Snap
หนังไทยมากคุณภาพอีกเรื่องนึง

-เป็นหนึ่งในหนังไทยไม่กี่เรื่องที่เรารู้สึกมีอารมณ์ร่วมด้วยได้ขนาดนี้ ด้วยเนื้อเรื่องเรียบๆ บทพูดน้อยๆ แต่ความรู้สึกที่ได้กลับมากมายอย่างน่าเหลือเชื่อ

-หนังเล่าถึงผึ้ง ที่กลับมายังโรงเรียนเก่าสมัยมัธยมกับกลุ่มเพื่อนทำให้ได้เจอกับบอย เพื่อนสมัยเรียน

-หนังเปิดมาให้เราสัมผัสได้ถึงความไม่ปกติระหว่างคนทั้งคู่ เรารู้สึกว่าบอยกับผึ้งเป็นมากกว่าเพื่อนธรรมดา แต่หนังก็ไม่ได้เล่าให้ฟังว่าทำไม คำพูดที่ออกมาจากปากทั้งคู่คืออะไร บทสนทนาที่เราแทบจะไม่เข้าใจแต่ก็รู้สึกถึงความเจ็บปวด ความสับสน ความซับซ้อนที่เกิดขึ้น

-dialogue ในเรื่องที่สิ่งที่โคตรอัศจรรย์ที่สุดสำหรับ snap จะเรียกว่าคมคายก็ไม่ใช่ แต่มันคือความธรรมชาติที่สามารถพาเราย้อนกลับไปในอดีตของคนทั้งคู่ผ่านประโยคสั้นๆ ไม่กี่คำ ทำให้เราเข้าใจความเหงา ความโหยหาของตัวละครแม้จะไม่มีบทพูดที่ซาบซึ้งอะไร

-หนังไม่ได้มีแฟรชแบ็คอะไรแต่เรากลับรู้สึกเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปพร้อมกับทุกคน เหมือนเราได้หลุดเข้าไปเป็นผึ้งเอง เรารู้สึกเหมือนที่ผึ้งรู้สึก มันหน่วง มันเจ็บร้าวไปหมด

-หลายๆ ซีนมีความน่าสนใจมาก แม้จะเป็นแค่การแช่กล้องไว้ซะส่วนมาก แต่มันดึงดูดคนดูอย่างเราๆ ให้ละสายตาไปจากตัวหนังแทบไม่ได้ น่าเสียดายที่มีบางซีนซึ่งเรารู้สึกว่ามันยาวไปหน่อย ถ้าสามารถทำให้มีความพอดีได้ หนังเรื่องนี้จะถือว่าเพอร์เฟคเลยทีเดียว

-ชอบความไม่มีเนื้อเรื่องอะไรที่ชัดเจน แต่กลับทำให้เราอยู่ตามต่อจนจบ เราอยากรู้ว่าบทสรุปของความสัมพันธ์ที่เราไม่รู้แม้แต่ที่มาที่ไปของมันจะเป็นยังไง เล่าเรื่องได้ฉลาดมากๆ

-ความธรรมชาติของหนังเป็นอีกสิ่งที่ต้องยกนิ้วให้ทั้งผู้กำกับและนักแสดงทุกคน มันเรียลมาก เรารู้สึกว่าบนโลกนี้มีผึ้งจริงๆ มีบอยจริงๆ การพูด การแสดง ทุกอย่างทุกกิริยาท่าทางมันลงตัวจนน่าเหลือเชื่อ ยิ่งเอามารวมกับมุมกล้อง และโทนสีที่โคตรเศร้า โคตรเหงาของหนังแล้ว นี่เลยเป็นหนังที่ทำให้เรารู้สึกหน่วงมากถึงมากที่สุด

-ชอบมากๆ อยู่สองซีนคือซีนในอควาเรียมกับซีนงานแต่งของผึ้ง ในอควาเรียมนี่เราสัมผัสได้ถึงความโรแมนติกมากๆ แต่ก็มีความเศร้า ความเหงา ความหดหู่ น้ำตาเจิงนองเป็นกอบเป็นกำในขณะที่หัวใจพองโตเช่นกัน มีพลังมาก โทนี่กับอิงค์คือทำดีมากๆ อีกฉากคือในงานแต่งที่อยู่ๆ ผึ้งก็ร้องไห้ออกมา งานนี้อิ้งค์ได้ใจเราไปเต็มๆ เก่งมากจริงๆ สีหน้า ท่าทาง แววตามันทำให้เราเชื่อว่าเธอรู้สึกยังไง เธอคิดอะไร มันออกมาได้เป็นธรรมชาติสุดๆ

-ชอบนักแสดงทั้งสองคนมาก ถ้าให้คนอื่นมาเล่นเราคงบอกได้เลยว่า snap คงไม่ออกมาลงตัวขนาดนี้ ทั้งคู่มีเสน่ห์ในแบบของตัวเอง เป็นธรรมชาติ น่าจับตามอง รอยยิ้มของอิ้งค์นี่ขนาดเราเป็นผู้หญิงด้วยกันเรายังตายอย่างสงบเลย เป็นผู้หญิงที่ไม่ได้สวยมาก ไม่ได้น่ารักมาก แต่มีเสน่ห์จริงๆ

-เพลงประกอบคงจะเป็นอีกสิ่งที่ทำให้ snap กลายเป็นหนังแห่งความทรงจำอีกเรื่อง เพลงงานดีมากๆๆๆ เปิดมาในเวลาที่เหมาะสม จังหวะที่ได้ ด้วยความที่เป็นเพลงเก่าก็ทำให้บรรยากาศเข้ากับการย้อนวัยโหยหาอดีตดีเหมือนกัน

สรุปว่า เป็นหนังที่อยากให้ได้ดูกันจริงๆ ความรู้สึกที่ได้กลับมามันเกินกว่าที่หวังไว้ มาก หลังดูจบแล้วนั่งฟังเพลง ‘แค่ได้คิดถึง’ ต่อคือแบบ ฟิลลิ่งมันยิ่งดาวน์ ยิ่งหน่วงเข้าไปอีกฮือ

8/10
แค่นักวิจารณ์หนังกากๆ คนหนึ่ง

------------------------------
ถ้าชอบการรีวิวครั้งนี้ สามารถเข้ามาพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องหนังๆ พร้อมกับดูรีวิวอื่นๆ ได้ที่นี่เลย
เพจ แค่นักวิจารณ์หนังกากๆ คนหนึ่ง  
https://m.facebook.com/justasuckreviewer/?locale2=th_TH