หลายคนที่เป็นแฟนซีรีย์จีน คงทราบกันแล้วว่าช่อง3มีกำหนดจะฉายเรื่องนี้แบบพากย์ไทยในเดือนหน้า เวลาดีสี่โมงเย็นวันเสาร์-อาทิตย์ ดีใจกับแฟนๆหยางหยาง-เจิ้งส่วงด้วยค่ะ
ต้องออกตัวก่อนว่าเดิมทีไม่คิดว่าจะหยิบเรื่องนี้มาดูเลย ตอนแรกคิดว่าเป็นหนังรักวัยรุ่นชวนจิ้นชวนฟินธรรมดา และพระเอกหล่อมากกกก แถมเคยเห็นคคห.ที่บอกว่าตอนแรกๆจะอืดๆอีก แต่พอเห็นว่าช่องจะนำมาฉาย เอ้าลองดูซะหน่อย
ที่ไหนได้ หนังดี สนุกกว่าที่คาด เดิมส่วนคัวเป็นสายTVBนะ เน้นรวดเร็วฉับไวตีหัวเข้าบ้านฉับๆๆกันตั้งแต่ตอนแรก แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ มันละมุนละไมแต่กลับสามารถดึงเราให้ติดตามต่อเนื่องได้เรื่อยๆ และไม่กดFWเลย 5ตอนแรกที่ใครๆว่าเอื่อย แต่ำหรับเราไม่เอื่อยนะ ดูเพลินมากๆ
เมื่อตั้งใจดูให้ดี กลับพบว่าเรื่องนี้แก่นของเรื่องไม่ใช่แนวรักจิ้นฟิน แต่เป็นชีวิตของนักศึกษากลุ่มหนึ่งซึ่งกำลังเรียนและกำลังจะจบออกไปทำงานสู่โลกภายนอกมหาวิทยาลัย เรื่องความรักมีพอชุ่มชื่นหัวใจ แบบแค่มองกันไกลๆก็สุขใจแล้วอะไรงี้
สิ่งที่ชอบคือเซียวไน่ เวยเวย และผองเพื่อน เป็นตัวละครที่วันๆคิดแต่เรื่องเรียน(เวยเวย) เรื่องงาน(เซีนวไน่) การแข่งขัน การพัฒนาตนเอง การเดินตามเป้าหมายความฝันในหนทางที่ถูกที่ควร เป็นตัวอย่างที่ดีมากๆ
นอกจากนั้นได้เห็นสังคมของจีนยุคใหม่ เรียนกันยังไงทำงานแข่งขันสัมภาษณ์กันยังไง คนธรรมดาแค่จะไปฝึกงานแข่งสัมภาษณ์กันแทบตาย บางคนมีเส้นเป็นหลานประธานได้เข้าฝึกงานสบายๆ
ตัวพระเอกนางเอกก็ไม่ได้คาแรคเตอร์การ์ตูนจ๋าจนจับต้องไม่ได้ พระเอกแม้จะหล่อฉลาดเก่ง แต่ก็เป็นคนธรรมดาๆลูกชาย ศจ. ไม่ใช่เป็นคุณชายไฮโซจากตระกูลใหญ่ทรงอิทธิพล นางเอกก็ไม่ได้แบนโก๊ะกังแบบซันไช่โมเดล แต่นางสวยฉลาด และที่สำคัญขยันเรียนขยันทำงานและฝึกตนเองอยู่ตลอด
ฉากที่ชอบฉากหนึ่ง(คงจะไม่SPOILนะ แค่ฉากเล็กๆเอง) ที่นางเอกไปนั่งอ่านหนังสือในห้องสมุด อ่านๆๆตั้งแต่เย็นจนมืด สุดท้ายอ่านหนังสือจนจบค่อยหยิยคอมพ์ขึ้นมาเปิดเล่นเกมส์ คืออันนี้ดีตรงที่สอนเด็กได้ด้วย จะเล่นเกมส์ก็ทำงาน ทำการบ้าน อ่านหนังสือเรียนให้แล้วเสร็จก่อน แบ่งเวลาให้เป็น
บทสนทนาหลายๆบทแฝงด้วยคำคมที่เก็บมาคิดมาใช้ได้ ดูเรื่องนี้ไปเรื่อยๆให้อารมณ์เหมือนดูปดิวรัดาอยู่เหมือนกัน คือละมุนละไม แต่ได้สาระ เน้นการดำเนินชีวิต ต่างกันคือปดิวรัดาเป็นเรื่องการครองเรือน เวยเวยเป็นเรื่องการเรียนการพัฒนาตัวเองของนักศึกษามหาวิทยาลัย แนะนำเป็นอย่างยิ่งค่ะเรื่องนี้
เวยเวย ซีรีย์น้ำดีที่ชุมชื่นจิตใจ
ต้องออกตัวก่อนว่าเดิมทีไม่คิดว่าจะหยิบเรื่องนี้มาดูเลย ตอนแรกคิดว่าเป็นหนังรักวัยรุ่นชวนจิ้นชวนฟินธรรมดา และพระเอกหล่อมากกกก แถมเคยเห็นคคห.ที่บอกว่าตอนแรกๆจะอืดๆอีก แต่พอเห็นว่าช่องจะนำมาฉาย เอ้าลองดูซะหน่อย
ที่ไหนได้ หนังดี สนุกกว่าที่คาด เดิมส่วนคัวเป็นสายTVBนะ เน้นรวดเร็วฉับไวตีหัวเข้าบ้านฉับๆๆกันตั้งแต่ตอนแรก แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ มันละมุนละไมแต่กลับสามารถดึงเราให้ติดตามต่อเนื่องได้เรื่อยๆ และไม่กดFWเลย 5ตอนแรกที่ใครๆว่าเอื่อย แต่ำหรับเราไม่เอื่อยนะ ดูเพลินมากๆ
เมื่อตั้งใจดูให้ดี กลับพบว่าเรื่องนี้แก่นของเรื่องไม่ใช่แนวรักจิ้นฟิน แต่เป็นชีวิตของนักศึกษากลุ่มหนึ่งซึ่งกำลังเรียนและกำลังจะจบออกไปทำงานสู่โลกภายนอกมหาวิทยาลัย เรื่องความรักมีพอชุ่มชื่นหัวใจ แบบแค่มองกันไกลๆก็สุขใจแล้วอะไรงี้
สิ่งที่ชอบคือเซียวไน่ เวยเวย และผองเพื่อน เป็นตัวละครที่วันๆคิดแต่เรื่องเรียน(เวยเวย) เรื่องงาน(เซีนวไน่) การแข่งขัน การพัฒนาตนเอง การเดินตามเป้าหมายความฝันในหนทางที่ถูกที่ควร เป็นตัวอย่างที่ดีมากๆ
นอกจากนั้นได้เห็นสังคมของจีนยุคใหม่ เรียนกันยังไงทำงานแข่งขันสัมภาษณ์กันยังไง คนธรรมดาแค่จะไปฝึกงานแข่งสัมภาษณ์กันแทบตาย บางคนมีเส้นเป็นหลานประธานได้เข้าฝึกงานสบายๆ
ตัวพระเอกนางเอกก็ไม่ได้คาแรคเตอร์การ์ตูนจ๋าจนจับต้องไม่ได้ พระเอกแม้จะหล่อฉลาดเก่ง แต่ก็เป็นคนธรรมดาๆลูกชาย ศจ. ไม่ใช่เป็นคุณชายไฮโซจากตระกูลใหญ่ทรงอิทธิพล นางเอกก็ไม่ได้แบนโก๊ะกังแบบซันไช่โมเดล แต่นางสวยฉลาด และที่สำคัญขยันเรียนขยันทำงานและฝึกตนเองอยู่ตลอด
ฉากที่ชอบฉากหนึ่ง(คงจะไม่SPOILนะ แค่ฉากเล็กๆเอง) ที่นางเอกไปนั่งอ่านหนังสือในห้องสมุด อ่านๆๆตั้งแต่เย็นจนมืด สุดท้ายอ่านหนังสือจนจบค่อยหยิยคอมพ์ขึ้นมาเปิดเล่นเกมส์ คืออันนี้ดีตรงที่สอนเด็กได้ด้วย จะเล่นเกมส์ก็ทำงาน ทำการบ้าน อ่านหนังสือเรียนให้แล้วเสร็จก่อน แบ่งเวลาให้เป็น
บทสนทนาหลายๆบทแฝงด้วยคำคมที่เก็บมาคิดมาใช้ได้ ดูเรื่องนี้ไปเรื่อยๆให้อารมณ์เหมือนดูปดิวรัดาอยู่เหมือนกัน คือละมุนละไม แต่ได้สาระ เน้นการดำเนินชีวิต ต่างกันคือปดิวรัดาเป็นเรื่องการครองเรือน เวยเวยเป็นเรื่องการเรียนการพัฒนาตัวเองของนักศึกษามหาวิทยาลัย แนะนำเป็นอย่างยิ่งค่ะเรื่องนี้