ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เข้ามาติดตามสถานการณ์ในห้อง รดน มากนัก(มีแต่อ่านและแอบกดโหวตกดอีโมในบางกระทู้) มีเวลาก็เลยได้ออกไปตามอ่านกระทู้ในห้องอื่นๆ รวมถึงตามเฟสต่างๆที่ลิ้งค์ไว้ให้ ... มีดราม่านึงที่น่าสนใจคือ เรื่องของ เจ๊เบียร์ คนละยำ ที่ถูกกล่าวถึงไม่น้อยในโซเชียล ซึ่งมองผ่านๆก็ไม่มีอะไรให้น่าคิดตาม แค่สนุกกับการเผือกเรื่องของชาวบ้านฆ่าเวลา ... แต่พอติดตามมาได้สักพักก็เห็นว่าทุกอย่างมันมีเหตุมีผลของมัน ซ้ำยังเป็นสิ่งสะท้อนความเป็นจริงของชีวิตในสังคมของมนุษย์(คนไทย)ได้เป็นอย่างดี เลยอยากมาเล่าและแบ่งปันความคิดของผมเป็นการคั่นรายการดราม่าของห้องนี้นะครับ

เริ่มต้นดี คนสู้ชีวิต คนมีฝีมือและโชค

เจ๊เบียร์ และเจ๊กบ สองเพื่อนกระเทยที่ขายยำทะเลในตัวเมืองประจวบคีรีขันธ์ โด่งดังทางโซเชียลเพราะการไลฟ์สดขายยำ ในช่วงเริ่มแรกที่ขายเป็นร้านเล็กๆบนรถซาเล้ง ด้วยความช่างพูดของเจ๊เบียร์แบบซื่อๆตรงๆ(สำเนียงก็เหน่อๆ) ใส่จริตเล่าบรรยายความเป็นมาของตัวเองบ้าง หยอกล้อแซวลูกค้าที่มาซื้อบ้างอย่างสนุกสนาน ส่วนเจ๊กบก็ทำงานอย่างเงียบๆไม่ค่อยพูด ทั้งสองเข้าขากันดีมาก ณ เวลานั้น ... คนที่ดูไลฟ์สดเจ๊เบียร์แล้วสนุกก็แชร์ไปเรื่อยๆ จนยอดวิวเป็นแสนๆ เกิดกระแส เจ๊เบียร์ คนละยำ ที่ขายดีแบบถล่มทะลาย คนมารอคิวกันเป็นร้อยๆคิวทุกวัน สร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำ แรงโหมกระพือในโซเชียลยิ่งทำให้คนรู้จักทั้งคู่กันมากขึ้นเรื่อยๆ มีการติดต่อให้ไปออกรายการทีวี มีการขยับขยายจากขายบนซาเล้งก็เปิดเป็นร้าน มีการขายน้ำยำสูตรเฉพาะซึ่งมีออร์เดอร์จากทั่วประเทศ มีคนเชิญไปเปิดร้านและออกงานอีเว้นท์ ใน กทม ... และนี่คือความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในเวลาอันรวดเร็ว ในขณะเดียวกันก็เป็นหายนะ เป็นทุกข์ลาภ ของทั้งสองคน อย่างไม่น่าเชื่อ




เกินกำลังจะรับไหว

แค่ขายหน้าร้านในตัวเมืองประจวบฯ ก็ขายดีแบบเทน้ำเทท่า คนมารับบัตรคิวกันเป็นร้อยๆ สร้างรายได้เป็นหมื่นๆบาทต่อวัน
ทำน้ำยำใส่ขวดส่งตามออร์เดอร์ที่ทะลักเข้ามาล้นหลาม มีคนกล่าวว่าเป็นมูลค่าหลายแสน ที่โอนเงินสั่งเข้ามา
รับจ๊อบงานอีเว้นท์ ออกรายการทีวี เริ่มมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในระดับหนึ่ง


การบริหารงานไม่เป็นระบบ

ลางร้ายมาเยือนเมื่อ ทำน้ำยำส่งไม่ทัน ... บางรีบทำจนรสชาดและคุณภาพผิดเพี้ยน โดนตำหนิ ... แม้จะเกณฑ์พรรคพวกญาติพี่น้องมาช่วย แต่ก็ไม่ได้แก้ปัญหาความสับสนอลหม่านนี้ได้ โดยเฉพาะการส่งน้ำยำตามออร์เดอร์ ที่รับโอนมาแล้วแต่ยังค้างส่งอีกมหาศาล

มิตรภาพที่ถูกทำลาย

มีคนติดตาม มี FC ดูไลฟ์สดมากขึ้นเรื่อยๆ ล่าสุดกระแสตีกลับเมื่อมีคนจำนวนมากที่ติดตามรู้สึกว่า เจ๊เบียร์เปี๊ยนไป๋ ... เจ๊เบียร์โดนตำหนิ โดนโจมตีเรื่องส่งน้ำยำไม่ทัน ทวงมากๆบ่อยๆก็บล็อกลูกค้าเฉยเลย ซึ่งเจ้าตัวพลาดอย่างมากที่เผลอไปตอบโต้แบบตาต่อตาฟันต่อฟัน อาจจะด้วยความเหนื่อย ความเครียดจากภาระงานที่ถาโถมเข้ามาแบบตั้งตัวไม่ติด เกิดความฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด ความหยิ่งผยองที่แสดงออกมาอย่างไม่รู้ตัว(ในสายตาและความรู้สึกของหลายๆคนที่ติดตาม) การแสดงออกกับเพื่อนอย่างเจ๊กบที่เปลียนไป ใครถามหาเจ๊กบเป็นต้องอารมณ์เสีย ทำให้คนที่ติดตามหลายคนเปลี่ยนความรู้สึกจากชื่นชมเป็นความหมั่นไส้ ยิ่งแหย่ยิ่งด่ากลับ บล็อกเฟสกันวุ่นวายเพราะเจ๊เบียร์ก็เต้นตามการยุแหย่อย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ... สุดท้ายฟ้าผ่ากลางร้านยำ เจ๊เบียร์ไล่เจ๊กบออกจากร้าน ... กระแสตีกลับมาฝั่งเพื่อนรัก เจ๊กบได้รับความเห็นใจจากผู้ติดตาม เกิดเป็น FC เจ๊กบ ที่สนับสนุนให้กำลังใจจนถึงจะช่วยกันลงเงินเปิดร้านให้ มีรายการทีวีเกาะกระแสเชิญไปออกรายการแบบฉายเดี่ยวแบบชิลชิล ในขณะที่เจ๊เบียร์ ยังคงพลุ่งพล่านต้องแก้ปัญหาที่ค้างคาให้ได้เรื่องออร์เดอร์น้ำยำ


บทสรุป

1. เพื่อนสนิทเคยทำงานเคยทุกข์สุขเคยไปไหนมาไหนด้วยกัน ต้องมาแตกคอทะเลาะกันด้วยเรื่องชื่อเสียงเงินทอง มิตรภาพและความสัมพันธ์ก็ถูกทำลายไปอย่างน่าเสียดาย ... สัจจะธรรมนี้เป็นไปตามกิเลสของมนุษย์ที่ปรุงแต่งกันเองล้วนๆ

2. คนมีฝีมือในการประกอบสัมมาชีพ แต่ประสบผลสำเร็จไม่เท่ากันเพราะความคิด ทัศนะคติ และ "สติ" ที่มีแตกต่างกันไป ... เมื่อชื่อเสียงเงินทองทำให้คนเปลี่ยน จากดินสู่ดาว จากยากจนสู่ความร่ำรวย แต่สุดท้าย หลายๆอย่างกลับพังทลายลงต่อหน้าทั้งที่โอกาสเปิดทางให้อย่างเต็มที่ ด้วยขาดวิจารณญาน ขาดสติ ขาดความรู้ทางด้านการบริหารจัดการ จึงทำให้ทุกพลิกผันอย่างที่เห็น เหมือนประตูเปิดก็รีบวิ่งทะเล่อทะล่าเข้าไปแบบไม่ระวัง เลยสะดุดขาตัวเองล้มหัวทิ่มไม่เป็นท่า ... เจ๊เบียร์ ประสบผลสำเร็จเกินคาดและเร็วเกินไป รับงานเกินกำลัง แต่ขาดประสบการณ์ทำงานในสเกลใหญ่ๆอีกทั้งยังควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ จึงคิดและแก้ปัญหาตามยถากรรม เกิดข้อขัดข้องก็ไม่สามารถแก้ไขตามลำดับความสำคัญเร่งด่วน ทำให้ทุกอย่างยุ่งเหยิงเหมือนลิงแก้แห จึงเป็นที่น่าเสียดายเพราะโอกาสดีๆอย่างนี้ที่คนค้าขายระดับรากหญ้าส่วนใหญ่ไม่เคยได้รับหรือทำได้ ไม่งั้น เราคงได้เห็นเจ๊เบียร์เป็นเศรษฐีร้อยล้านจากการขายยำข้างถนนไปแล้ว

ก็หวังว่า ดราม่าเรื่องนี้จะจบลงด้วยดี ... เจ๊เบียร์ ตั้งต้นใหม่ ค่อยๆแก้ปัญหาที่ค้างคาให้หมด มีฝีมือเสียอย่าง เปิดร้านขายเมื่อไหร่ก็มีลูกค้าอุดหนุนอยู่แล้ว แม้จะไม่ฟู่ฟ่าเหมือนก่อน

การหลงระเริงโลกมายาในโซเชียลที่มีทั้งคนชื่นชมและคนอิจฉา เป็นดาบสองคมที่สามารถจะส่งผลกระทบกับชีวิตของคนในยุคปัจจุบันได้อย่างไม่น่าเชื่อ แบบว่า ดังได้ก็ดับได้ในที่เดียวกัน ... การไม่มีแผนการทำงานจนเกิดความสับสนจนกระทบกับความเชื่อมั่นของลูกค้า สามารถทำลายโอกาสดีๆในทำธุรกิจไปอย่างน่าเสียดาย ... และสุดท้าย มิตรภาพระหว่างเพื่อนที่ร่วมกันสร้างความสำเร็จครั้งมาก็ขาดสะบั้นจากแรงยุยั่วปลุกปั่นจากคนไม่หวังดีจนทำให้ขาดสติ ... คนเราก็นะครับ รู้ทั้งรู้ แต่ก็ไม่สามารถก้าวผ่านอะไรไปตามที่ปากพูดหรอกครับ ยิ่งคนกิเลสหนาๆกะล่อนปลิ้นปล้อนไร้ความจริงใจเนี่ย ก็จะทำให้เห็นเป็นคนปากอย่างใจอย่าง พูดอย่างทำอย่าง  จนหมดความน่าเชื่อถือไปในที่สุด






.