จะจัดการกับพวกกวนบาทายังไงดีครับ

ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ
ขอเกริ่นเลยนะครับ
ไอ้คนที่มากวนบาทาผมเนี่ย บ้านเขาอยู่หลังบ้านผม เป็นบ้านเช่า มันเช่าอยู่กับเมีย ลูก แม่ แล้วก็มีหมา
ซึ่งพฤติกรรมของบ้านนี้คือ คุยกันโหวกเหวก โวยวาย เสียงดัง ไม่เกรงใจชาวบ้าน โดยเฉพาะตัวลูก กับ เมีย ทะเลาะกันบ่อยมาก
ส่วนตัวมันเนี่ยไอ้คนที่ชอบกวนผมเนี่ย อายุก็ไม่น้อยแล้ว สัก 40+ ไม่ค่อยได้ยินเสียงเท่าไหร่ แต่ส่วนมากจะได้ยินเสียงเมียมันบ่น เรื่องกินเหล้า สูบบุหรี่ แล้วก็เตะหมา
ซึ่งผมก็ได้ยินเมียมันบ่นอยู่ครั้งนึงว่า " เตะหมากุตายไป 2 ตัวแล้วนะ " คือตอนนั้นน่าจะทะเลาะกันอะไรสักอย่างแล้วไอ้ผู้ชายเนี่ยไปเตะหมาของเมียมัน
ปกติผมก็ไม่ค่อยจะสนใจเรื่องของเพื่อนบ้านเท่าไหร่ พยายามไม่สนใจ ไม่เก็บมาคิดอะไรมาก จะเสียงดังก็ช่างเขา ขอแค่ไม่ลามมาบ้านเราก็พอ (เวลาผมเข้าห้องเสียงก็จะไม่ดังมากเท่าไหร่)
แต่เรื่องก็เกิดจนได้ ผมสังเกตุหลายครั้งแล้ว จนแน่ใจ ว่าไอ้ตัวผู้ชายเนี่ย มันเหมือนพยายามกวนบาทาผมหลายรอบแล้ว
มันจะเป็นสเต็ปเดิมคือ เวลาผมออกจากบ้านจะไปทำงาน ช่วงเวลา 7.20-7.40 ราวๆนี้ พอผมเริ่มปิดบ้าน ล็อกกุญแจปุ๊บ เอาแล้วมันจะเริ่มเคลื่อนไหว ลากจักรยาน เปิดประตูบ้าน แล้วก็ทิ้งช่วงนิดหน่อยจากนั้นก็ปั่นตามหลังมาช้าๆ ส่วนผมเดินกับแฟนมาเรื่อยๆ จากในซอยบ้านออกมาถนนใหญ่ ก็ประมาณ 400 เมตร
มันจะปั่นจักรยานมาบางทีก็แซงไป บางทีก็จอดหยุดอยู่ร้านค้ากลางซอย แต่ลักษณะการกระทำมันจะออกนิดๆว่าแกล้งหรือกวน คือจอดให้หมิ่นระหว่างขอบทางเดินกับถนน
ซึ่งถ้าตอนนั้นมีรถวิ่งไปมาในซอย (ซอยเล็กๆ พอรถยนต์สวนกันได้) ก็จะทำให้เราต้องหยุดรอ
แล้วที่ผมเจอบ่อยมาก มากกว่า 10 ครั้ง คือ ตรงปากซอย จะต้องข้ามคลอง ซึ่งก็จะมีสะพานเล็กๆเช่นกัน พอให้รถยนต์สวนกันได้ แล้วมีฟุตบาทเล็กๆ แค่พอเดินได้คนเดียว
วิธีการของมันคือจอดรถจักรยานแช่ตรงตีนสะพานยังไม่ขึ้นไป พอผมเดินมาใกล้ๆถึงมันก็จะเข็นจักรยานเดินขึ้นไปช้าๆ บางทีก็หยุดมันซะดื้อๆ ทั้งๆที่ผมก็พยายามเดินช้าๆ ควบคุมอารมณ์ไปด้วยก็ยังผงะตอนมันหยุด แล้วมันก็ทำเป็นมองซ้าย มองขวา แล้วก็เข็นต่อไปถึงกลางสะพานแล้วก็ยืนยึกยัก แล้วค่อยๆขึ้นจักรยานปั่นลงสะพานไป
เจอมันทุกรอบทำแบบนี้ทุกรอบ

จนเมื่อเช้านี้ ผมเดินออกมาเหมือนทุกที พอเหลืออีกราวๆ 70-80 เมตรได้ มันก็ปั่นจักรยานมาเฉียดข้างๆ แต่ไม่ใกล้มาก ห่างราวๆ ฟุตนึง แล้วก็ยื่นมือออกจากจักรยานมาพร้อมบุหรี่ แล้วกระดิกนิ้วให้ขี้บุหรี่หล่นอยู่เยื้องๆตัวผมไปหน่อยเดียวเอง พฤติกรรมแบบนี้ จงใจหาเรื่องใช่ไหมครับ จากนั้น มันก็ปั่นเนิบๆไป เรื่อยๆ ผมก็เดินให้ช้าลง สงบสติอารมณ์ แล้วก็กะว่าเดินช้าๆเพื่อให้มันเข็นจักรยานข้ามสะพานไปก่อน ตรงนั้นจะมีโค้งตัว L ก่อนถึงสะพานประมาณ 30 เมตร ผมหันไปคุยกับแฟนว่ามันกวนตีนหรือเปล่ามะกี๊ เขี่ยบุหรี่ใส่ นี่ถ้ามันไปจอดรอตรงสะพานนี่มันกวนตีนแน่ๆ แล้วก็คิดไม่ผิดจริงๆ
พอเดินผ่านโค้งไปเท่านั้นแหล่ะ เจอมันจริงๆ ลงจากจักรยานแล้วแต่จอดแช่อยู่ตรงตีนสะพาน ยังไม่ขึ้นไปผมก็ชะลอเท้าลงไปอีกดูว่ามันจะทำยังไง คิดดูว่าระยะแค่ 20 กว่าเมตร ผมเดินชะลอเกือบนาที มันก็ยืนอยู่ตรงนั้น ยืนเฉยๆเลย พอผมเดินไปใกล้ๆกะว่าเดินแซงมันขึ้นสะพานไปก่อนเลยดีกว่า มันก็ชิงเคลื่อนไหว เดินจูงจักรยานขึ้นไปฟุตบาทสะพานเลย จบกัน ผมต้องเดินตามตูดมันต้อยๆ มีการหยุดชะงักระหว่างทางด้วย ซึ่งผมกับแฟนก็ต้องหยุดรอมันประมาณ 5 วินาทีได้
แต่ตอนนั้นอารมณ์ผมเริ่มมาแล้วพอมันเดินไปถึงกลางสะพาน มันก็ขึ้นจักรยาน แต่ยังเอาขาพาดไว้ตรงฟุตบาท ตอนนั้นอารมณ์ผมเริ่มได้ที่ละก็เดินสืบเท้า (ย่ำเท้าหนัก) ไป 3 ก้าว มันก็ปั่นหนีลงสะพานไป อารมณ์ผมค้างมาก ตอนนั้นคิดแค่ว่าถ้าเข้าไปใกล้ได้อีกนิดจะกระแซะมันให้เซเบาๆ เอาให้มันรู้ว่าเราก็เอาเรื่องนะ แต่มันชิ่งลงไปก่อน

เจอคนแบบนี้ ผมควรจะจัดการกับมันยังไงดีครับ ทั้งๆที่ผมก็ไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายอะไรเลย ผมอยู่ซอยนี้มา 20 ปีได้ ก็ไม่ค่อยได้ยุ่งสุงสิงใครเลย ไม่เคยไปมีเรื่องบาดหมางหรือทำให้ใครขุ่นเคือง ไอ้นี่เพิ่งมาอยู่ได้ประมาณ 2-3 ปี ก็เริ่มเข้ามาระรานผมแบบนี้  แฟนก็บอกให้ใจเย็นๆ แต่พฤติกรรมที่จงใจแบบนี้ มันต้องการยั่วยุแบบนี้ สมควรจะจัดการยังไงดี เหตุมันเกิดซึ่งหน้า ซึ่งก็มีหลายปัจจัยที่ทำให้อารมณ์โมโหมันกำเริบ ปกติผมเป็นคนโมโหร้าย รุนแรง แต่ก็พยายามทำอะไรหลายๆอย่างที่หนักๆเพื่อให้รู้จักความอดทนอดกลั้น ทั้งวิ่ง ทั้งออกกำลังกายหนักๆ ทำงานหนักๆ เพื่อให้ตัวเองรู้จักรับสถานการณ์ที่ต้องกดดัน ต้องอดทน อดกลั้นความรู้สึก
แต่บางครั้งมันก็มีเหตุการณ์บางอย่างที่มันกระแทกความรู้สึก กระแทกต่อมความอดทนได้รุนแรงอย่างเหตุการณ์ที่ผู้ชายคนนี้กำลังทำอยู่ มันช่างกระตุ้นอารมณ์รุนแรงในตัวซะเหลือเกิน จนผมมาถึงที่ทำงาน ถึงกับนั่งคิดต่อเลยว่าจะจัดการมันวิธีไหนดี เดินตามไปใกล้ๆแล้วเตะก้านคอเลยไหม หรือถีบหลัง หรือ ทุบ หรือตบหัวแล้วล็อคคอ หรือผลักเซเข้าไปในเลนรถยนต์ คิดไปต่างๆสารพัด จนอารมณ์ค่อยเย็นลง แต่ก็เกิดความเกลียดชังฝังลึกลงไปในจิตแล้วตอนนี้ ให้มานั่งคุยกันดีๆคงไม่ได้แล้ว

มีใครเคยเจอกับคนประเภทนี้บ้างครับ แล้วจัดการยังไงให้เรื่องมันจบๆไป พอปล่อยเวลานานไปก็เหมือนกับเราจะค่อยๆชิน แต่พอเจอเหตุซึ่งหน้ามันก็ประทุออกมาอยู่ดี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่