บังคับเยอะลูกจะเก็บกดไม ตึงมากไปก็ไม่ดี
.
.
เป็นประสบการณ์จากคนไกล้ตัว
รู้จักกับเพื่อนคนนี้มาเเต่เด็กสนิทกันมาก  เข้าเรื่องเลยละกัน  ตั้งเเต่รู้จักกับเพื่อนคนนี้ เราเห็นเพื่อนเราโดบังคับตั้งเเต่เด็ก โดนบังคับไม่ไห้กินลูกอม ไม่ไห้กัดเล็บ เเต่ก็เข้าใจที่เค้าาบังคับก็เพราะตัวเราเอง เเต่พอลูกของเค้าเริ่มโตขึ้นบังคับไม่ไห้มีเเฟน ต้องเปนข้าราชการ บังคับทุกอย่าง ความรู้สึกเราเหมือนเพื่อนเราเก็บกดออกไปเที่ยวกับเพื่อนก็ไม่ไห้ไป รับมือถือช้าก็โดนดุ  เพื่อนเราเรียนมหาลัยพ่อเค้าก็ไม่ไห้มีเเฟน เเล้ะพ่อเค้าบอกว่าพ่อเค้าจะปล่อยเมื่อเค้าอายุ26  พอพ่อของเพื่อนเรารู้ว่าเรามีเเฟนก็สั่งไม่ไห้ไปไหนกับเรา กลัวว่าเราจะพาลูกเค้าไปในทางที่ผิด กลัวว่าลูกเค้าจะติดนิสัยมาจากเรา(นิสัยมันติดกันได้ด้วยหรอ)  และวันนั้นพ่อเค้าทะเลาะกับพ่อเค้าเราก็ไม่รุ้ว่าเรื่องอะไร เค้าก็กรี้ดเสียงดังลั่นห้องมาก ส่วนเราก็สตัน3วิ นี้ไม่ไช้ครั้งเเรกที่เค้ากรี้ด. พ่อของเค้าจะโทรมาเช็คตลอด  เเละอาของเพื่อนเราก็พูดกับพ่อเค้าว่า ไปดุเด็กมันมากๆเด็กมันอิเคลียด อิเก็บกดเอา ตอนที่เพื่อนเรายังเด็กเพื่อนเราบอกกับพ่อเค้าว่าพ่อบังคับเยอะไปหนูเก็บกด  ตอนนั้นเราก็นั่งอยู่ด้วย  ตอนนั้ยพ่อเค้าคงไม่คิดอะไรเพราะคงคิดว่าลูกยังเด็ก  เพื่อนเราเรียนมหาลัยเพื่อนเราก็เเอบมีเเฟน โดยที่พ่อเค้าไม่รุ้ เค้าก็นั่งพูดกับเราเค้าก็อยากจะมีเเฟนไว้คุยตอนกลางคืนอะไรบาง . เเละเพื่อนเรายังบอกว่า ความรักของพ่อเเม่ กับเเฟนมันไม่เหมือนกัน ความรักของพ่อเเม่คือความรักที่อบอุ่น ความรักของเเฟนก็เหมือนชิ้นส่วนที่ขาดหาย  เเละวันนั้นพ่อเค้ารุ้ว่าเพื่อนเราเเอบมีเเฟน พ่อเค้าโม้โห้มาก ถึงขั้นจะไม่ส่งไห้เรียนหนังสือ และเวลาพ่อเค้าอารมไม่ดีก็จะโทรมาหาเค้าเเละจะมดุาเค้าลอด  ถ้าถามว่าพ่อของเพื่อนเรารักเพื่อนเราไม่เราบอกได้ว่ารัก ไม่มีพ่อเเม่คนไหนไม่รักลูกตัวเอง  พ่อเเม่เลี้ยงลูกได้เเค่ตัว เเต่ใจ ความคิด เราไม่สามารถไปหาลูกได้  การมีเเฟนไม่ไช่เรื่องเเย่  สักวันหนึ่เค้าก็ต้องมีเเฟนมีครอบครัวยุดี ย่อนบางดึงบาง  ถ้าตึงตลอดเชือกจะขาดง่าย