สวัสดีครับทุกท่าน  ช่วงนี้ผมยุ่งๆ ไม่ได้เป็นแมวเผือก(เรื่องชาวบ้าน)หลายวัน  เนื่องด้วยมีแมวมาออกลูกที่บ้านต่อมาพาลูกไปเหลือ
หนึ่งตัว ลูกแมวตาเป็นแผลเลยพาไปหาหมอที่คลินิกใกล้บ้าน  วันต่อมาป่วยหนักอ้าปากพะงาบๆ พาไปโรงพยาบาลตอนดึกๆ ที่แรกไป
โรงพยาบาลจุฬาสัตว์เล็กแผนกฉุกเฉิน(แผนกอื่นปิดแล้ว)หมอบอกว่าน่าจะเป็นหวัดแมวอาการหนักแล้ว ที่นี่ไม่มีเอ็กซเรย์เลยติดต่อ
โรงพยาบาลอื่นๆ ที่เขาแนะนำว่ามีที่ไหนพร้อม  กว่าจะไปถึงไม่รู้ทางแสนทุลักทุเล ออกจากรถไปต่อแท็กซี่เพราะโทรศัพท์พี่ชาย
แบตหมดดูแผนที่ไม่ได้

ต่อมาอาการลูกแมวดีขึ้นทุกคนดีใจ ผมบอกกับน้องชายว่ามันเกิดมามีกรรมนี่ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายต้องมีอีกแน่ๆ

วันต่อมาลูกแมวชักจนอาการแย่ลง  แม่กับพี่บอกว่าถ้ามันแย่มากก็ฉีดยาให้มันตายไปจะได้ไม่ทรมาน  ผมเลยอธิบายว่ามัน
ไม่มีประโยชน์ทำไปก็บาปเปล่า แมวไม่พ้นผลกรรมก็กลับมาเกิดป่วยแบบเดิมอีก  แต่คนไม่ศึกษาธรรมคงไม่เข้าใจถามว่าที่พูด
ไปเอามาจากวัดไหน  ยังยืนยันจะทำจนแม่โทรไปรพ. เจ้าหน้าที่ไม่แน่ใจว่าเป็นหมอหรือพยาบาลบอกว่า แมวยังตอบสนองต่อ
การรักษายังถือว่าดีอยู่ยังมีหวัง  ได้ยินอย่างนั้นแม่ถึงยอมหยุดชั่วคราว  ทั้งที่วันที่มันดีขึ้นแม่ของแฟนพี่บอกว่าให้คนนั่งทางในดู
เป็นแมวของเจ้าที่เลี้ยงแล้วจะโชคดี  วันถัดมาจะฆ่าทิ้งซะแล้วใจโลเลจริงๆ  ที่แย่กว่าแมวใกล้ตายคือค่าตรวจค่ารักษาสามวันปาเข้าไป
หมื่นกว่าแล้ว

วันนี้ผมกับแม่ไปปรึกษาคลินิกใกล้บ้าน หมอบอกว่าแมวที่อ่อนแอจะหายยากย้ายที่ก็ไม่ได้ จนกว่าจะไม่ต้องให้ออกซิเจน  ถึงจะเอามา
ฝากให้ที่คลินิกดูแลได้ค่าใช้จ่ายถูกกว่า  แมวที่เคยป่วยเป็นหวัดแมวหนักๆ จะร่างกายไม่แข็งแรงและป่วยได้บ่อยกว่าแมวทั่วไป
แสดงว่ามันยังไม่พ้นวิบากและอาจป่วยได้อีกในอนาคตเป็นเรื่องที่น่ากังวล  แต่อย่าเพิ่งคิดจะเอามาอยู่คลินิกเลย อยู่ที่รพ.จะรอดหรือไม่
ยังไม่รู้เลย  ถ้าเอาตามที่ผมคาดการณ์ผมคิดว่าเขาคงไม่ตายง่ายๆ เพราะเขายังใช้กรรมไม่หมด

ที่แปลกอีกอย่างคือผมมักจะได้ตามที่อยากแต่เป็นไปในทางร้าย  ผมเคยอยากได้แมวมาเลี้ยงแมวก็มา  ผมคิดว่าดูแลแมวเด็กป่วยยุ่งยาก
ถ้ามีคนดูแลแทนคงดี แมวก็ไปโรงพยาบาลเลย

กว่าจะได้เกิดเป็นคนแสนยากเย็น จงระวังไว้เถิดอย่าประมาท มิเช่นนั้นอาจต้องเกิดมาเพื่อชดใช้กรรมแบบนี้