สวัสดีค่ะ นี่ก็เป็นการเขียนครั้งแรกถ้าถูกหรือผิดพลาดไปก็ขออภัยไว้ร่วงหน้านะคะ
เรามีเรื่องจะแชร์ให้ทุกๆคนอ่านกัน คือเราคบกับแฟนมานานพอสมควรแต่แฟนไม่เคยให้อะไรเราเลย มีแต่เราที่ให้อยู่ฝ่ายเดียว ไม่ว่าจะเทศการไหนวันอะไร เราก็ให้เขาอยู่ฝ่ายเดียว เวลาไปกินอะไรที่ไหน หรือค่าเดินทางอะไรเขาก็ให้เราจ่ายให้ เราเริ่มรู้สึกว่าตามใจเขามากเกินไป เป็นเพราะเมื่อก่อนเราเคยมีแฟนคนนึงแต่เราไม่สามารทำตามที่เขาขอได้ คนคนนั้นเลยทิ้งเราไป ความรู้สึกตอนนั้นมันเสียใจมากจริงๆ พอมาตอนนี้เหมือนเราคิดว่าไม่อยากให้เป็นแบบนั้นอีกแล้ว เราเลยตามใจแฟนคนปัจจุบันทุกอย่าง คือทุกอย่างจริงๆ ไม่ว่าเขาจะขออะไร ขอมีอะไรก็ยอม คิดแค่ว่าขออะไรก็ได้แค่อย่าทิ้งเราไปก็พอแต่ต้องอยู่ในขอบเขตที่เราทำได้ด้วย เพราะเรารักมาก เขาก็บอกว่ารักเรามากเหมือนกัน แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ที่เราไม่เคยได้อะไรเลย วันวาเลนไทน์ที่ผ่านมาเขาก็ไม่ได้ให้อะไร เราเป็นฝ่ายที่ต้องจ่ายเงินพาเขาไปเที่ยว แต่พอเราทำตัวนอยๆเขาก็จะถามว่าเป็นอะไร เราก็บอกว่าไม่มีอะไรเพราะไม่อยากให้เขาไม่สบายใจ พอเราบอกว่าอยากได้นู่นนี่เขาก็ตอบว่าไม่มีเงิน แต่เวลาเขาไปเที่ยวกับเพื่อนเขาใช้เงินตัวเองเพื่อเที่ยวกับเพื่อนได้ พอเรายืมเงินเขาเขาทวงเรานะ ทั้งๆที่เราไม่เคยทวงจากเขาสักบาท แต่ตอนที่เราลำบากเขาก็ไม่ทิ้งเรานะ เขาคอยช่วยเหลือเราดูแลเราทุกอย่าง เป็นห่วงเราตลอด ทุ่มเทเพื่อเรา พาเราไปรู้จักพ่อแม่ เวลาเขาทำผิดเราไม่เคยโกรธเขาได้เลย เขาก็ไม่เคยโกรธเรา ทะเลาะกันหนักสุดก็แค่งอลกันไม่ถึง10นาที เขาเป็นคนดีมากๆคนนึงเลย แบบนี้เราจะทำยังไงดี จะลบความกลัวว่าจะเสียเขาไปยังไงดี หรือว่าเราแค่หวังสิ่งตอบแทนมากเกินไปก็ไม่รู้
แฟนไม่เคยให้อะไรเราเลย ควรทำยังไงดีคะ
เรามีเรื่องจะแชร์ให้ทุกๆคนอ่านกัน คือเราคบกับแฟนมานานพอสมควรแต่แฟนไม่เคยให้อะไรเราเลย มีแต่เราที่ให้อยู่ฝ่ายเดียว ไม่ว่าจะเทศการไหนวันอะไร เราก็ให้เขาอยู่ฝ่ายเดียว เวลาไปกินอะไรที่ไหน หรือค่าเดินทางอะไรเขาก็ให้เราจ่ายให้ เราเริ่มรู้สึกว่าตามใจเขามากเกินไป เป็นเพราะเมื่อก่อนเราเคยมีแฟนคนนึงแต่เราไม่สามารทำตามที่เขาขอได้ คนคนนั้นเลยทิ้งเราไป ความรู้สึกตอนนั้นมันเสียใจมากจริงๆ พอมาตอนนี้เหมือนเราคิดว่าไม่อยากให้เป็นแบบนั้นอีกแล้ว เราเลยตามใจแฟนคนปัจจุบันทุกอย่าง คือทุกอย่างจริงๆ ไม่ว่าเขาจะขออะไร ขอมีอะไรก็ยอม คิดแค่ว่าขออะไรก็ได้แค่อย่าทิ้งเราไปก็พอแต่ต้องอยู่ในขอบเขตที่เราทำได้ด้วย เพราะเรารักมาก เขาก็บอกว่ารักเรามากเหมือนกัน แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ที่เราไม่เคยได้อะไรเลย วันวาเลนไทน์ที่ผ่านมาเขาก็ไม่ได้ให้อะไร เราเป็นฝ่ายที่ต้องจ่ายเงินพาเขาไปเที่ยว แต่พอเราทำตัวนอยๆเขาก็จะถามว่าเป็นอะไร เราก็บอกว่าไม่มีอะไรเพราะไม่อยากให้เขาไม่สบายใจ พอเราบอกว่าอยากได้นู่นนี่เขาก็ตอบว่าไม่มีเงิน แต่เวลาเขาไปเที่ยวกับเพื่อนเขาใช้เงินตัวเองเพื่อเที่ยวกับเพื่อนได้ พอเรายืมเงินเขาเขาทวงเรานะ ทั้งๆที่เราไม่เคยทวงจากเขาสักบาท แต่ตอนที่เราลำบากเขาก็ไม่ทิ้งเรานะ เขาคอยช่วยเหลือเราดูแลเราทุกอย่าง เป็นห่วงเราตลอด ทุ่มเทเพื่อเรา พาเราไปรู้จักพ่อแม่ เวลาเขาทำผิดเราไม่เคยโกรธเขาได้เลย เขาก็ไม่เคยโกรธเรา ทะเลาะกันหนักสุดก็แค่งอลกันไม่ถึง10นาที เขาเป็นคนดีมากๆคนนึงเลย แบบนี้เราจะทำยังไงดี จะลบความกลัวว่าจะเสียเขาไปยังไงดี หรือว่าเราแค่หวังสิ่งตอบแทนมากเกินไปก็ไม่รู้