ตามหัวข้อเลยคะ
เราอายุ 24 แฟนเราอายุ 31
ตอนคบกันแรกๆเหมือนทุกอน่างมันจะดี
เรารักเขามากและคิดว่าเขาก็รักเราเช่นกัน แต่พอผ่านไปสักระยะนึง เราจับได้เค้าแชทหาแฟนเก่าบอกรักเขาทั้งๆที่มีเรา เราก็มีปากเสียงกันนิดนึงแค่สุดท้ายก็เลือกที่จะบล๊อคแฟนเก่าเค้าไปจะได้จบๆ
ต่อมาก็คิดว่าจะดี แต่พอเรามารู้ตัวอีกทีชีวิตเราไม่มีอพไรที่มันดีเลยดูเรื่อยๆเฉยๆแฟนเราก็ปล่อยปะละเลยเราอ้างว่าเขาก็เป็นแบบนี้ทั้งๆที่แฟนเก่าเค้าบอกรักบแกคิดถึงมีรูปคู่แค่เราไม่เคยมีโมเม้นนี้ เราก็เฉยๆนะคิดว่าคงไม่มีอะไร ผ่านไปอีกครึ่งปี วันนั้นเราท้อเราเลิกงานเที่ยงคืน โทรหายายที่บ้านว่าแฟนกลับบ้านหรือยังแฟนยังไท่กลับเราก็พยายามโทรเป็นสิบยี่สิบสาย ฝนก็จะตก เกิ่นก่อนเราขับมอไซร์ไปทำงาน ประมาณ20โล ไปกลับก็40โล ทางมืดก็มืดฝนก็ตะตกเราขับมอไซมือเดียวค่อยๆเเล้วโทรจี้ๆหาแฟน โทรถามคนนั้นคนนี้เพราะเป็นห่วง (แฟนเราเป็นคนติดเหล้า เลิกงานจะชอยกินและขับรถยนต์กลับบ้านร่วม30โล)ความว่าเราเป็นห่วง จนฝนตกเราจอดใต้ต้นไม้โทรศัพท์ก็เปียกแต่พยายามโทรหาแฟน สุดท้ายก็รับบอกเมาจอดรถนอนข้างทางได้ครึ่วทางแล้ว เราก็บอกเตอกันที่บ้านคะ วันนั้นเราขัยมอไซร์ตากฝนกลัวก็กลัวแค่กลั้นใจขับให้ถึงบ้านร่วม2ชม. เอ้าแฟนก็ยังไม่ถึงทั้งที่ตริงๆแล้วขับรถยนต์ตากนั่นมาแค่10-20นาทีก็ถึงเปียกก็ไม่เปียก พอแฟนกลับมาเราก็ไม่ทะเลาะกันหรอก แต่เราเกิดความน้อยใจทั้งๆที่เราเป็นห่วงเค้ามากแค่เค้าไม่เคยเลยหลังจากนั้น1อาทิตย์เราเลิกงานเที่ยงคืนเลยชวนพี่ที่ทำงานกินเบียร์ สัก1ชม. เราก็ขับรถซิ่งกลับบ้านพร้อมเบียนร์อีก2ขวด กลับมาเราเมาเราก็พูดทุกอย่างน้อยใจอะไรสุดท้ายทะเลาะกันเค้าลากเราเข้าบ้านเราก็ดิ้นด่าด้วยละ ความว่าเค้าเมาเราก็เมาครั้งนั้นก็เป็นครั้งแรกที่เค้าตีเราตบเราบีบคอเราเราเจ็บทั้งตัวแหละแต่ผญมันสู้ผชไม่ได้ พอตอนเช้าเราตัดสินใจจะเก็บผ้าเลิกกับเขา เก็บจะเสร็จเขาก็มาขอโทษมาขอโอกาสบอกจะไม่ทำอีกแล้วสัญญาเรารักเค้ามากเราเลยให้อภัย ผ่านไป2วันร่างกายยังไม่หายเจ็บได้แผลใจมาอีก จับได้ว่าเค้าคุยกับแฟนเก่าโอนเงินให้แฟนเก่าขอร้องให้แฟนเก่ากลับมาไม่รู้ไปเตอกันอีกหรือป่าวเราจุกแผลกายยังไม่หายเจอแผลใจอีก เราไม่โวยวายเราเงียบมากวันนั้นเราเอยมาเบาๆว่าพี่ปล่อยหนูไปเถอะ ถ้าพี่รักเจาพี่กลับไปหาเขาปล่อยหนูไปนะ ถ้าพี่กลัวว่าพี่จะผิดหนูบอกกับยายพี่กับแม่พี่กับทุกคนก็ได้ที่เลิกกันเพราะหนูมีคนอื่น หนูพูดแค่นั้นโวยวายอะไรไม่ได้เพราะเราเจ็บมากจุกมีแค่ร้ำตาไหล (คบกับเค้าเราแปลืองน้ำตามาก)แค่เราก็รักเขามาก เรามากอดมาขอโทษว่าจะไม่ทำอีกแล้ว บล๊อคแฟนเก่าอีกรอบบอกรหัสโทรศัพท์ เราก็ให้อภัยอีกเช่นเคย หลังจากนั้นเค้ากลับบ้านมาเราเหมือน ผญ โรคระแวงผัวตรวจโทรศัพท์ตลอดทุกวัน
จากวันนั้นจนวันนี้ เค้าตีดขาดแฟนเก่าเรียบร้อย แต่ก็ชอบแอบคุยกับคนอื่นให้เราจับได้และเจ็บเล่นๆ จนเราคิดว่าเราเริ่มชิน เราเริ่มคิดว่าจะไปจากเขาได้แล้วแต่พอพูดกับเขาไปตรงๆเมื่อวานว่าหนูเริ่มจะคัดพี่ได้แล้วนะหนูมีคนคุยๆคนอื่นแล้วนะ เราลดสถานะมาเป็นแค่พี่น้องดีกว่ามั้ยก่อนที่เราจะเป็นแค่คนแปลกหน้า เค้าก็พูดได้แค่มาเค้าขอโทษเค้าไม่เลิกเค้าไม่ให้ไป เราใจไม่เด็ดขาดพอหรือป่าว มันจะมีปัญหาซ้ำๆแบบนี้ตลอดถ้าเรายังยึดติดกับเขาแบบนี้
#เจ็บตัว
#เจ็บปวด
#เสียน้ำตา
#พยายามกินยาฆ่าตัวตาย
#โรคซิมเศร้า
ชีวิตคู่ ปัญหากับแฟนซ้ำๆแต่ทำไมเลิกกันไม่ได้?
เราอายุ 24 แฟนเราอายุ 31
ตอนคบกันแรกๆเหมือนทุกอน่างมันจะดี
เรารักเขามากและคิดว่าเขาก็รักเราเช่นกัน แต่พอผ่านไปสักระยะนึง เราจับได้เค้าแชทหาแฟนเก่าบอกรักเขาทั้งๆที่มีเรา เราก็มีปากเสียงกันนิดนึงแค่สุดท้ายก็เลือกที่จะบล๊อคแฟนเก่าเค้าไปจะได้จบๆ
ต่อมาก็คิดว่าจะดี แต่พอเรามารู้ตัวอีกทีชีวิตเราไม่มีอพไรที่มันดีเลยดูเรื่อยๆเฉยๆแฟนเราก็ปล่อยปะละเลยเราอ้างว่าเขาก็เป็นแบบนี้ทั้งๆที่แฟนเก่าเค้าบอกรักบแกคิดถึงมีรูปคู่แค่เราไม่เคยมีโมเม้นนี้ เราก็เฉยๆนะคิดว่าคงไม่มีอะไร ผ่านไปอีกครึ่งปี วันนั้นเราท้อเราเลิกงานเที่ยงคืน โทรหายายที่บ้านว่าแฟนกลับบ้านหรือยังแฟนยังไท่กลับเราก็พยายามโทรเป็นสิบยี่สิบสาย ฝนก็จะตก เกิ่นก่อนเราขับมอไซร์ไปทำงาน ประมาณ20โล ไปกลับก็40โล ทางมืดก็มืดฝนก็ตะตกเราขับมอไซมือเดียวค่อยๆเเล้วโทรจี้ๆหาแฟน โทรถามคนนั้นคนนี้เพราะเป็นห่วง (แฟนเราเป็นคนติดเหล้า เลิกงานจะชอยกินและขับรถยนต์กลับบ้านร่วม30โล)ความว่าเราเป็นห่วง จนฝนตกเราจอดใต้ต้นไม้โทรศัพท์ก็เปียกแต่พยายามโทรหาแฟน สุดท้ายก็รับบอกเมาจอดรถนอนข้างทางได้ครึ่วทางแล้ว เราก็บอกเตอกันที่บ้านคะ วันนั้นเราขัยมอไซร์ตากฝนกลัวก็กลัวแค่กลั้นใจขับให้ถึงบ้านร่วม2ชม. เอ้าแฟนก็ยังไม่ถึงทั้งที่ตริงๆแล้วขับรถยนต์ตากนั่นมาแค่10-20นาทีก็ถึงเปียกก็ไม่เปียก พอแฟนกลับมาเราก็ไม่ทะเลาะกันหรอก แต่เราเกิดความน้อยใจทั้งๆที่เราเป็นห่วงเค้ามากแค่เค้าไม่เคยเลยหลังจากนั้น1อาทิตย์เราเลิกงานเที่ยงคืนเลยชวนพี่ที่ทำงานกินเบียร์ สัก1ชม. เราก็ขับรถซิ่งกลับบ้านพร้อมเบียนร์อีก2ขวด กลับมาเราเมาเราก็พูดทุกอย่างน้อยใจอะไรสุดท้ายทะเลาะกันเค้าลากเราเข้าบ้านเราก็ดิ้นด่าด้วยละ ความว่าเค้าเมาเราก็เมาครั้งนั้นก็เป็นครั้งแรกที่เค้าตีเราตบเราบีบคอเราเราเจ็บทั้งตัวแหละแต่ผญมันสู้ผชไม่ได้ พอตอนเช้าเราตัดสินใจจะเก็บผ้าเลิกกับเขา เก็บจะเสร็จเขาก็มาขอโทษมาขอโอกาสบอกจะไม่ทำอีกแล้วสัญญาเรารักเค้ามากเราเลยให้อภัย ผ่านไป2วันร่างกายยังไม่หายเจ็บได้แผลใจมาอีก จับได้ว่าเค้าคุยกับแฟนเก่าโอนเงินให้แฟนเก่าขอร้องให้แฟนเก่ากลับมาไม่รู้ไปเตอกันอีกหรือป่าวเราจุกแผลกายยังไม่หายเจอแผลใจอีก เราไม่โวยวายเราเงียบมากวันนั้นเราเอยมาเบาๆว่าพี่ปล่อยหนูไปเถอะ ถ้าพี่รักเจาพี่กลับไปหาเขาปล่อยหนูไปนะ ถ้าพี่กลัวว่าพี่จะผิดหนูบอกกับยายพี่กับแม่พี่กับทุกคนก็ได้ที่เลิกกันเพราะหนูมีคนอื่น หนูพูดแค่นั้นโวยวายอะไรไม่ได้เพราะเราเจ็บมากจุกมีแค่ร้ำตาไหล (คบกับเค้าเราแปลืองน้ำตามาก)แค่เราก็รักเขามาก เรามากอดมาขอโทษว่าจะไม่ทำอีกแล้ว บล๊อคแฟนเก่าอีกรอบบอกรหัสโทรศัพท์ เราก็ให้อภัยอีกเช่นเคย หลังจากนั้นเค้ากลับบ้านมาเราเหมือน ผญ โรคระแวงผัวตรวจโทรศัพท์ตลอดทุกวัน
จากวันนั้นจนวันนี้ เค้าตีดขาดแฟนเก่าเรียบร้อย แต่ก็ชอบแอบคุยกับคนอื่นให้เราจับได้และเจ็บเล่นๆ จนเราคิดว่าเราเริ่มชิน เราเริ่มคิดว่าจะไปจากเขาได้แล้วแต่พอพูดกับเขาไปตรงๆเมื่อวานว่าหนูเริ่มจะคัดพี่ได้แล้วนะหนูมีคนคุยๆคนอื่นแล้วนะ เราลดสถานะมาเป็นแค่พี่น้องดีกว่ามั้ยก่อนที่เราจะเป็นแค่คนแปลกหน้า เค้าก็พูดได้แค่มาเค้าขอโทษเค้าไม่เลิกเค้าไม่ให้ไป เราใจไม่เด็ดขาดพอหรือป่าว มันจะมีปัญหาซ้ำๆแบบนี้ตลอดถ้าเรายังยึดติดกับเขาแบบนี้
#เจ็บตัว
#เจ็บปวด
#เสียน้ำตา
#พยายามกินยาฆ่าตัวตาย
#โรคซิมเศร้า