ขอบคุณที่คุณริมคันนากล่าวออกมาได้อย่างตรงจุด
ยอมรับว่า ยุคหนึ่งสมัยหนึ่ง เคยก้าวข้ามจุดนี้ไปเหมือนกัน
แต่จนแล้วจนรอด จนถึงเมื่อวานนี้ ยังมี
สิ่งเหล่านี้ เกิดขึ้น ซ้ำซาก ต่อเนื่อง
ทำให้การคุยประโยชน์ในเรื่องสาระทำไม่ได้
ไม่ใช่ไม่ยอมทำ แต่ทำไม่ได้ เพราะมีคนประเภทนี้ ตามโพสข้อความน่าปวดหัว
ไม่แค่ ไม่เกี่ยวกับเนื้อหา ยังไม่อ่านเนื้อหาใดๆ
(ขอจบความเห็น ที้มีต่อความเห็นของคุณริมคันนา ณ จุดนี้นะคะ
เพื่อความไม่เข้าใจผิด ถัดจากนี้ คือสิ่งที่เห็นในสภาวการณ์ปัจจุบัน)
หลักฐาน คือความซื่อสัตย์ของดิฉัน
เพราะขี้เกียจไปนั่งครอปมา
ต่อให้ครอปมา บุคคลที่ไม่ถูกกระทำ ก็ไม่มีวันเข้าใจ
คิดว่าน้อยนิด คิดว่าเรื่องนิดเดียว
คิดว่าปิดคอมก็จบเรื่อง แต่หลายวันมานี่ เห็นชัดว่า มีคนไม่ยอมปิดคอมกันหลายคน 😂😂
บางคน ถูกคนที่รู้จักกัน แซะอยู่ 2-3 กระทู้ แค่ไม่ถึงเดือน ก็ดิ้นตับแตกแล้ว
ดิฉัน ถูกคนเหล่านี้ ทั้งอวตารและไม่อวตาร ทั้งรู้ตัวไม่รู้ตัว
(แต่รู้ดีว่าอยู่ฝั่งไหนพวกไหน)
หนำซ้ำ ยังตามราวีไปถึงห้องอื่นด้วย
ไม่ใช่แค่ 1-2 เดือน แต่ข้ามปีข้ามชาติ
คนเลือกข้างถูก อาจจะไม่ต้องเผชิญปัญหานี้
แต่คนเลือกข้างผิด จะให้กลับไปเลือกข้างให้ถูก คงเป็นไปไม่ได้ ทั้งในตอนนั้นและปัจจุบัน
เราเคยขอความร่วมมือหลายครั้งแล้ว ยังไม่มีใครฝั่งนั้นให้ความร่วมมือ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(อย่าเข้าใจผิดว่า ดิฉันมีปัญหากับมิตรภาพที่ดีงาม หรือการกดอีโมของคุณนะเจ้าคะ ขอเหอะ
ดิฉันขอให้เกิดการต่อต้าน แม้คุณจะโหวท จะหลงรัก หรือจะอะไรก็แล้วแต่ แค่อยากให้ออกความเห็นต่อต่นและไม่สนับสนุน)
เพราะหากให้ความร่วมมือแล้ว ก็จะไม่ได้แสดงตัว แสดงความเป็นพวก แสดงความยิ่งใหญ่ให้ใครเห็น หรือเปล่า?
หรือบางคน แน่ใจว่าไม่ได้เป็นบุคคลที่ 1-2 แน่นอน ขอเป็นบุคคลที่ 3 ก็ยังดี
เลยไม่ยอมให้ความร่วมมือ
ก็แล้วแต่จะเลือกค่ะ
ในเมื่อคุณเลือกทางที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง ดิฉันและหลายๆคน ก็มีสิทธิ์เลือกทางที่ดีที่สุดของเราเช่นกัน
ขอบอกค่ะ การเพิกเฉย ไม่ใช่ทางแก้ค่ะ
แม้การตอบโต้ ไม่ใช่การทำให้ปัญหาหยุด
แต่มันผลักภาระไปให้คนในสังคมช่วยกันแก้ไขได้
หากอยากให้สังคมดีขี้น สังคมต้องร่วมมือกัน
หากคุณไม่ร่วม ดิฉัน ก็ขอผลักภาระทั้งหมดให้สังคมเป็นผู้รับรู้การกระทำของคนเหล่านี้เท่าๆกัน
อยากให้หยุด ต้องช่วยกัน "ต่อต้าน" คนเหล่านี้
หากไม่แล้ว ก็จมในกองขี้หมาด้วยกันต่อไปค่ะ
ส่วนใครจะมาย้อนว่า เพราะอะไรดิฉันถึงโดนแบบนี้
ก็เพราะ ดิฉันเลือกข้างผิด ตั้งแต่เข้ามาเล่นรอบใหม่เนี่ยแหละค่ะ
การเมืองเล็กสะท้อนการเมืองใหญ่ค่ะ
คนกลาง ที้ไม่ฟังความต้องการของผู้เสียหาย
ย่อมไม่มีทางสร้างความปรองดองได้
ผู้ที่ถูกเอาเปรียบ ไม่มีทางยอม ผู้ที่สร้างกฏ สร้างข้อตกลง สร้างเงื่อนไข ที่ไม่ยุติธรรม
เรื่องอยู่ตรงนี้ กลับเพิกเฉย แล้วคิดว่า จะกลับบ้านกันอย่างสันติ
ขอกันเฉยๆ ก็คิดว่าจะยอม
มาร์ค ขอทำงานให้ครบเทอม ยอมไหม?
กำนัน ของปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง ได้ไหม?
ปู ของให้ก้าวข้ามความสูญเสียไปก่อน เพื่อออกพรบ นิรโทษ ยอมไหม?
ในเมื่อคุณ ต้องได้รับความยุติธรรมก่อน ไม่ได้ไม่ยอม
ทั้งๆที่ไม่ใช่ผู้สูญเสีย แต่กลับก้าวก่ายมาตัดสินแทนเขา ว่าอะไรที่ควร หรือไม่ควร
ฟังเสียงผู้สูญเสียบ้างค่ะ ว่า อยากได้อะไร
และช่วยกัน หาทางออก ไม่ใช่ซุกขยะไว้ใต้พรม
แล้วบอกว่า ให้เราก้าวไปด้วยกัน
แค่คุณ ไม่เห็นความสำคัญของผู้สูญเสีย
เขาก็ไม่อยากร่วมทางกับคุณแล้วค่ะ
"ก้าวข้ามความขัดแย้ง" ต้องทำยังไง?
ขอบคุณที่คุณริมคันนากล่าวออกมาได้อย่างตรงจุด
ยอมรับว่า ยุคหนึ่งสมัยหนึ่ง เคยก้าวข้ามจุดนี้ไปเหมือนกัน
แต่จนแล้วจนรอด จนถึงเมื่อวานนี้ ยังมี
สิ่งเหล่านี้ เกิดขึ้น ซ้ำซาก ต่อเนื่อง
ทำให้การคุยประโยชน์ในเรื่องสาระทำไม่ได้
ไม่ใช่ไม่ยอมทำ แต่ทำไม่ได้ เพราะมีคนประเภทนี้ ตามโพสข้อความน่าปวดหัว
ไม่แค่ ไม่เกี่ยวกับเนื้อหา ยังไม่อ่านเนื้อหาใดๆ
(ขอจบความเห็น ที้มีต่อความเห็นของคุณริมคันนา ณ จุดนี้นะคะ
เพื่อความไม่เข้าใจผิด ถัดจากนี้ คือสิ่งที่เห็นในสภาวการณ์ปัจจุบัน)
หลักฐาน คือความซื่อสัตย์ของดิฉัน
เพราะขี้เกียจไปนั่งครอปมา
ต่อให้ครอปมา บุคคลที่ไม่ถูกกระทำ ก็ไม่มีวันเข้าใจ
คิดว่าน้อยนิด คิดว่าเรื่องนิดเดียว
คิดว่าปิดคอมก็จบเรื่อง แต่หลายวันมานี่ เห็นชัดว่า มีคนไม่ยอมปิดคอมกันหลายคน 😂😂
บางคน ถูกคนที่รู้จักกัน แซะอยู่ 2-3 กระทู้ แค่ไม่ถึงเดือน ก็ดิ้นตับแตกแล้ว
ดิฉัน ถูกคนเหล่านี้ ทั้งอวตารและไม่อวตาร ทั้งรู้ตัวไม่รู้ตัว
(แต่รู้ดีว่าอยู่ฝั่งไหนพวกไหน)
หนำซ้ำ ยังตามราวีไปถึงห้องอื่นด้วย
ไม่ใช่แค่ 1-2 เดือน แต่ข้ามปีข้ามชาติ
คนเลือกข้างถูก อาจจะไม่ต้องเผชิญปัญหานี้
แต่คนเลือกข้างผิด จะให้กลับไปเลือกข้างให้ถูก คงเป็นไปไม่ได้ ทั้งในตอนนั้นและปัจจุบัน
เราเคยขอความร่วมมือหลายครั้งแล้ว ยังไม่มีใครฝั่งนั้นให้ความร่วมมือ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เพราะหากให้ความร่วมมือแล้ว ก็จะไม่ได้แสดงตัว แสดงความเป็นพวก แสดงความยิ่งใหญ่ให้ใครเห็น หรือเปล่า?
หรือบางคน แน่ใจว่าไม่ได้เป็นบุคคลที่ 1-2 แน่นอน ขอเป็นบุคคลที่ 3 ก็ยังดี
เลยไม่ยอมให้ความร่วมมือ
ก็แล้วแต่จะเลือกค่ะ
ในเมื่อคุณเลือกทางที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง ดิฉันและหลายๆคน ก็มีสิทธิ์เลือกทางที่ดีที่สุดของเราเช่นกัน
ขอบอกค่ะ การเพิกเฉย ไม่ใช่ทางแก้ค่ะ
แม้การตอบโต้ ไม่ใช่การทำให้ปัญหาหยุด
แต่มันผลักภาระไปให้คนในสังคมช่วยกันแก้ไขได้
หากอยากให้สังคมดีขี้น สังคมต้องร่วมมือกัน
หากคุณไม่ร่วม ดิฉัน ก็ขอผลักภาระทั้งหมดให้สังคมเป็นผู้รับรู้การกระทำของคนเหล่านี้เท่าๆกัน
อยากให้หยุด ต้องช่วยกัน "ต่อต้าน" คนเหล่านี้
หากไม่แล้ว ก็จมในกองขี้หมาด้วยกันต่อไปค่ะ
ส่วนใครจะมาย้อนว่า เพราะอะไรดิฉันถึงโดนแบบนี้
ก็เพราะ ดิฉันเลือกข้างผิด ตั้งแต่เข้ามาเล่นรอบใหม่เนี่ยแหละค่ะ
การเมืองเล็กสะท้อนการเมืองใหญ่ค่ะ
คนกลาง ที้ไม่ฟังความต้องการของผู้เสียหาย
ย่อมไม่มีทางสร้างความปรองดองได้
ผู้ที่ถูกเอาเปรียบ ไม่มีทางยอม ผู้ที่สร้างกฏ สร้างข้อตกลง สร้างเงื่อนไข ที่ไม่ยุติธรรม
เรื่องอยู่ตรงนี้ กลับเพิกเฉย แล้วคิดว่า จะกลับบ้านกันอย่างสันติ
ขอกันเฉยๆ ก็คิดว่าจะยอม
มาร์ค ขอทำงานให้ครบเทอม ยอมไหม?
กำนัน ของปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง ได้ไหม?
ปู ของให้ก้าวข้ามความสูญเสียไปก่อน เพื่อออกพรบ นิรโทษ ยอมไหม?
ในเมื่อคุณ ต้องได้รับความยุติธรรมก่อน ไม่ได้ไม่ยอม
ทั้งๆที่ไม่ใช่ผู้สูญเสีย แต่กลับก้าวก่ายมาตัดสินแทนเขา ว่าอะไรที่ควร หรือไม่ควร
ฟังเสียงผู้สูญเสียบ้างค่ะ ว่า อยากได้อะไร
และช่วยกัน หาทางออก ไม่ใช่ซุกขยะไว้ใต้พรม
แล้วบอกว่า ให้เราก้าวไปด้วยกัน
แค่คุณ ไม่เห็นความสำคัญของผู้สูญเสีย
เขาก็ไม่อยากร่วมทางกับคุณแล้วค่ะ