เรื่องนี้คือเรื่องจริงของวันที่13คือเมื่อคืนนี้
ผมไม่รู้จะแท็กห้องไหน ถ้าแท็กผิด ขออภัยครับ

เมื่อคืน ประมาณเวลา 19.58 นาที มีสายจากเพื่อนผม ขอตั้งนามสมมึดว่า ซี นะครับ ซึ้งเพื่อนผมคนนี้ เคยสนิทกันมากๆแต่จบม.6ก็แยกย้ายไป  ถึงเจอก็ทักกันบ้าง และ บ้านของซี เป็นซอย  โครตมหาเปลี่ยว  คือซอยที่  กลางคืนเงียบมาก เป็นที่มั้วสุม ซะส่วนใหญ่  กล้องวงจรปิดก็ไม่มี  ไฟทางนี่บางดวงเสีย  ทหารลงแล้วลงอีก  ก็กวาดล้างไม่หมด  อ่าๆต่อๆ

พอ 19.58 ซีโทรมา ผมอาบน้ำอยู่  เลยไม่ได้รับ
20.17น. ผมโทรกลับ  แต่ไม่ได้รับสาย
21.07 น. ซีโทรมาแล้วร้องไห้ ร้องแบบเสียงหลง  เขาบอกให้ผมมารับ แล้วซีก็พูดแบบไม่ค่อยรู้เรื่อง  แต่จับใจความได้คือ ถูก "ข่มขืน"  แล้วร้องไห้ ใหญ่เลย ผมเลยถามที่ไหนรีบคว้า  กุญแจรถออกจากหอ รีบขับไปหาทันที  แต่เอ๊ะใจว่าจะโดนแกล้งหรือเปล่า  เพราะเมื่อวานคือวันเกิดผม และก็คืดว่า เบอร์คนอื่นมากมาย ทำไมต้องเป็นผม

พอถึงแล้วเจอซี ในสภาพ ที่ ไม่อยากพูดเลยครับ ไม่ได้ใส่ท่อนบน คือยับเยอนมาก ไอเราก็ตกใจรีบไปช่วยประคองขึ้นรถ ทีแรกจะพาไปส่งบ้านแต่ซีไม่อยากไป ซีร้องไห้ตลอดทาง  ผมจึงพากลับเข้าหอ ผม แต่โชคดี ของผมเป็นหอนอกเลยพอเข้าได้  พอจะเข้าหอก็มีปัญหาตรงเสื้อผ้า
ผมจึงให้ซีรอ ในรถ แล้วผมก็วิ่งไปเอาเสื้อผมผมมาให้เทอสวม ค่อยๆประคองเข้าห้อง  

พอถึงห้อง ซีดูระแวงไปหมด  พยายามเกาะแขนผม คือมันบรรยายไม่ถูก  จนถามไปถามมาได้ความว่า  ซีเดินกลับบ้าน มีกลุ่มวัยรุ่นขี่มอไซ 3-4คัน ผ่านมาแล้วย้อนกลับมา  ทีแรกมันบอกจะไปส่ง แล้วซีก็ด่ากลับไป มันเหมือนโมโหแล้วลงมา  เห้อ พอะถอะครับ น่าจะรู้ว่าทำอะไร  คือลากเข้า ดงข้างๆทางไปเลย  กว่าจะจับวจความได้ขนาดนี้ผมต้องเอาสมุดมาจด อีก  ผมไม่รู้ต้องทำไงต่อ  ซื้อข้าวให้ก็ไม่กิน  เอาแต่ร้องไห้ บอกให้แจ้งความก็อาย  อะไรไม่รุ  เรื่องนี้ผมยังไม่กล้า พูดกับเพื่อนในกลุ่มเลย  ทางเดียวที่ผมทำได้คือเมื่อเช้าซื้อยา คลุมฉุกเฉินให้กินไป  

ก็ใครพอแนะนำได้  แนะนำทีนะครับ  ขะให้อยู่ตลอดไปก็ไม่ได้  โทรศัพ ซีก็ไม่กล้าเล่นอีก  พ่อแม่ซีก็อยู่ ตจว.ยังไม่ทราบเรื่อง  แนะนำได้แนะนำทีนะครับ

ขอบคุณครับ