น้ำเหือดแห้งทุ่งแล้ง...หมดฝน
ดุจดั่งนกบินวน...มุ่งหน้า
ด้วยเด็ดเดี่ยวลุกลน...ขมขื่น
แสงใหม่พ้นขอบฟ้า...ทั่วหล้าแรมรอน

............................................................................................

หกโมงเช้า...ฟ้าเริ่มสาง...สว่างจ้า
คงถึงครา...มกรา...ลาแล้วหนอ
เป็นหน้าแล้ง...ที่ชาวไทย...นั้นเฝ้ารอ
ปีนี้ขอ...อย่าแล้งมาก...ลำบากไป
ฝูงนกกา...ก็บินมา...หาอาหาร
ไก่ก็พาล...ออกหากิน...แต่เช้าตรู่
เด็กหยุดเรียน...ทั้งนักการ...และคุณครู
คนมีคู่...ก็ชวนกัน...พักผ่อนกาย

ปล.ไม่ถนัดโคลงสี่นะครับหาคำยากมาก แต่อยากลองดูครับ ขออภัยหากผิดพลาดด้วยประการทั่งปวง