เราจขกท.เป็นคนที่เครียดเเละร้องไห้บ่อยมาก เเต่จะไม่ให้ใครเห็นว่าเราร้องไห้เท่าไหร่ เวลากลั้นน้ำตามันจะไหลออกเองจนเพื่อนมองเราเป็นคนแปลก ชอบร้องไห้บ่อยๆ คือความจริงเราไม่ค่อยมีเพื่อนอยู่เเล้วด้วยค่ะ เเล้วก็ไม่ได้เก่งที่สุดในกลุ่ม เวลาทำอะไรเพื่อนจะกดดันเรามาก จนเราเครียด เครียดสุดๆเครียดถึงขนาดที่เคยคิดจะโดดตึกดาดฟ้าของโรงเรียนเเล้วอ่ะค่ะ มันเหนื่อยมันท้อ ไหนจะเรื่องครอบครัวอีกที่พ่อกับเเม่ทะเลาะกันเเล้วเเยกทางกันไป เราควรทำหรือคิดยังไงดีคะเพื่อไม่ให้เครียดกับตัวเองจนมากเกินไป?อยากปล่อยวางตอนนี้จริงๆค่ะ