ก่อนอื่นเลยนะนี่คือกระทู้แรกของเรา กระทู้แรกก็ดราม่าเลย-0- ผิดพลาดยังไงก็ติชมได้ ด่าก็ได้นะแต่อย่าแรง555555 ใครคอมเม้นอะไรมาเราอ่านหมดอ่ะอยากได้ความคิดเห็นจริงๆ เพราะเราก็เคยไปปรึกษาเพื่อนมาละแต่ก็เข้าใจมันอ่ะทำอะไรไม่ได้มากนอกจากรับฟังเราแล้วก็ให้คำปลอบใจ แต่เราอยากรู้ว่าถ้าเป็นคนที่เราไม่รู้จักอ่านเรื่องของเราแล้วจะคิดหรือรู้สึกยังไงบ้าง? เรามาเริ่มกันที่พาทเเรกกันเลย.....
        เรื่องมันก็มีอยู่ว่าเมื่อไม่นานมานี้เราเพิ่งได้เข้าทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งที่นี้พอเข้ามาแล้วก็ต้องมีคนสอนงานถูกมั้ย? พี่คนที่เป็นพี่เลี้ยงสอนงานเรานี่แหละคือพี่คนที่เราพูดถึง เจอพี่เขาตั้งแต่วันแรกที่มาสัมภาษณ์เลย ช่วงที่สัมภาษณ์ก็มีช่วงถาม-ตอบนะ พอดีมีคำถามนึงถามว่าเราเคยไปสัมภาษณ์ที่ไหนมาบ้างแล้ว? (พอดีเราเป็นเด็กจบใหม่) เราก็ตอบไปว่าเคยไปสัมกับบริษัทAมาก่อนพี่เลี้ยงเราก็ออกตัวมาว่าเนี่ยบริษัทนี้เขาก็เคยทำอยู่ จนสัมภาษณ์เสร็จเลยได้มีโอกาสคุยกับพี่เขานิดหน่อยก่อนกลับ ตัดมาที่วันเริ่มงานช่วงเเรกๆก็ยังไม่มีอะไรให้ทำมากเท่าไหร่ส่วนมากจะตามพี่เขาไปดูงาน+สอนงานไปด้วย เเล้วเนื้องานก็ยากพอสมควรเเต่พี่เขาก็ดีนะคอยให้กำลังใจตลอดประมาณว่า "เนี่ยเเรกๆก็เเบบนี้เเหละถ้าเราผ่านไปได้ งานที่เหลือก็สบายละ" พอเวลาผ่านไปได้ซักพักเริ่มคุ้นเคยกันในระดับนึงตอนนั้นเราเองก้ยังสับสนว่าคิดยังไงกับพี่เขากันเเน่เพราะเวลาคุยกับพี่เขามันรู้สึกดีเเบบบอกไม่ถูกอ่ะ=3= เเต่ก็เข้าใจเเหละว่าพี่เขาก็เอ็นเเค่ดูเราในระดับนึง(มั้ง?55555)เพราะถ้านับอายุก็ห่างกันตั้ง6ปีเเหน่ะ อีกอย่างเราก็ชอบไปกวนประสาทพี่เขา เเกล้งบ้าง เเหย่บ้างอ่ะนะ จนวันนึงรู้ว่าเขาต้องกลับบ้านทางเดียวกับเราก็มีตื่นเต้น ชวนคุยอะไรเรื่อยเปื่อยเรื่องงานบ้างละ เรื่องไร้สาะบ้างละ เเก้เขิน55555
       เเต่ที่ดับฝันเราก็คือมีวันนึงเราให้พี่เขาอธิบายเรื่องงานที่เราสงสัยให้จนเลยเวลาเลิกงาน ทีนี้ก็โทรศัพท์พี่เขาก็มีสายเข้าติดๆกันสองสามสายเเล้วน้ำเสียงที่พี่เขาคุยอ่ะต่างกับเวลาคุยเรื่องงานมากนี่ก็คิดในเเง่ดีอืมม คงเป็นที่บ้านโทรตามป่าว? จนพี่เขาอธิบายเสร็จเลยต้องกลับบ้านพร้อมกัน เเละเเล้วเราก็ได้รู้ว่าคนที่โทรตามก็คือ...."เเฟน".....พี่เขานั่นเองค่าาา คือเเฟนพี่เขารอที่btsนานเเล้วก็เลยโทรตามพี่เลี้ยงเรา-^- เเล้วคือมันมีข้อเปรียบเทียบไงเเฟนพี่เขาน่ารัก เรียบร้อยเเล้วเรา....หน้าตาก็งั้นๆเเถมเกรียนอีก55555เเต่นั่นไม่ใช่ประเด็นที่พีคคืออะไรรู้มั้ย? ตอนเดินขึ้นรถอ่ะนางให้เราอยู่ตรงกลางเด้อT-T เราก็เเบบ.....หันซ้ายคุยกับพี่เลี้ยงทีนึง หันขวาคุยกับเเฟนพี่เขาทีนึงเเล้วพี่เขาก็คุยกันข้ามเราไปมาฮือออออ เเม่จ๋าหนูอยากออกไปจากตรงนี้เอาหนูออกไปที เเล้วคุยๆกันไปมานี่ก็คิดว่าน่าจะตามมารยาท ไปถามว่าเเฟนพี่เขาชื่ออะไร? หนูชื่อ...นะคะ เเนะนำตัวไปอีก55555 วันนั้นกลับมาที่ห้องเเล้วเเบบน้ำตาซึมอ่ะ ทำไมชั้นต้องมาเจออะไรเเบบนี้....
       ก่อนจะจบพาทเเรกมาต่อด้วยเรื่องนี้ดีกว่าเศร้าไปละขอพื้นที่เล็กๆให้เราฟินบ้าง-3- คือมันมีวันนึงพอดีมีเคสด่วนเข้ามาเเล้วพี่เขาต้องอยู่นอกเวลา พี่เขาก็มาชวนเราเเหละว่าอยู่ได้มั้ย? ติดอะไรหรือเปล่า? ที่พี่เขาอยากให้เราอยู่เพราะเผิ่อวันหน้าเราเจอเคสเเบบนี้บ้างจะได้ทำเป็น เราก็บอกไปว่าอยู่ได้ๆยังไงก็มีคนกลับบ้านทางเดียวกันอยู่เเล้วพี่เขาก็ยิ้มๆ ระหว่างที่ทำงานก็มีช่วงว่าง รอกินข้าวเย็นก่อนลุยงาน เราก็นั่งเล่นคอมอยู่ข้างๆพี่เขาเเหละพี่เเกก็หลับ ส่วนพี่ๆคนอื่นก็หลับเราเลยหลับบ้าง55555 ทีนี้พอข้าวมาเเล้วพี่เขาก็ปลุกเเต่ปลุกเเบบลูบหัวอ่ะ(ตอนนั้นเราใส่ฮู้ดอยู่เพราะห้องมันหนาว)"ป่ะ ตื่นได้เเล้วไ ปกินข้าวกัน" ก่อนอื่นเลยนะเราเเพ้มากเวลามีผช.มาลูบหัวเเล้วยิ่งเป็นคนเที่เราเเอบชอบด้วยเเล้ว.....สาม สอง หนึ่ง ตุ้มมมมสติกระเจิงไป5วิ ><" เรียกสติกลับมาได้ถึงค่อยตามพี่เขาไปกินข้าว หลังจากนั้นก็เลิกงานน่าจะซักประมาณ4ทุ่มกว่าๆได้ เราก็กลับมากับพี่เขานั่นเเหละถึงหอได้ซักพักไลน์ก็เด้งพี่เขาไลน์มาถามว่าถึงหอหรือยังอะไรเเบบนั้น นี่ก็ต้องดึงสติอีกอิหนูลูก อย่ามโน พี่เขาทำตามมารยาทมั้ยละ=0=
       ก็จบไปเเล้วนะสำหรับพาทเเรก ยังไงก็ขอบทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้เราจบจนนะทั้งคนที่ตั้งใจเข้ามาอ่านหรือกดผิดเข้ามา555555 คิดว่าเป็นยังไงเม้นมาเลยจะดีไม่ดีเราอยากรู้จริงๆ ถึงเเม้ว่าเรื่องที่เราเอามาเล่าให้ฟังจะดูน้ำเน่าๆหน่อยก็เหอะเราก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกันว่าจะเจอกับตัวเอง(พาทสอง พาทสามยังน้ำเน่าได้กว่านี้อีกบอกเลย55555) ตามอ่านของคนอื่นมาก็เยอะเจอกับตัวเองเข้าไปยิ้มไม่ออกอ้ะ-*- หมดละไม่มีอะไรจะพูดไว้เจอกันใหม่พาทหน้าจ้า^^