ้อมแขน แล้วอุ้มเธอเข้าไปในบ้าน พาเธอเข้าไปในห้องนอนของเค้า แล้ววางเธอลงบนเตียง ปาโรถามรุทธระว่า “คุณเชื่อในความรักของฉันหรือยัง” รุทธระบอกให้เธอ clam down แล้วเขาหันหลังกำลังจะเดินจากไป ปาโรจับแขนเสื้อเขาไว้ รุทธระจึงบอกปาโรว่า “ผมไม่ได้จะไปไหน ผมอยู่ที่นี่” แล้วรุทธระก็ไปเอาผ้าจากตู้มาเช็ดใบหน้าปาโร ปาโรยังคงรู้สึกหนาวในชุดที่เปียกปอน รุทธระเห็นดังนั้นจึงบอกปาโรว่า “ปาโร คุณจำเป็นต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า” รุทธระไปหาเมทิลี และบอกกับเมทิลีว่า “ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ปาโรตัวเปียก โปรดช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ” เมทิลีตอบตกลง พวกเขากลับไปที่ห้องปาโร เมทิลีเอามือไปจับขาปาโร ปาโรร้องออกมาด้วยความเจ็บขา รุทธระรีบบอกเมทิลีให้ระวังเพราะเธอกำลังเจ็บขาอยู่ เมทิลียิ้มอ่อนมองดูรุทธระห่วงใยดูแลปาโร แล้วเมทิลีก็บอกให้รุทธระออกไปจากห้องก่อน รุทธระย้ำกับเมทิลีอีกครั้งให้ดูแลปาโรอย่าระมัดระวัง เมทิลีบอกรุทธระว่าไม่ต้องห่วง รุทธระจึงยอมไปหยิบเสื้อผ้าในตู้เพื่อไปเปลี่ยนและออกจากห้องไป เขาย้อนคิดถึงว่าปาโรยืนขาเดียวอย่างนั้นได้อย่างไร รุทธระจึงพูดกับตัวเองว่า “ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้ว” พ่อของรุทธระจึงบอกว่า “แกพูดถูก เธอบ้า เพราะผู้หญิงน่ารักอย่างเธอมารักผู้ชายอย่างแกได้ยังไง” รุทธระจึงบอกกับพ่อว่า “พ่อน่าจะเป็นพ่อของเธอ” พ่อของรุทธระจึงตอบกลับว่า “แกกำลังทำผิดพลาดที่มองไม่เห็นเธอ และไม่เข้าใจเธอ ตอนที่ฉันเห็นเธอครั้งแรกชั้นก็รู้แล้วว่าแกสองคนต้องมีบางอย่าง” แล้วพ่อของรุทธระก็บอกต่อไปอีกว่า “เธอบอกว่าเธอรักแก และต้องการแต่งงานกับแก” รุทธระจึงบอกกับพ่อว่านี่เป็นเรื่องที่ปาโรบอกให้คนทั้งชุมชนรู้กันหมดแล้ว พ่อของรุทธระจึงถามว่า “แล้วแกล่ะ” รุทธระจึงบอกว่า “ผมโกรธเธอ” พ่อของรุทธระบอกกลับว่า “แกโกรธเสมอๆแหล่ะ แต่มันถึงต้องตื่นขึ้นมาได้แล้ว สิ่งต่างๆกำลังเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว, ตื่นซะที”