... คือ ความงดงาม
การเห็น  เช่นนั้น  คือ  ความงาม

สง่างาม  ใน ความกว้าง และลึก
รอบด้าน  กว้างไกล  ดั่งพินิจจักรวาล

สงบปนฉงน อันยิ่งใหญ่
ไม่มีการโอ้อวด  กลืนกิน ...อนันตกาล

แง่ภาษาแล้ว  มันคือการเชื่อมโยงเกินสามัญสำนึก
แง่การคิดแล้ว   มันคือการปักหมุดระหว่างพื้นฐานกับปัญหาที่ต้องถกกันต่อ
แง่เวลาแล้ว    มันคือการมองอย่างมีประวัติศาสตร์ของเรื่องราว
แง่จิตใจแล้ว    มันคือความใจกว้าง ที่พร้อมจะเรียนรู้
แง่การเติบโตแล้ว   มันคือหน่ออ่อนของอนาคตที่น้อยคนจะเห็น

ใกล้ยิ่งกว่าตาเห็น ....
ไกล เท่าใจคิดคำนึง ...