คือแม่เราตากหมูแดดเดี่ยวไว้เมื่อสองวันก่อน วันนั้นแม่ไม่อยู่บ้านปิดหลังบ้านเอาไว้ พอกลับมาบ้านเดินมาดูหมูที่ตากไว้ ตะกร้าที่ใส่หมูเอาไว้คว่ำลงพื้น บิดงอด้วย ซึ่งตะกร้าที่ตากทำจากอลูมิเนียม แข็งๆ แม่ก็มาบอกเราว่าหมูที่ตากไว้โดนหมามากิน ซึ่งเราก็ไม่แปลกใจหรอก พอมาวันนี้ เราไปนั้งเล่นอยู่หลังบ้าน ได้กลิ่นค่ะ กลิ่นหมูทอด มันเป็นกลิ่นเดียวกับที่แม่ชอบหมักหมู เราก็เอะใจแล้วว่าน่าจะใช่ เราก็นั้งดมกลิ่นอยู่ตรงนั่นแหละ แล้วสามีเค้าเดินมาถามภรรยาเค้าว่า "เอามาจากไหน" แล้วภรรยาเค้าไม่ต้อง ก็ถามซ้ำอีก ห้ะ ห้ะ แล้วก็เงียบไป คิดว่าภรรยาเค้าคงกระซิบบอกละมั้ง เราเลยแน่ใจ หมาขโมยที่ว่า ต้องเป็นคนข้างบ้านแน่ๆ หมาที่ไหนจะทำตะกร้าบิดได้ขนาดนั้น ถึงตกลงมามันก็ไม่เป็นไร เพราะตกใส่ดิน เรานี้เจ็บใจ แล้วก็มีอีกครั้งหนึ่ง เราสั่งของเอาไว้ แต่คนส่งมาให้เราเขียนเลขที่บ้านผิดไปตัวหนึ่งและไปรษณีย์เอาของมาส่ง ก็ไปส่งข้างบ้านแทน แต่เป็นชื่อเรานะ นางก็เซ็นต์รับไว้จ้า เราก็เอะใจ ทำไมของออกจำหน่ายแล้ว ทำไมไม่เอามาส่ง แม่เราเลยถามไปรษณีย์ แกก็หาให้ จนไปเจอว่าของเราอยู่บ้านเค้า เค้าไม่ยอมเอามาให้เรานะ ค้างอยู่บ้านเค้าหลายวันมาก ไปรษณีย์เลยไปถามดู จนเอาคืนให้ แล้วบอกว่า คิดว่าเป็นของลูก รอลูกมาดูก่อน เราแบบ เฮ้ย ชื่อลูกตัวเองก็รู้ป่ะ โคตรหงุดหงิดอ่ะ ชื่อตัวเองก็ไม่ใช่ ยังเซ็นรับไว้อีก  หนักใจคนประเภทนี้มากๆเลย นี่ยังไม่รวมเรื่องอื่นๆอีกนะคะ ไม่รู้จะทำไงดีกับคนแบบนี้ หรือควรปล่อยผ่าน