สวัสดีค่ะ หลังจากที่อ่านกระทู้คนอื่นมาเยอะพอสมควร เลยคิดที่อยากจะแชร์ประสบการณ์ที่ตัวเองเจอบ้าง เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกนะคะ ผิดพลาดตรงไหนอย่างไรก็ขออภัยด้วยนะคะ ย้ำ !! ว่า “ความเชื่อส่วนบุคคล” หากใครไม่เชื่อหรือยังไงไม่ว่ากันค่ะ อ่านเอาสนุกๆก็ได้ ไม่ซีเรียสเน้อออ
    เราเป็นนิสิตมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งแถวบางแสนค่ะ จริงๆเป็นคนต่างจังหวัด ที่เข้ามาเรียนเพราะบ้านน้าอยู่แถวชลบุรี เราพักอยู่หอพักแห่งหนึ่งแถวๆมอ เป็นตึกแฝด 8 ชั้น วันแรกที่พ่อกับแม่พาเราย้ายมาหอ(บอกก่อนนะคะ เราหาหอผ่านทางอินเตอร์เน็ตค่ะ ยังไม่เคยเห็นหอมาก่อน เห็นครั้งแรกก็ตอนจ่ายค่ามัดจำแล้วพี่คนดูแลหอมาไปดูห้องเลย) เราไปจ่ายค่ามัดจำที่อีกตึกค่ะ ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากตึกแฝดไปประมาณ100เมตร ตอนแรกเราก็รู้สึกโอเคนึกว่าจะได้อยู่ตึกที่มาต่ายค่ามัดจำ แต่พี่คนดูแลหอบอกว่าไม่ใช่ แต่เป็นอีกตึกที่ตั้งอยู่ถัดไปอีก เราพักชั้น 2 ค่ะ ห้องที่เราพักอยู่ตรงกับประตูลิฟท์แบบพอดีเป๊ะๆ ความรู้สึกแรกที่เปิดห้องไปเหมือนในหนังผีเลยค่ะ5555 ลมอะไรไม่รู้พัดผ่านหน้าไป (ในใจตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรนะคะ คิดแค่ว่าห้องใหม่ๆ กำลังเห่ออยู่5555) พอพี่คนดูแลหอแนะนำอะไรเสร็จเขาก็กลับไป เราก็เดินไปถามแม่เลยค่ะว่ารู้สึกอะไรไหม (แม่เรามีเซ้นต์ ) เราไม่รู้ว่าเพราะแม่ไม่อยากให้คิดมากหรืออะไร แม่บอกเราว่ารู้สึกเฉยๆ เราก็โอเค ถ้าแม่เฉยๆแปลว่าไม่มีอะไร หลังจากที่ไหว้ศาลตรงหน้าหอเสร็จเราก็มาจัดของ จุดเริ่มต้นมันอยู่ตรงคืนแรกนี่แหล่ะค่ะ ด้วยความที่เดินทางไกลแล้วพ่อขี้เกียจขับรถไปนอนบ้านน้าพ่อกับแม่เราก็เลยนอนพักที่หอเราก่อน ในตอนที่เราหลับเราฝันว่า หอเรากลายเป็นตึกร้าง มีผีเต็มไปหมด เรากลัวมากวิ่งหนีเท่าไหร่ก็วนกลับมาที่เดิม อยู่ก็มีเสียงหัวเราะขึ้นมา เรามองไปตามเสียงหัวเราะ เห็นผู้หญิงผิวขาว ผมยาวมาก ปล่อยผมให้ลากพื้น นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ที่มันโยกได้ค่ะ ใส่ชุดสีชมพู หน้าตาสวย ข้างๆเป็นผู้หญิงยืนอยู่ตัวขาวซีด หน้าตาน่ากลัวมองมาที่เรา ผญ.คนที่ใส่เสื้อสีชมพูชี้นิ้วมาที่เราแล้วบอกให้เราเดินไปนับตุ๊กตาที่อยู่ติดกับทางเข้าหอ(เรายืนอยู่ตรงกลางหอ)ด้วยความกลัวเน๊อะเราก็ไปนับ นับครั้งแรกได้6 ตัว แล้วผญ.คนนั้นก็บอกให้เรานับอีก พอนับอีกทีได้4 แล้วเขาก็หัวเราะ หัวเราะแบบสะใจมาก พอเช้ามาเราเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกเราว่าเขามาให้หวยรึป่าว แต่แม่ไม่ซื้อค่ะ ตกตอนเย็นมา หวยออกตัวนั้นจริงๆ (ย้ายเข้าหอวันที่15หวยออกวันที่16) แม่เรานี่ร้องกรี๊ดเลยค่ะ (เสียดายที่ไม่ซื้อ555 )
         พอถึงวันที่มหาลัยเปิดเทอมแม่เราก็ต้องกลับ ใจนี่หายแว๊บไม่อยากให้แม่กลับ กลัว5555    คืนแรกที่เราต้องอยู่คนเดียวในที่ที่ไม่คุ้นเคยก็มาถึง ช่วงแรกๆเราก็นอนปกติ ไม่มีอะไรไม่ฝันอะไรแต่หลังๆ เหมือนจะหลับไปแล้ว แต่อยู่ๆก็หายใจไม่ออก ขยับตัวไม่ได้(สเต็ปเดิม5555)  ความรู้สึกเหมือนโดนผีอำ สายตาเรามองไปที่ปลายเตียงไม่เจออะไรค่ะ แต่มันดันมีที่ข้างเตียง เป็นผู้หญิงตัวดำเห็นหน้าแค่ครึ่งนึง มากระซิบข้างๆหูเราว่า “ขอบุญหน่อย ทำบุญให้หน่อย” (ห้องเราไม่มีพระ) เมื่อได้ยินแบบนั้น น้ำตาเราไหลออกมาเลยค่ะ ท่อง พุทธโธ ธรรมโม สังโฆ อยู่หลายรอบกว่าจะไป
**เดี๋ยวมาต่อ ไปเรียนแปป