เรากับแฟนคบกันได้เกือบ 2 ปี แรกๆ อะไรๆ ก็ดีนะ พอนานเข้าก็ทะเลาะกันบ่อยมากขึ้น
ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน จะมีคำพูดที่บั่นทอนจิตใจอยู่เรื่อยๆ เช่น
"รำคาญ"
"เบื่อ"
"เธอมันก็เหมือนคนอื่น"
"เราไม่เหมือนกัน"
"เราไปกันไม่ได้"
"ห่างกันสักพัก"
"จบเถอะ"
"ไปจากชีวิตเขาซะ"
"เลิก"
และครั้งล่าสุดคือ "ทำไมต้องคุย เธอเป็นใคร" อารมเขาประมาณว่า
เธอไม่สำคัญที่ฉันต้องคุยด้วย
ยอมรับว่าจุก นิ่งไปสักพักเมื่อได้ยินคำนั้น ถึงขั้นอยากเลิกเลย
เพราะความรู้สึกมันเริ่มหมดลง เหนื่อยกับการทะเลาะ ท้อกับการที่เราไม่เข้าใจกัน
มีใครเป็นแบบเราบ้างมั้ย?
นั่นปากหรือใบมีด? ทำไมมันเชือดเฉือนความรู้สึกได้ขนาดนี้
ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน จะมีคำพูดที่บั่นทอนจิตใจอยู่เรื่อยๆ เช่น
"รำคาญ"
"เบื่อ"
"เธอมันก็เหมือนคนอื่น"
"เราไม่เหมือนกัน"
"เราไปกันไม่ได้"
"ห่างกันสักพัก"
"จบเถอะ"
"ไปจากชีวิตเขาซะ"
"เลิก"
และครั้งล่าสุดคือ "ทำไมต้องคุย เธอเป็นใคร" อารมเขาประมาณว่า
เธอไม่สำคัญที่ฉันต้องคุยด้วย
ยอมรับว่าจุก นิ่งไปสักพักเมื่อได้ยินคำนั้น ถึงขั้นอยากเลิกเลย
เพราะความรู้สึกมันเริ่มหมดลง เหนื่อยกับการทะเลาะ ท้อกับการที่เราไม่เข้าใจกัน
มีใครเป็นแบบเราบ้างมั้ย?