ในช่วงสุดท้ายก่อนจะจบความสัมพันธ์ กลายเป็นเราคนเดียวที่พยายามในขณะที่เขาก็เหมือนเริ่มทำตัวเหินห่างกับเราออกไปเรื่อยๆ  ลึกๆก็พอรู้ตัวว่าเขาก็คงเบื่อผมแล้ว และตอนนั้นผมก็เริ่มเหนื่อยจากการที่ต้องคอยตามเธอแล้ว อยากจบความสัมพันธ์นี้ไปเป็นเพื่อนเหมือนเดิม   ไม่รู้จะเอาความทุกข์มากๆ เหนื่อยมากๆกับเรื่องเดิมๆ ไปแลกกับความสุขแค่เพียงเล็กน้อยทำไม

      เลยลองมาพูดจับเข่าคุยกันเลยว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วตกลงกันให้เรียบร้อย จะได้แยกย้ายกันไป แต่เขาก็ดูไม่อยากจะเคลียร์กับผมเลยเหมือนกับจะยังไงก็เรื่องของ  ตอบแบบเหมือนไม่มีอะไรแต่การกระทำก็เห็นๆกันอยู่ สุดท้ายก็คุยไม่เคลียร์ครับอยู่ดีๆเขาก็หายไป

       การที่ไม่รู้สึกอะไรแล้วมันไม่ใช่สิ่งที่ผิดแต่ การที่หายไปแบบค้างคามันเจ็บมาก มันเหมือนกับว่าที่เคยคบกันมานานไม่มีความหมายอะไรเลย ไม่แคร์ด้วยซ้ำว่าเราจะรู้สึกยังไง ไม่ได้เสียดายเขา แต่เสียความรู้สึกอย่างน้อยก็คุยมานานน่าจะถนอมน้ำใจกันหน่อย