วันที่ 19 มกราคม 2561 สามีดิฉันได้ขี่รถมอเตอร์ไซค์ มาตามถนนเพชรเกษมเพื่อที่จะมารับดิฉันและลูก(มารับแบบนี้ทุกวัน)ที่วงเวียนใหญ่ พอถึงช่วงเพรชเกษม 24 มีรถมอเตอร์ไซค์ ขี่มาตัดหน้าเพื่อจะยูเทิร์น ทำให้ชนกันกับรถสามีดิฉัน แล้วก็ต่างแยกย้ายไปรพ.หลังจากนั้นดิฉันได้ไปตามเรื่องที่สน.ภาษีเจริญ ได้ใบบันทึกประจำวันมาและตร.แจ้งว่าคู่กรณี(จะใส่ชื่อย่อว่าคุณ ม.)ไม่มีใบขับขี่ไม่สวมหมวกกันน็อคและกระจกก็ไม่ใส่ที่สำคัญ พรบ.ขาด และต้องรอคุณ ม.มาตกลงกันว่าใครถูกใครผิดซึ่งร้อยเวรบอกว่าคุณ ม.ก็เจ็บหนักอยู่ที่รพ.แต่ดิฉันโทรไปถามที่รพ.แล้วจนท.เขาแจ้งว่าทำแผลและออกไปแล้ว เรื่องก็ผ่านไปแล้วคุณ ม.ก็ไม่ติดต่อมาจน 1วันผ่านไปดิฉันก็ร้อนใจเพราะรถมอเตอร์ไซค์ก็ต้องซ่อมและต้องใช้รถเพื่อมาทำงานและส่งลูกมารร.ตอนเย็นสามีต้องวิ่งส่งของที่ปณ.และส่งของให้ลูกค้า(ดิฉันขายของทางออนไลน์ด้วย)จึงโทรหาร้อยเวรเขาบอกว่าคุณ ม.นัดคุยวันพรุ่งนี้9โมงเช้า ดิฉันกับสามีและลูกก็ไปรอถึง11.00น.ร้อยเวรต้องไปศาลจึงบอกให้ดิฉันกลับบ้านและขอเบอร์โทรคุณ ม.กับร้อยเวรมาก็ติดต่อไม่ได้จึงโทรไปหาร้อยเวรอีกทีเขาบอกถ้ารีบก็ให้ไปตามเองคุณม.เขาทำงานที่บ.ชิโนทัยและบ้านของคุณ ม.ก็อยู่ในซอยเพชรเกษม 24 นั่นแหละ ซึ่งสามีดิฉันก็นอนเจ็บอยู่ที่ห้องดิฉันก็เป็นคนไปหาข้อมูลที่
บ.ชิโนทัยที่แยกท่าพระจนท.เขาก็ให้เบอร์หัวหน้าของคุณ ม.มาก็โทรไปขอความช่วยเหลือกับหัวหน้างานของคุณ ม.ประมาณครึ่งวันได้คุณ ม.ก็โทรกลับมาและนัดเป็นวันที่22 มกราคม ไปคุยกันที่สน.พอเช้าวันที่22 ดิฉันก็ลางานเพื่อจะไปกับสามี เขานัด9โมง คุณ ม.มา10โมงแต่ก็ไม่เป็นไร ก็ไปคุยกับร้อยเวรคุณ ม.ก็ยอมรับผิดว่าเขารีบไปตอกบัตรเข้างานจึงไม่ทันได้ระวัง ร้อยเวรก็เขียนเอกสารมาให้เซ็นต์และปรับคุณ ม.เป็นเงิน400บาทแต่ตอนที่จะเซ็นต์ดิฉันบอกสามีให้อ่าน ร้อยเวรบอกไม่ต้องอ่านหรอกผมไม่โกงคุณหรอกเราเลยถามว่าแล้วค่าซ่อมรถเอายังไงร้อยเวรบอกว่าไปตกลงกันเอง ผมช่วยได้เท่านี้ และให้เซ็นต์ ฝ่ายคุณ ม.ตกลงซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ให้ เราไม่เรียกค่าทำขวัญค่าที่สามีโดนหักเงินที่ไม่ได้ไปทำงาน(ใบรับรองแพทย์ให้สามีดิฉันพักฟื้นวันที่19 มกราคม- 2ก.พ.)ไม่ได้เรียกค่ารถที่ดิฉันต้องนั่งรถเช้าเย็นเพื่อมาทำงานและไปส่งลูกไปรร.และส่งของให้ลูกค้า คือเขาแค่ซ่อมรถให้สภาพเหมือนเดิมก็พอเรื่องจะได้จบ พ่อแฟนของคุณ ม.(ใสชื่อย่อคุณ ก.)เขาทำงานเกี่ยวกับวิ่งเคลมประกันและรู้จักกับอู่ประกันจึงให้เขามายกรถที่โรงพักไปเขาบอกว่า 4วันก็เสร็จแต่โทรไปตามที่อู่เขาก็บอกยังไม่เสร็จจึงได้โทรหาคุณ ม.และ คุณ ก.ก็ไม่รับสาย จนถึงวันที่ 4 ก.พ.อู่โทรมาแจ้งว่ารถเสร็จแล้ว แต่ต้องให้เอาเงินไปจ่ายเกือบ2หมื่นถึงจะให้เอารถออกมา เราก็โทรหาคุณ ม.และคุณ ก.เขาก็ไม่มีใครรับสายเลยโทรหาหัวหน้างานคู่กรณีก็ด่าเราว่าโทรหาเขาทำไมเขาไม่ได้เป็นอะไรด้วยไม่ใช่เรื่องของเขา(เราแค่จะโทรไปถามว่าเขาทำงานตรงไหนจะไปตามคุณ ม.) ดิฉันเลยให้แฟนไปกู้นอกระบบมาเพื่อจะเอารถออกมาใช้เพราะไม่มีรถมันไม่สะดวกหลายๆอย่างและโทรไปขอร้องที่อู่ให้ติดต่อกับคุณก.พ่อแฟนคุณ ม.ให้หน่อยแล้วสักพักคุณก.เขาก็โทรมาขอจ่ายให้ทุกๆ15วัน5,000 งวดแรกคือวันที่ 15 ก.พ.สามีดิฉันก็แจ้งเลขที่บช.ให้ไปพอถึงวันโทรหาก็ไม่มีใครรับสายเหมือนเดิม จนมาวันนี้วันที่19 ก.พ.เป็นเวลา 1เดือนแล้ว คู่กรณีก็ยังไม่มารับผิดชอบคะ ซึ่งดิฉันได้โทรไปถามทนายอาสาเขาบอกว่าทำอะไรไม่ได้ถ้าฟ้องแพ่งก็ต้องเสียค่าทนายซึ่งไม่คุ้มกับเงิน2หมื่น ดิฉันเลยมาคิดว่าแล้วคนที่เขาทำผิดก็อยู่แบบสบายๆไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยแบบนี้หราคะทำไมกฏหมายถึงไม่ยุติธรรมบ้างเลย รบกวนขอคำปรึกษาผู้รู้ด้วยค่ะว่าดิฉันจะต้องทำยังไงดี หรือต้องปล่อยให้คนที่ผิดลอยนวลอยู่แบบนี้ดิฉัน ไม่มีทางออกจริงๆคะเครียดมากเพราะเงิน2หมื่นสำหรับเราทำงานวันละ300 นี่เยอะอยู่นะคะ แฟนก็ยังไม่หายดีทำงานได้ไม่เต็มที่มาก รบกวนขอคำชี้แนะด้วยนะคะ ขอบคุณคะ
รถมอเตอร์ไซค์ตัดหน้ารถมอไซค์เรารถพังคู่กรณียอมรับผิดและจะจ่ายค่าซ่อมให้แต่ไม่ยอมรับโทรศัพท์
บ.ชิโนทัยที่แยกท่าพระจนท.เขาก็ให้เบอร์หัวหน้าของคุณ ม.มาก็โทรไปขอความช่วยเหลือกับหัวหน้างานของคุณ ม.ประมาณครึ่งวันได้คุณ ม.ก็โทรกลับมาและนัดเป็นวันที่22 มกราคม ไปคุยกันที่สน.พอเช้าวันที่22 ดิฉันก็ลางานเพื่อจะไปกับสามี เขานัด9โมง คุณ ม.มา10โมงแต่ก็ไม่เป็นไร ก็ไปคุยกับร้อยเวรคุณ ม.ก็ยอมรับผิดว่าเขารีบไปตอกบัตรเข้างานจึงไม่ทันได้ระวัง ร้อยเวรก็เขียนเอกสารมาให้เซ็นต์และปรับคุณ ม.เป็นเงิน400บาทแต่ตอนที่จะเซ็นต์ดิฉันบอกสามีให้อ่าน ร้อยเวรบอกไม่ต้องอ่านหรอกผมไม่โกงคุณหรอกเราเลยถามว่าแล้วค่าซ่อมรถเอายังไงร้อยเวรบอกว่าไปตกลงกันเอง ผมช่วยได้เท่านี้ และให้เซ็นต์ ฝ่ายคุณ ม.ตกลงซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ให้ เราไม่เรียกค่าทำขวัญค่าที่สามีโดนหักเงินที่ไม่ได้ไปทำงาน(ใบรับรองแพทย์ให้สามีดิฉันพักฟื้นวันที่19 มกราคม- 2ก.พ.)ไม่ได้เรียกค่ารถที่ดิฉันต้องนั่งรถเช้าเย็นเพื่อมาทำงานและไปส่งลูกไปรร.และส่งของให้ลูกค้า คือเขาแค่ซ่อมรถให้สภาพเหมือนเดิมก็พอเรื่องจะได้จบ พ่อแฟนของคุณ ม.(ใสชื่อย่อคุณ ก.)เขาทำงานเกี่ยวกับวิ่งเคลมประกันและรู้จักกับอู่ประกันจึงให้เขามายกรถที่โรงพักไปเขาบอกว่า 4วันก็เสร็จแต่โทรไปตามที่อู่เขาก็บอกยังไม่เสร็จจึงได้โทรหาคุณ ม.และ คุณ ก.ก็ไม่รับสาย จนถึงวันที่ 4 ก.พ.อู่โทรมาแจ้งว่ารถเสร็จแล้ว แต่ต้องให้เอาเงินไปจ่ายเกือบ2หมื่นถึงจะให้เอารถออกมา เราก็โทรหาคุณ ม.และคุณ ก.เขาก็ไม่มีใครรับสายเลยโทรหาหัวหน้างานคู่กรณีก็ด่าเราว่าโทรหาเขาทำไมเขาไม่ได้เป็นอะไรด้วยไม่ใช่เรื่องของเขา(เราแค่จะโทรไปถามว่าเขาทำงานตรงไหนจะไปตามคุณ ม.) ดิฉันเลยให้แฟนไปกู้นอกระบบมาเพื่อจะเอารถออกมาใช้เพราะไม่มีรถมันไม่สะดวกหลายๆอย่างและโทรไปขอร้องที่อู่ให้ติดต่อกับคุณก.พ่อแฟนคุณ ม.ให้หน่อยแล้วสักพักคุณก.เขาก็โทรมาขอจ่ายให้ทุกๆ15วัน5,000 งวดแรกคือวันที่ 15 ก.พ.สามีดิฉันก็แจ้งเลขที่บช.ให้ไปพอถึงวันโทรหาก็ไม่มีใครรับสายเหมือนเดิม จนมาวันนี้วันที่19 ก.พ.เป็นเวลา 1เดือนแล้ว คู่กรณีก็ยังไม่มารับผิดชอบคะ ซึ่งดิฉันได้โทรไปถามทนายอาสาเขาบอกว่าทำอะไรไม่ได้ถ้าฟ้องแพ่งก็ต้องเสียค่าทนายซึ่งไม่คุ้มกับเงิน2หมื่น ดิฉันเลยมาคิดว่าแล้วคนที่เขาทำผิดก็อยู่แบบสบายๆไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยแบบนี้หราคะทำไมกฏหมายถึงไม่ยุติธรรมบ้างเลย รบกวนขอคำปรึกษาผู้รู้ด้วยค่ะว่าดิฉันจะต้องทำยังไงดี หรือต้องปล่อยให้คนที่ผิดลอยนวลอยู่แบบนี้ดิฉัน ไม่มีทางออกจริงๆคะเครียดมากเพราะเงิน2หมื่นสำหรับเราทำงานวันละ300 นี่เยอะอยู่นะคะ แฟนก็ยังไม่หายดีทำงานได้ไม่เต็มที่มาก รบกวนขอคำชี้แนะด้วยนะคะ ขอบคุณคะ