เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ไปเดินหาซื้อยางเส้นแถวคลองถมเอามาใช้งานที่บริษัท ของชิ้นไม่ใหญ่มาก ก็เลยเลือกที่จะปั่นจักรยานไป เพราะสะดวกเวลารถติดแถวนั้นอย่างเซ็งจิต

ไปถึงหน้าร้านที่มียางแบบที่เราจะใช้งาน  แต่ร้านตึกอยู่ด้านใน  ร้านแผงลอยขายของขวางหน้าร้านอยู่ (ใครเคยไปคงนึกภาพออก)  และเว้นทางเข้าร้านด้านในแคบๆ เราก็เลยล๊อกจักรยานของเรากันหาย....เป็นแบบตั้งรหัสก็เสียเวลาหน่อย  เดินเข้าไปสอบถามในร้านประมาณ 1-2 นาที  ไม่มีแบบที่ต้องการก็เลยเดินออกมาเพื่อไปดูร้านอื่นต่อ

แต่ระหว่างที่เรากำลังปลดล๊อกรหัสอยู่  ก็มีเสียงแซวมาจากร้านแผงลอย...ที่เราจอดจักรยานบังหน้าร้านมันไว้ "ไปแค่นี้ ล๊อกอย่างกับไปเป็นวัน" เราก็เลยเงยไปมองหน้ามันหน่อย มันก็หลบสายตา ปัญหาคือน้ำเสียงที่กวนตีนเกินทนไหวนี่แหละที่ทำให้โมโห จริงๆ คือถ้าไม่ใช่ดงของพวกมันก็คิดว่าคงอยากจะมีเรื่องด้วยน้ำเสียงที่กวนนะครับ  ถ้าน้ำเสียงแบบนี้ได้ยินแถวผับก็คงจะง่ายต่อการตะบันหน้ากัน

จักรยานห่างตัวยังไงผมก็ล๊อก ถ้ามันอับสายตา และไกลเกินกว่าเราจะวิ่งไปที่รถทันก่อนที่ขโมยจะปั่นรถเราหนีไป...แมร่งขายของขวาทางแล้วยังกวนตีนอีก...ว่าแล้วก็โมโห