ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเป็นอากาเซ่มา4ปีแล้วตั้งแต่กัซเดบิวมา รู้สึกติดงอมแงมติดหนักมาก  หมดเงินเหยียบแสนตอนนี้รู้สึกท้อค่ะ อยู่ดีๆความรู้สึกน้อยใจก็เข้ามาแทนที่ นั่งพูดกับตัวเองว่าเราเพ้อฝันอะไรอยู่ คนรอบตัวหาว่าบ้าผู้ชายไร้สาระพูดกรอกหูมาตลอด4ปี มันพึ่งมามีผลกับเราเมื่อคืนค่ะ จริงๆเรารู้มาสักพักแล้วค่ะว่าสักวัน ศลป.ก็ต้องโตขึ้นและมีครอบครัว สัญญาเดทกัซเองก็หมดมาปีกว่าล่ะแต่ยังไม่มีวี่แววว่ากัซจะออกเดทกัซ (ข้อนี้แอบภูมิใจกัซคงเป็นห่วงความรู้สึก อกซ.สิน่ะ) แต่เข้าใจมั้ยว่ามันต้องมีวันนั่นอ่ะ ถ้าถึงวันนั้นจริงๆไม่รู้เราเองจะทำใจได้แค่ไหน เพราะกัซกลายเป็นเรื่องในชีวิตประจำวันของเราไปแล้วเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของเรา ถ้ากัซมีคนที่รักและทำให้กัซมีความสุขมากกว่า อกซ.เราควรยินดี (ข้อนี้ท่องไว้ทุกวัน)  แต่เราคิดว่ามันเกินจุดที่เรารับไหว ขนาดแค่ลองจินตนาการว่ากัซมีแฟนแต่งงาน เรานั่งน้ำตาไหลความรู้สึกเหมือนคนอกหักค่ะเคยบอกเลิกแฟนเพราะกัซอยากกลับไปขอโทษแฟนเลยค่ะ เพราะฉะนั้นเราอยากลาออกจากการเป็นติ่งกัซก่อนที่จะสายไป เราไม่อยากรับรู้อะไรต่อจากนี้ค่ะ