เรื่องมันค่อนข้างต่อเนื่องกันนิดนึงนะครับ คือ ผมกับแฟนช่วงนี้ไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ครับ หลังจากผมจับเขาได้ว่าเขาโกหกผม แอบไปคุยกับผู้ชายอีกคนนึงมาตั้งเดือนกว่าๆ แถม ไปบอกผู้ชายคนนั้นว่าเลิกกันผมแล้วอีก (ผมรู้ความจริงจากชายคนนั้น) แต่ทุกวันนี้ก็ยังเจอน่ากันทุกวันนะครับ เพราะทำงานด้วยกันผมไม่รุ้อะไรอีกเลยหลังจากวันนั้นที่ผมได้คุยกับผู้ชายคนนั้น แต่เทอบอกผมว่าแค่คุยสนุกๆไม่ได้คิดอะไร แต่ผมอะรับรู้ถึงความรู้สึกของเทอที่เปลี่ยนไปตลอดอย่างวันนี้ล่าสุด ชายคนนั้นก็ทักมาหาเทออีกแล้ว ผมก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าเทอจะหลอกผมเหมือนครั้งก่อนอีกหรือเปล่า เพราะเทอก็บอกว่า จะไม่ให้คุยได้ไงก็รุ้จักกันตั้งแต่เด็กๆ พ่อแม่ก็รุ้จักกัน อ้างผมตลอดว่าคิดแค่เพื่อน แต่พฤติกรรมเทอ หลังจาก เลิกงานหรือหลังกลับบ้านมันเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย ทั้งไม่อยากคุยกับผม บอกง่วงบ้าง ดูแลผู้สูงอายุบ้าง จนผม คิดไม่ออกเลยว่าผม ควรอยู่ต่อไป หรือ ควรถอยออกมาเลยดี ผมเจ็บนะทุกวันนี้ คิดมากทุกคืน ใจนึงก็ชื้นใจที่ได้ยินเทอบอกว่า เหตุผลที่เทอไม่อยากเลิกกับผม เพราะคบกันมานานถึง7ปีและบ้านผมก็รักเทอมากเท่าผม ไม่รุ้นะเป็นคำพูดให้ผมสบายใจหรือเปล่าหรือแค่พูดผ่านๆให้แค่ผมรู้สึกดี ผมควร เอาไงต่อไปดีครับ ทุกวันนี้อึดอัดมากๆ ไม่อยากมานั้งคิดมากแบบนี้ ใจก็รักเทอนะครับไม่อยากเสียเทอไปหลอก ส่วนอีกใจถ้าไม่คิดอะไรกับผมแล้วจริงๆ ผมก็อยากจะตัดใจ เพราะไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้อีก ขอระบายนิดนึงนะครับ ผมอึดอัดนิดนึง