ไม่ได้เหมือนละครบางเรื่องที่ตัวละครเดินไปเดินมา แต่มีเงินใช้ได้สุขสบาย ก็ไม่รู้ว่าทำมาหากินอะไร  หรือเห็นทำงานก็แค่ไปนั่งโต๊ะที่บริษัทแว๊บๆ ตามตำรับละครไทย

แต่คุณชายไก่โต้งกลับทำให้เห็นอาชีพของตัวละคร เอาอาชีพมาเขียนเป็นพล๊อตและบทได้อย่างมีเสน่ห์  

เช่น

โต้ง  ทำมาหากินชัดเจนในร้านกระต๊าก เห็นการส่งไก่ และวันหน้าจะบริหารบริษัท  เห็นการทำงานในบริษัทมากมาย
เจี๊ยบ เห็นชัดว่าไปทำงานบริษัทกระต๊าก  และเห็นการทำงานจริงๆ ไม่ใช่แค่เดินเข้าเดินออกบริษัท
เจ้าสัวจะรวยแค่ไหนก็เห็นว่าต้องทำงาน และเห็นการทำงานที่บริษัทชัดเจน  เช่น การเข้าประชุม การเข้าชิมไก่จากการค้นคิดสูตรไก่ต่างๆ  การวางแผนให้มีแผนกรับการร้องเรียน  และไปนั่งฟังการร้องเรียนเอง
ไอสูรย์  ทำงานที่กระต๊าก  มีการวางแผนงานโน้นงานนี่
หมอเป๊ะ   รู้ว่าทำงานเป็นหมอ ก็เห็นฉากรักษาคนไข้มากมาย
จูเลีย สาวข้างบ้านนางเอกก็ยังเห็นว่าเธอขายครีม ขายออนไลน์

ที่สำคัญตัวละครอื่นๆ เช่น
อ้น, ป๋อง ก็เห็นว่าทำงานร้านกระต๊าก
เบิ้ม ชับมอไซด์รับจ้างและเล่นลิเก
บุญเติม.เฮียมืด คณะลิเก
ฝน ก็เห็นบรรยากาศการทำงานมากมาย

ส่วนพ่อนางเอก นายทหารเก่าวัยเกษียณ

ต่อไปในการเดินเรื่องก็จะได้เห็นพระเอกกับนางเอกร่วมกันทำงาน เช่น  การค้นคิดสูตรไก่ต่างๆ การพรีเซนต์งานในที่ประชุม   การแก้ปัญหาในบริษัทอีกมากมาย  จนกลายเป็นความรักของทั้งคู่   ซึ่งนานๆจะได้เห็นละครไทยแบบนี้ เมื่อก่อนเคยมีในละครปลาหลงฟ้า  แต่หลังจากนั้นละครแบบนี้ก็หายไปนาน จะเห็นแต่ละครที่ตัวละครไม่มีอาชีพทำที่ชัดเจน  เตร่ไปก็เตร่มา  เพิ่งมาเจอเรื่องคุณชายไก่โต้งนี่ล่ะ ที่เอาอาชีพมาเล่นในละครอีกครั้ง

นี่ละคือข้อดีของละครคุณชายไก่โต้งล่ะ