ย้อนไปเมื่อ...หลายปิก่อน โหนรถเมล์จากบางบัวทอง เข้าไปในกรุงเทพชั้นใน ย่านสุขุมวิท สมบัติติดตัวนอกจากกระเป๋าแล้ว คือแฟ้มเอกสาร ใบรับรองการศึกษา(ยังไม่ได้ใบปริญญา) เรซูเม่ จุดหมายปลายทางคือโรงพยาบาลเอกชน เขาประกาศรับสมัคร เจ้าหน้าที่การตลาดฝ่ายลูกค้าญี่ปุ่น เป็นงานประเภทไหน ต้องทำอะไร หารู้ไม่ สะดุดตาตรงคำว่า ลูกค้าญี่ปุ่น น่าจะเกี่ยวข้องกับสาขาที่เรียนมาบ้าง (คิดเอาเอง)
ประตูทางเข้าแผนกบุคคล มีเพื่อนร่วมสมัครงานอีก 3 คน ทุกคนล้วนสมัครตำแหน่งเดียวกัน คือล่ามโรงพยาบาล มีเราเพียงผู้เดียวที่ดูเหมือน บ้าบิ่นมาตำแหน่งการตลาด
ด่านแรก สัมภาษณ์กับหัวหน้าแผนกบุคคล เขาถามถึงประสบการณ์การทำงาน ทัศนคติงานบริการ แล้วถามเจาะลึกถึงตำแหน่งที่สมัครมา ว่าขับรถเป็นมั้ย พิมพ์งานคอมฯ แบบชนิดไม่มองแป้นได้มั้ย แล้วอธิบายว่าตำแหน่งการตลาด คือต้องออกไปติดต่อลูกค้าข้างนอก เช่นไปเจรจาขายผลิตภัณฑ์โรงพยาบาล เจรจาทำสัญญาตรวจสุขภาพ
ฟังเขาสาธยายถึงตำแหน่งการตลาดแล้ว เราก็ยกมือไหว้งามๆ ขอบคุณและขอโทษที่ทำให้เสียเวลา รู้สึกจะมาผิดตำแหน่ง คุณสมบัติต่างๆที่อธิบายมานั้น ไม่มีเลยสักข้อ เลยขอตัวกลับเลย
เขาบอก ไหนๆมาแล้ว ลองสมัครอีกตำแหน่งคือล่ามแล้วกัน ให้ไปสัมภาษณ์กับหัวหน้าล่าม ทีนี้ก็เป็นการทดสอบความสามารถด้านภาษา จำได้ว่าให้แปลแผ่นพับโรงพยาบาลด้วย
กลับบ้านโดยไม่คิดหวังว่าจะได้งาน ผ่านไป 2 วัน ทางโรงพยาบาลติดต่อมาว่า รับเข้าทำงาน ให้เข้ามาตรวจสุขภาพแล้วเซ็นสัญญา จะเป็นโชค หรือเวรกรรมลิขิตไม่รู้ เพราะเขารับคนเดียว
มาเข้าเรื่อง ล่ามโรงพยาบาล เหมือนบริษัททั่วไปคือระยะทดลองงาน 4 เดือน ล่ามโรงพยาบาลเป็นงานบริการ เน้นพูดเป็นหลัก เป็นการสื่อสารกับชาวญี่ปุ่นและเป็นตัวกลางระหว่างหมอกับคนไข้ ถ้าไม่มีประสบการณ์ 1 เดือนแรก เขาไม่ให้แปลเลย ให้ตามล่ามรุ่นพี่ไปก่อน เขาไปไหนเราไปด้วย แล้วคอยฟังคอยจด หลังจากที่ล่ามรุ่นพี่แปลเสร็จ จะถามว่าจับใจความอะไรได้บ้าง
วันแรกของการทำงาน ล่ามรุ่นพี่โดนแผนกฉุกเฉินตาม รุ่นพี่วิ่ง เราก็ต้องวิ่งตาม วิ่งเร็วมาก รุ่นพี่น่ะ เพราะเป็นเคสฉุกเฉิน ในห้องฉุกเฉิน เราเรียก ER แลดูวุ่นวายมาก บนเตียง มีผู้หญิงวัยกลางคนนอนสลบ ผู้ชาย น่าจะเป็นญาติกำลังแสดงเอกสารทำประวัติ รุ่นพี่เข้าโดนเรียกให้แปลทันที หมอถามอาการผ่านญาติเพราะคนไข้ไม่รู้สึกตัว ถึงรู้ว่าเป็นสามีภรรยา มาเที่ยวแล้วทะเลาะกัน คนไข้โดนสามีเอาถังขยะฟาดหัว จนสลบ
….มีต่อ
แชร์ประสบการณ์ ล่ามโรงพยาบาล
ประตูทางเข้าแผนกบุคคล มีเพื่อนร่วมสมัครงานอีก 3 คน ทุกคนล้วนสมัครตำแหน่งเดียวกัน คือล่ามโรงพยาบาล มีเราเพียงผู้เดียวที่ดูเหมือน บ้าบิ่นมาตำแหน่งการตลาด
ด่านแรก สัมภาษณ์กับหัวหน้าแผนกบุคคล เขาถามถึงประสบการณ์การทำงาน ทัศนคติงานบริการ แล้วถามเจาะลึกถึงตำแหน่งที่สมัครมา ว่าขับรถเป็นมั้ย พิมพ์งานคอมฯ แบบชนิดไม่มองแป้นได้มั้ย แล้วอธิบายว่าตำแหน่งการตลาด คือต้องออกไปติดต่อลูกค้าข้างนอก เช่นไปเจรจาขายผลิตภัณฑ์โรงพยาบาล เจรจาทำสัญญาตรวจสุขภาพ
ฟังเขาสาธยายถึงตำแหน่งการตลาดแล้ว เราก็ยกมือไหว้งามๆ ขอบคุณและขอโทษที่ทำให้เสียเวลา รู้สึกจะมาผิดตำแหน่ง คุณสมบัติต่างๆที่อธิบายมานั้น ไม่มีเลยสักข้อ เลยขอตัวกลับเลย
เขาบอก ไหนๆมาแล้ว ลองสมัครอีกตำแหน่งคือล่ามแล้วกัน ให้ไปสัมภาษณ์กับหัวหน้าล่าม ทีนี้ก็เป็นการทดสอบความสามารถด้านภาษา จำได้ว่าให้แปลแผ่นพับโรงพยาบาลด้วย
กลับบ้านโดยไม่คิดหวังว่าจะได้งาน ผ่านไป 2 วัน ทางโรงพยาบาลติดต่อมาว่า รับเข้าทำงาน ให้เข้ามาตรวจสุขภาพแล้วเซ็นสัญญา จะเป็นโชค หรือเวรกรรมลิขิตไม่รู้ เพราะเขารับคนเดียว
มาเข้าเรื่อง ล่ามโรงพยาบาล เหมือนบริษัททั่วไปคือระยะทดลองงาน 4 เดือน ล่ามโรงพยาบาลเป็นงานบริการ เน้นพูดเป็นหลัก เป็นการสื่อสารกับชาวญี่ปุ่นและเป็นตัวกลางระหว่างหมอกับคนไข้ ถ้าไม่มีประสบการณ์ 1 เดือนแรก เขาไม่ให้แปลเลย ให้ตามล่ามรุ่นพี่ไปก่อน เขาไปไหนเราไปด้วย แล้วคอยฟังคอยจด หลังจากที่ล่ามรุ่นพี่แปลเสร็จ จะถามว่าจับใจความอะไรได้บ้าง
วันแรกของการทำงาน ล่ามรุ่นพี่โดนแผนกฉุกเฉินตาม รุ่นพี่วิ่ง เราก็ต้องวิ่งตาม วิ่งเร็วมาก รุ่นพี่น่ะ เพราะเป็นเคสฉุกเฉิน ในห้องฉุกเฉิน เราเรียก ER แลดูวุ่นวายมาก บนเตียง มีผู้หญิงวัยกลางคนนอนสลบ ผู้ชาย น่าจะเป็นญาติกำลังแสดงเอกสารทำประวัติ รุ่นพี่เข้าโดนเรียกให้แปลทันที หมอถามอาการผ่านญาติเพราะคนไข้ไม่รู้สึกตัว ถึงรู้ว่าเป็นสามีภรรยา มาเที่ยวแล้วทะเลาะกัน คนไข้โดนสามีเอาถังขยะฟาดหัว จนสลบ
….มีต่อ