สวัสดีครับผมชอบผู้หญิงคนนึงครับชอบมาตั้งแต่สมัยมัธยมเธอไม่ใช่คนสวยอะไรแต่เธอมีเสน่ห์นะ แต่ผมไม่เคยพูดดีๆกับเธอเลย
หาเรื่องแกล้งเธอสารพัดเท่าที่จะทำได้ ว่าเธอตลอดดจนเธอโกรธผมเป็นประจำ  ผมชอบแอบมองเธอ แอบถ่ายรูปเธอเก็บไว้ เอาของไปวางบนโต๊ะเธอบ้าง
ตระกร้ารถเธอบ้างโดยที่เธอไม่เคยรู้ว่าผมชอบเธอ  ผมอยากแสดงออกนะว่าผมชอบเธอมากแต่ผมไม่กล้าพอกลัวเธอปฏิเสธ แล้วผมก็ปาก
พล่อยพูดออกไปว่าถ้าผู้หญิงมีเธอคนเดียวผมก็จะไม่ยอมมีแฟน...(พูดไม่คิด)จนเราเรียนจบ ต่างคนต่างแยกย้ายไปเรียนคนละโรงเรียน แต่ผมก็เจอเธอบ้าง
เวลาขึ้นรถเมผมตื่นเต้นทุกตรั้งเวลาเจอเธอแต่ผมไม่กล้าแม้แต่จะทักเธอด้วยช้ำจนทุกวันนี้
จนเรียนจบผมก็มาเรียนต่อที่กรุงเทพและทำงาน ผมได้มีโอกาสเล่นFacebook กับเพื่อนเก่าๆสมัยเรียน ผมเห็นเฟรสของเธอผมดีใจมากอย่างบอกไม่ถูก
ผมอยากทักเธอไปแต่ผมก็ไม่กล้าอยู่ดี..จนวันนึงเธอขอมาเป็นเพื่อนในเฟรสกับผม  ผมดีใจมากรับตอบรับคำขอทันที....ผมได้แต่เข้าไปส่องเฟรสเธอ
ทุกวันแต่ไม่เคยกล้าไลค์กล้าเม้นท์เธอสักตรั้งทั้งๆที่ใจอยากคุยกะเธอ.... ที่สำคัญสเตตัสเธอโสด และผมก็สืบจากเพื่อนผมมาว่าเธอยังไม่มีแฟน..
ผมเองก็ยังไม่ได้แต่งงานนะ...แต่อีกนั่นแหละใจผมมันไม่กล้าพอผมกลัวเสียฟอร์มกลัวเสียเธอไปถ้าเธอปฏิเสธผมขึ้นมาจริงๆ และที่สำคัญเธอคิดว่าผม
ชอบผู้ชายด้วยกันเสียด้วยยยย กรรมม   แต่อีกใจนึงก็อยากจะลองทักเธอไปนะเพราะคิดว่านี่อาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายที่ผมจะได้คุยกับเธอก็ได้....
ผมควรทำไงดีตรับทักเธอไปดีมั้ย หรือแอบส่องเธอไปเรื่อยๆแบบนี้ดี....ช่วยผมคิดทีว่าผมควรจะแก้ตัวกับเธอยังไงดี..
ขอบคุณครับบบ