คือเราชอบเพื่อนนึงอยู่อ่ะเนาะ ตอนย้ายเข้าร.รใหม่ตอนม.1 เห็นเค้าครั้งแรกก็ชอบเลยมันใช่เลย แล้วมันดันได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยแหล่ะเห็นว่าเป็นเพื่อนร่วมห้องเลยได้แต่เก็บความรักความชอบนี้ไว้ในใจมาตลอด3ปี จนเรียนจบม.3 ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปเรียนคนล่ะที่แหล่ะ เลยตัดสินใจบอกความในใจไป แล้วเค้าก็รับฟังนะก็คุยๆกันมาเรื่อยไม่ได้คบกันนะ เค้าก็มาๆหายๆไม่ได้สนใจเราเท่าไหร่ ก็เป็นแบบนี้อยู่หลายเดือน พอมาวันนึงจู่ๆเค้าก็หายไป หายไปแบบเงียบๆไม่พูดไม่อธิบายอะไรเลย เราก็โทรหา พยายามติดต่อทุกช่องทาง แต่เค้าก็ไม่ตอบกลับมาเลย เจอหน้ากันก็หลบหน้า เมินใส่ทำเหมือนคนไม่รู้จัก เราเจ็บนะ เจ็บจนถึงทุกวันนี้แหล่ะ
งงใจตัวเอง "ทำไมต้องรักเค้าขนาดนี้ ทั้งๆที่เราก็ไม่มีช่วงเวลาดีๆต่อกันไม่มีอะไรที่น่าจดจำ ที่สำคัญไม่ได้เป็นแฟนกันด้วยซ้ำ ทำไมยังลืมเขาไม่ได้ "
เคยมั้ย?? ลืมคนๆนึงไม่ได้ ทั้งๆที่ไม่เป็นแฟนกัน
งงใจตัวเอง "ทำไมต้องรักเค้าขนาดนี้ ทั้งๆที่เราก็ไม่มีช่วงเวลาดีๆต่อกันไม่มีอะไรที่น่าจดจำ ที่สำคัญไม่ได้เป็นแฟนกันด้วยซ้ำ ทำไมยังลืมเขาไม่ได้ "