คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ง่ายนิดเดียว แต่ของเรานี่จะถูกฝึกมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ
แต่ของคุณฝึกจากการใช้ชีวิตประจำวันก็ได้
เริ่มต้นง่าย ๆ ด้วยการทิ้งขยะให้ลงถัง แยกขยะเปียก ขยะรีไซเคิล
ไม่ทิ้งตั๋วรถเมล์บนรถเมล์ ใส่กระเป๋าไปทิ้งถังขยะที่บ้าน
คนท้องขึ้นรถเมล์มา เราก็ต้องลุกให้เขานั่ง
รู้จักต่อคิว ไม่แซงคิว
เราช่วยเพื่อนทำการบ้านวิชาศิลปะ ทำมาเผื่อเพื่อน
ถ้าของเพื่อนได้คะแนนเยอะกว่า ก็อย่าน้อยใจ
เพราะเราตัดสินใจเอางานอันนั้นให้เขาเอง แล้วเราก็เลือกงานที่ชอบไปส่งเอง
ที่เราทำงานให้เพื่อนเพราะว่า เพื่อนหาอุปกรณ์แถวบ้านไม่ได้
แต่แถวบ้านเรามี แล้วเราก็ต้องซื้อสีสเปย์พอดี ก็เลยช่วยทำให้นะคะ
ไม่ได้เดือดร้อนเราด้วย แล้วเราก็ชอบทำงานศิลปะอยู่แล้ว
ตอนประถมมีวิชางานประดิษฐ์ เราก็เอามาเผื่อเพื่อน
ยิ่งแบ่งกลุ่มทำอาหารยิ่งแล้วใหญ่ เขียง มีด จาน ช้อน อุปกรณ์เราขนไปคนเดียว จนยายเราบ่น 555+
ที่เราเอาไปคนเดียว เพราะว่า "ที่บ้านเรามี" เราก็เลยอาสาเอาไปให้
แต่เรารู้แล้ว ถ้าเราเอาไปคนเดียว เพื่อนก็จะเคยตัว เพราะฉะนั้นก็ต้องแบ่งกัน
ใครสะดวกเอาอะไรมาได้ก็เอามา เพื่อนจะได้มีความรับผิดชอบด้วย
มีสมุดอยู่เล่มหนึ่ง ครูให้เขียนว่า "ทำดีอะไรบ้าง" เราเขียน "ทิ้งขยะลงถังขยะ" อย่างเดียว 555+
บางวันเจอเงิน 1 บาท เราเอาไปส่งครู แล้วก็เขียน "เจอเงิน 1 บาท" 555+ ที่เอาไปส่งนี่กะว่าจะเขียนลงสมุดเลย
เพราะเบื่อที่จะเดินไปเก็บขยะมา 1 ชิ้นเพื่อที่จะทิ้งลงถังขยะ แล้วก็เขียนลงสมุดว่า "ทิ้งขยะลงถังขยะ"
ทำไปทำมา ก็ติดเป็นนิสัย ไม่มีสมุดเล่มนั้นแล้ว เวลาเจอขยะก็จะเก็บไปทิ้งลงถังขยะอัตโนมัติ
ตลกตรงที่ ครูชอบประกาศหน้าเสาธง "ใครทำเงิน 5 บาทตกมาพบครูหลังเสาธง"
เงิน 5 บาทสำหรับเด็กประถมก็เยอะอยู่นะคะ
ช่วงที่มีสมุดเล่มนั้น "โรงเรียนจะสะอาดเป็นพิเศษ" แล้วก็จะมี "ประกาศตามหาเจ้าของเงินบ่อย ๆ" 555+
แล้ว ครูจะชอบให้ทำงานประดิษฐ์ที่ทำมาจากขยะที่รีไซเคิลได้ หลอด กล่องนม ถุงนมโรงเรียน ไม้ไอติม
เวลาแบ่งกลุ่มกัน ครูก็จะให้ช่วยกันไปเก็บขยะมาทำ
ไม้ไอติมนี่เป็นแรร์ไอเท็มเลย ใช้สีเมจิกระบาย เอามาเป่า
ห้องเราจะมีเทพเป่าไม้ไอติมอยู่ มันมัดไว้เป็นกำ 555+ อิจฉาเหมือนกัน เราเป่าไม่ชนะสักที
เป่าแพ้ มันก็ยึดไม้ไอติมเรา เราต้องหาไม้ไอติมมาเป่าแข่งใหม่
แล้วเวรทำความสะอาดห้องนี่สนุกมาก สนุกตรงใช้กีวี่มาทากับผ้า แล้วก็ใช้ถูกพื้น พื้นก็จะลื่น ๆ หน่อย
วันที่ใส่ชุดพละนี่จะเล่นสนุกมากสุด ใช้เท้าเหยียบบนผ้า เพื่อนก็จะจับมือเราลาก ลื่นหัวทิ่ม 555+
แต่ครูต้องไม่อยู่ห้อง ถ้าครูอยู่นี่จะโดนตี
ดูอะไรที่ปลูกฝังจิตสำนึก เราดูการ์ตูนมาตั้งแต่เด็ก ก็ถูกปลูกฝังมา
ทีวีแชมป์เปี้ยนนี่ชอบดูมาก เห็นถึงความพยายามของคนญี่ปุ่น
รู้จักขอบคุณ ขอโทษ เห็นใจผู้อื่น ยอมรับผิด ถ้าตัวเองทำผิด
ถ้าใครซื้อขนมมาให้เรา เราก็ต้องรู้จักซื้อตอบแทนเขา (เป็นการตอบแทนเวลาใครทำอะไรให้เรา)
ต้องไม่เอาเงินเป็นที่ตั้ง ไม่งกเงินนะคะ
ต้องให้ด้วยใจ ไม่หวังผลตอบแทนนะคะ
แต่ของคุณฝึกจากการใช้ชีวิตประจำวันก็ได้
เริ่มต้นง่าย ๆ ด้วยการทิ้งขยะให้ลงถัง แยกขยะเปียก ขยะรีไซเคิล
ไม่ทิ้งตั๋วรถเมล์บนรถเมล์ ใส่กระเป๋าไปทิ้งถังขยะที่บ้าน
คนท้องขึ้นรถเมล์มา เราก็ต้องลุกให้เขานั่ง
รู้จักต่อคิว ไม่แซงคิว
เราช่วยเพื่อนทำการบ้านวิชาศิลปะ ทำมาเผื่อเพื่อน
ถ้าของเพื่อนได้คะแนนเยอะกว่า ก็อย่าน้อยใจ
เพราะเราตัดสินใจเอางานอันนั้นให้เขาเอง แล้วเราก็เลือกงานที่ชอบไปส่งเอง
ที่เราทำงานให้เพื่อนเพราะว่า เพื่อนหาอุปกรณ์แถวบ้านไม่ได้
แต่แถวบ้านเรามี แล้วเราก็ต้องซื้อสีสเปย์พอดี ก็เลยช่วยทำให้นะคะ
ไม่ได้เดือดร้อนเราด้วย แล้วเราก็ชอบทำงานศิลปะอยู่แล้ว
ตอนประถมมีวิชางานประดิษฐ์ เราก็เอามาเผื่อเพื่อน
ยิ่งแบ่งกลุ่มทำอาหารยิ่งแล้วใหญ่ เขียง มีด จาน ช้อน อุปกรณ์เราขนไปคนเดียว จนยายเราบ่น 555+
ที่เราเอาไปคนเดียว เพราะว่า "ที่บ้านเรามี" เราก็เลยอาสาเอาไปให้
แต่เรารู้แล้ว ถ้าเราเอาไปคนเดียว เพื่อนก็จะเคยตัว เพราะฉะนั้นก็ต้องแบ่งกัน
ใครสะดวกเอาอะไรมาได้ก็เอามา เพื่อนจะได้มีความรับผิดชอบด้วย
มีสมุดอยู่เล่มหนึ่ง ครูให้เขียนว่า "ทำดีอะไรบ้าง" เราเขียน "ทิ้งขยะลงถังขยะ" อย่างเดียว 555+
บางวันเจอเงิน 1 บาท เราเอาไปส่งครู แล้วก็เขียน "เจอเงิน 1 บาท" 555+ ที่เอาไปส่งนี่กะว่าจะเขียนลงสมุดเลย
เพราะเบื่อที่จะเดินไปเก็บขยะมา 1 ชิ้นเพื่อที่จะทิ้งลงถังขยะ แล้วก็เขียนลงสมุดว่า "ทิ้งขยะลงถังขยะ"
ทำไปทำมา ก็ติดเป็นนิสัย ไม่มีสมุดเล่มนั้นแล้ว เวลาเจอขยะก็จะเก็บไปทิ้งลงถังขยะอัตโนมัติ
ตลกตรงที่ ครูชอบประกาศหน้าเสาธง "ใครทำเงิน 5 บาทตกมาพบครูหลังเสาธง"
เงิน 5 บาทสำหรับเด็กประถมก็เยอะอยู่นะคะ
ช่วงที่มีสมุดเล่มนั้น "โรงเรียนจะสะอาดเป็นพิเศษ" แล้วก็จะมี "ประกาศตามหาเจ้าของเงินบ่อย ๆ" 555+
แล้ว ครูจะชอบให้ทำงานประดิษฐ์ที่ทำมาจากขยะที่รีไซเคิลได้ หลอด กล่องนม ถุงนมโรงเรียน ไม้ไอติม
เวลาแบ่งกลุ่มกัน ครูก็จะให้ช่วยกันไปเก็บขยะมาทำ
ไม้ไอติมนี่เป็นแรร์ไอเท็มเลย ใช้สีเมจิกระบาย เอามาเป่า
ห้องเราจะมีเทพเป่าไม้ไอติมอยู่ มันมัดไว้เป็นกำ 555+ อิจฉาเหมือนกัน เราเป่าไม่ชนะสักที
เป่าแพ้ มันก็ยึดไม้ไอติมเรา เราต้องหาไม้ไอติมมาเป่าแข่งใหม่
แล้วเวรทำความสะอาดห้องนี่สนุกมาก สนุกตรงใช้กีวี่มาทากับผ้า แล้วก็ใช้ถูกพื้น พื้นก็จะลื่น ๆ หน่อย
วันที่ใส่ชุดพละนี่จะเล่นสนุกมากสุด ใช้เท้าเหยียบบนผ้า เพื่อนก็จะจับมือเราลาก ลื่นหัวทิ่ม 555+
แต่ครูต้องไม่อยู่ห้อง ถ้าครูอยู่นี่จะโดนตี
ดูอะไรที่ปลูกฝังจิตสำนึก เราดูการ์ตูนมาตั้งแต่เด็ก ก็ถูกปลูกฝังมา
ทีวีแชมป์เปี้ยนนี่ชอบดูมาก เห็นถึงความพยายามของคนญี่ปุ่น
รู้จักขอบคุณ ขอโทษ เห็นใจผู้อื่น ยอมรับผิด ถ้าตัวเองทำผิด
ถ้าใครซื้อขนมมาให้เรา เราก็ต้องรู้จักซื้อตอบแทนเขา (เป็นการตอบแทนเวลาใครทำอะไรให้เรา)
ต้องไม่เอาเงินเป็นที่ตั้ง ไม่งกเงินนะคะ
ต้องให้ด้วยใจ ไม่หวังผลตอบแทนนะคะ
แสดงความคิดเห็น
อยากเป็นคนที่ใส่ใจสิ่งเล็กๆน้อยๆค่ะ
-สามารถสั่งก๊วยเตี๋ยวแทนคนอื่นได้เลย คือจำรายละเอียดได้ค่ะ
-ถ้าเห็นคนไอ หรือจามจะยื่นยาให้หรือทิชชู่ให้
-จะทำอะไรเผื่อคนอื่นเสมอ เช่นเปิดประตูก็จะค้างไว้ หรือให้คนสูงอายุ เข้าห้องน้ำก่อน
-หรือถ้าเจอขยะในห้องก็จะเก็บเสมอ ก่อนคุณป้าแม่บ้านจะมาทำความสะอาด
-ใส่ใจความรู้สึกคนอื่นเสมอ แล้วก็ชอบทำอะไรเล็กๆน้อยให้ค่ะ เช่นมีคนไอก็ซื้อน้ำมะนาวมีโพสอิทปิดไว้ว่า หายไวๆค่ะ
-น้องเค้าชอบทำของทำมือด้วย เช่น วาดรูปใบเล็กๆบ้าง น้องเค้าบอกถึงจะวาดไม่สวยแต่อยากวาดให้นะคะ
-ในเรื่องที่คนอื่นมองข้ามน้องจะเก็บรายละเอียดดีมาก เห็นถึงปัญหาคนอื่นทั้งๆที่เป็นเรื่องเล็กๆน้อยค่ะ
***ที่กล่าวมาทั้งหมดคือเราอยากได้มุมมมองหรือวิธีที่จะทำให้เห็นในสิ่งเหล่านี้ อยากเป็นคนใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆมากขึ้น ในเรื่องที่คนอื่นมองไม่เห็นค่ะ อ่อนโยนมากขึ้น มีการมองโลกแง่ดีมากขึ้น ***
***ถึงน้องจะไม่ค่อยสวยเท่าไหร่แต่ดูแล้วมีเสน่ห์มาก ถ้าเราเป็นผู้ชายคง
ชอบไปแล้ว น้องเป็นคนตลกด้วยค่ะ***
*** แท็กผิดขออภัยนะคะ***