ไม่เข้าใจอ่ะคะ เราอยากเลือกทางเดินเอง แต่เหมือนคนในครอบครัวไม่เห็นด้วย เรายอมรับว่าเคยทำผิดพลาด แต่ทุกความผิดพลาด มันก้อต้องมีโอกาสแก้ไขสิ ไม่ใช่มาซ้ำเติมกันแบบนี่ อยากทำงาน ก้อต้องเป็นงานที่เค้าหาไว้ให้ เราไม่สามารถคิดอะไร หรือทำอะไรที่อยากทำได้เลย แค่อยากทำตามใจตัวเอง ตอนนั้นอยากให้เราเลิกกับแฟนเราก้อเลิกให้เพื่อพ่อกับแม่ อยากให้กลับไปเรียนต่อ เราก้อทำให้ แต่เราแค่อยากทำงาน อยากมีชีวิตเป็นของตัวเองบ้าง บางทีเราคิด เราเครียดจนไม่อยากอยู่ แต่ทำไงได้ แม้แต่เอกสารการเรียนก้อเอาไปซ่อน ตังค์ก้อเก็บหมด เราไม่มีสิทธิ์อะไรเลยหรือ เราก้อเข้าใจว่ารักลูก แต่ก้อต้องเข้าใจเราด้วย ชีวิตเราไม่ได้มีแค่นี้ เราก้อต้องทำงานเลี้ยงตัวเอง