มันเป็นความอึดอัดใจมาตลอด คือว่าเราแต่งงานกันมาเกือบ 6 ปี ระยะเวลาที่รู้จักกัน ราวๆ 12 ปี
คบกันตั้งแต่สมัยเรียน พอเรียนจบก็ไปเรียนต่อ กทม. หลังเรียนจบป.ตรี ก็ย้ายไปอยู่ด้วยกัน
และทำงานที่เดียวกัน สุดท้ายที่บ้านเรารู้ข่าวก็เลยหางานให้แฟนเรา และย้ายมาอยู่บ้าน และแต่งงานกัน
ในช่วงแรกเราไม่ได้ทำไร (ด้วยความที่บ้านเราค่อนข้างมีฐานะหน่อยๆ) แต่พอแต่งงานได้สักพักเราก็เปิดร้าน
เราก็เฝ้าร้านจนไม่มีเวลาไปบ้านฝ่ายชาย ทำให้ฝ่ายโน้นไม่พอใจเรา และเราก็ท้อง ได้ลูกผู้หญิง ทีแรกเค้าก็ไม่สนใจ
แต่พอนางยิ่งโตก็ยิ่งน่าเอ็นดู เค้าก็อยากได้ไปเลี้ยงเอง

ผ่านมาช่วงหนึ่งเราประสบปัญหา โดนหลอก และมันเป็นที่มาของปัญหาต่างๆ นาๆ
เราท้อแท้อยู่พักใหญ่แล้วลุกขึ้นสู้ แม่สามีก็พูดกระแหนะกระแหนทุกครั้งที่ไป ว่าเราไม่ทำงานบ้าง
ขี้เกียจบ้าง สารพัดจะดูถูก (ลืมบอกไปตลอดเวลาที่เราเฝ้าร้าน ก็เลี้ยงลูกและขายของออนไลน์ไปด้วย)
ว่าเราใช้เงินสามีแต่งตัว ไม่ทำงาน ไม่สมหน้าสมตา (ปล.สามีเราทำงานหน่วยงานราชการยังไม่ได้บรรจุ)

ตอนเราประสบปัญหาพ่อแม่เราขายสมบัติให้ได้เงินมาก้อนนึง โดยที่สามีเป็นคนเก็บ และเราก็เอามาลงทุนทำสวนหุ้นกับพี่
ปัญหาก็ตามมี แต่เรายึดความถูกต้องเป็นกลาง ไม่เข้าข้างฝ่ายใด

จนวันนึงสามีได้เปลี่ยนงานใหม่ ซึ่งถือว่ามีหน้ามีตาขึ้น ก็บ่นทุกวันให้เราสอบงานราชการให้ได้
เราไม่เข้าใจว่าการที่เราเป็นแม่ค้าออนไลน์ ผลิตงานตามออเดอร์ มันน่าอายมากเหรอ
แฟนพูดเสมอๆ ว่าพ่อแม่ไม่แบ่งมรดกให้เราหรอก (จิงๆ เราไม่คิดแบบนั้น ถึงเวลาจะได้เราก็ได้เอง ) (บ้านฝ่ายสามีไม่เคยยื่นมือเข้ามาช่วยเลยแถมยังมาขออีก)

เขาเคยชวนเราไปอยู่บ้านเขา แต่เราไม่ไป ทำร้ายร่างกายเรา เราก็ไม่ไป เขาขู่จะเอาลูกไปเราก็ไม่ไป
แล้วเขาก็ตามเรา (ข่าวแว่วมาว่าพ่อแม่เขาจะให้เลิกกะเราเพราะเราไม่ทำงาน) เราก็มองว่าก็แล้วแต่สมองจะคิดนะ

ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง เราควรทำไงดี แต่จิงๆ เราก็มีคำตอบในใจนะ
ถ้าไม่สมศักดิ์ศรีเขา ถ้าเขาอายคน เราก็พร้อมจะให้เขาไปหาคนใหม่
เพราะความรู้สึกตอนนี้เขาหวังจะได้สมบัติของพ่อแม่เรา