ระบายเฉยๆครับขอโทษด้วย ตอนนี้ผมอายุ 21 กำลังจะ 22 ปีนี้ครับ ผมทำงานหาเงิน
มาตั่งแต่เด็ก แต่พอได้มามันก็หมดไปกับหลายๆอย่าง+ ประสบการณ์ผมน้อยด้วยก็เป็นผลมากเหมือนกันครับ
ผมภูมิใจเพราะผมจ่ายค่าเทอมเองตั่งแต่ ม 4 ที่ รร เอกชน ชาย ล้วนอันดับต้นๆของเมืองไทย
ถึงผมได้เข้า รร ที่ผมอยากเข้าตัวผมเองก็ยังไม่หยุดทำงานเพราะหาค่าเทอมสุดท้ายก็ไม่สามารถเรียนจบได้
เพราะเงินมันเปลี่ยนคน ทำให้เด็กกลายเป็นคนที่มนั่ใจในตัวเองเกินไป
ปัจจุบันผมอยู่มหาลัยผมกำลังจะเปิด รร กวดวิชา และมีแฟนที่มีปัญหาหนักอยู่และผมก็พยายามจะช่วยเขา
ตัวผมตอนนี้กลายเป็นเหมือนเกือบๆจะติด - แต่มันไม่ใช่เพราะตัวผมเป็นเพราะผมมาช่วยแฟน แต่ผมก็ยังเห็นอนาคต
ตอนนี้ผมเหนื่อยมากกับการที่เอาเงินไปลงทุน และอีกหลายๆอย่างความเครียดเข้ามา
ผมคิดถึงชีวิตของเด็กมหาลัยธรรมดา ทำโปรเจ็ค สนุกกับการเรียนที่ผมอยากเรียน ... ผมคิดถึงมันมากครับ
ขอโทษคนที่กดเข้ามาอ่านครับมันไม่มีสาระ แต่ผมไม่สามารถพูดกับใครได้ แต่ผมจะทำชีวิตผมให้ดีที่สุดให้ได้ครับ
ผมสัญญากับคนในพันทิพแล้วกันครับ วันนึงผมจะเติบโตครับ จะไม่ทำให้ใครผิดหวัง