สามีต่อยเราในขณะที่เราอุ่มลูกยุเหตุเกิดเพราะในตอนเช้าเราตื่นมาทำอาหารลูกตื่นและร้องไห้เราก็บอกสามีให่เขาดูลูกหน่อยเพราะเราทำอาหารยุ สามีเฉยและหนี้เสียงลูกร้องไปในอีกห้องหนึ่งแล้วล็อกประตู เราก็ไปอุ้มลูกมา ทั้งอุ้มลูกและทำอาหารไปด้วยตอนนั้นเราเสียใจและร้องให้ไปด้วย เราเริ่มปวดแขนไม่ไหวแล้ว อีกอย่างกลัวจะเกิดอุบัติเหตุกับลูกเราลองไปเรียกสามีอีกครั้งพร้อมกับเคาะประตูไปด้วยนานยุน่ะ  สุดท้ายสามีก็เปิดประตูออกมาตอนนั้นดี
จมากๆคิดว่าเขาจะมาอุ้มลูก
ห้  แต่มันไม่ใช่อย่างที่คิดสิค่ะ สามีเดินมาอย่างเร็วพร้อมกับต่อยเราในขณะที่เราอุ้มลูกยุลูกก็ยังร้องกันไปใหญ่เราบอกตรงๆตอนนั้นเราเสียใจมากๆอุ้มลูกไปร้องไห้ไป พอสักพักหนึ้งเราไปดูทางหน้าต่างหลังบ้านเราเหนสามีก้มหน้าก้มตาเล่นแต่เกมอย่างเดี่ยว เราน่ะฌดนทำร้ายร่างกายหลายครั้งแล้วแต่เราก็ต้องทน ทน ทนเพื่อลูก เรื่องที่เกิดขึ้นเราไม่เคยเล่าให้พ่อ แม่ ฟังเรากลัวท่านจะทุกข์ใจและไม่สบายใจทุกครั้งที่เราโทรหาพ่อ แม่ เราต้องฝืนยิ้มทำน้ำเสียงให้สดใ่ส่ให้พ่อ แม่ รู้สึกว่าเรามีความสุขเราชวนพ่อแม่คุ่ยเรื่องตลกๆขำเราอย่าให้แม่เรามีความสุขถึงแม้เราจะทุกข์อย่างแสนสาหัส เราก็ไม่มีวันเอาความทุกข์ของเราไปเล่าให้ท่านฟังเด็จขาดเพราะเราไม่อย่างให้ท่านมาทุกข์ใจกับเราด้วย เพราะเป็นแม่คนแล้วไงเราถึงรู้ว่าถ้าลูกมีความทุกข์คนเป็นพ่อแม่จะทุกข์กว่าเป็น100เท่า เพราะแบบนี้ล่ะเราจึงไม่เล่าความทุกข์ใดๆให้ท่านฟังเราคิดแบบนี้น่ะ เราหาทางออกให้ตัวเองไม่เจอจริงๆใจก็ได้ช่วยหาทางออกให้เราหน่อย