เราแค่รู้สึกว่าหลายครั้งที่เราพยายามอยากมีส่วนร่วมกับเพื่อนหรือใครก็ตาม
เรารู้วึกว่าเราเป็นคนนอกตลอด พอออกมาอยู่คนเดียว เค้าก็มองว่าเราไม่ยอมปรับตัวเข้าหาเอง
ไม่ใช่เราไม่ปรับนะคะ หรือบางทีอาจจะยังไม่มากพอ เราไม่ได้ต้องการอะไรมาก
เราแค่อยากมีส่วนร่วมที่ดีกับพวกเค้า แต่ในเมื่อพวกเค้ายังมองว่าเราเป็นคนนอก
เราเลยเลือกที่จะกลับมาอยู่คนเดียว ยอมโดนมองว่าเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง โดนยอมมองว่าเราแปลกแยก
ทุกวันนี้กลายเป็นว่าเหมือนเรากับพวกเค้าเป็นเพียงคนรู้จัก อาจเพราะไม่ได้สนิทมาตั้งแต่ต้น
จริง ๆ ก็มีเพื่อนนะคะ แต่ที่สนิทจริง ๆ มีไม่ถึง 6 คนด้วยซ้ำ
ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเหมือนกันค่ะ เหนื่อยใจ แล้วเป็นคนชอบคิดมากด้วย
แต่จริง ๆ เราก็อยากมีกลุ่มเพื่อนนะคะ แบบไปไหนไปกัน แต่มันมีปมจากเมื่อก่อนเยอะ
เลยรู้สึกกลัวที่จะเข้าหากับคนหมู่มาก
มีใครเคยรู้สึกว่าตัวเองถูกโดนเมินจากเพื่อนหรือว่าคนรอบข้างบ้างมั้ยคะ ?
เรารู้วึกว่าเราเป็นคนนอกตลอด พอออกมาอยู่คนเดียว เค้าก็มองว่าเราไม่ยอมปรับตัวเข้าหาเอง
ไม่ใช่เราไม่ปรับนะคะ หรือบางทีอาจจะยังไม่มากพอ เราไม่ได้ต้องการอะไรมาก
เราแค่อยากมีส่วนร่วมที่ดีกับพวกเค้า แต่ในเมื่อพวกเค้ายังมองว่าเราเป็นคนนอก
เราเลยเลือกที่จะกลับมาอยู่คนเดียว ยอมโดนมองว่าเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง โดนยอมมองว่าเราแปลกแยก
ทุกวันนี้กลายเป็นว่าเหมือนเรากับพวกเค้าเป็นเพียงคนรู้จัก อาจเพราะไม่ได้สนิทมาตั้งแต่ต้น
จริง ๆ ก็มีเพื่อนนะคะ แต่ที่สนิทจริง ๆ มีไม่ถึง 6 คนด้วยซ้ำ
ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเหมือนกันค่ะ เหนื่อยใจ แล้วเป็นคนชอบคิดมากด้วย
แต่จริง ๆ เราก็อยากมีกลุ่มเพื่อนนะคะ แบบไปไหนไปกัน แต่มันมีปมจากเมื่อก่อนเยอะ
เลยรู้สึกกลัวที่จะเข้าหากับคนหมู่มาก