ด้วยนิสัย รักอิสระมากกก ของเรา ชอบทำอะไรตามใจตัวเองเช่น อยากกินบิงซูไม่มีใครกินด้วย อะไปกินคนเดียวสบายมาก เราว่ามันคือความสุขดีกว่าใช้ระบบกลุ่ม เพื่อนกินไรเราต้องกินตามเสมอ ถ้าเพื่อนไม่ชอบก็เเยกย้ายต่างคนต่างมีกิจกรรมของตัวเอง ถึงเวลาเรียน มีงาน ก็คุยกันเหมือนเดิม

เราก็เป็นเด็กรุ่นใหม่... ที่กำลังจะจบเเล้ว เเต่เคยมีเพือนที่เขาไม่เคยอยู่คนเดียวเลย ย้ำว่าไม่เคยเลย เคยโดนตอกกลับมาจากคำถามว่า ทำไมไม่กลับบ้านอีกซึ่งตอนนั้นมันเย็นมากเเล้ว เเต่เขาตอบเรามาว่า ก็ไม่เคยกลับคนเดียว มีเพื่อนตลอด (ตอนนั้นหน้าชาไป 3 วิเหมือนจะโดนด่าว่าเราไม่มีเพื่อนกลับบ้านด้วย) เเละเเยกย้ายกันกลับ ตอนนั้นสังคมให้ห้องเรียนเราจะเกาะกลุ่มกัน ไปไหนก็ไปกลุ่ม/เป็นคู่ น้อยมากที่จะทำอะไรคนเดียว เเละมีเราคนเดียวที่ชอบทำอะไรด้วยตัวเอง หรืออะไรก็ตาม

เเต่เราอาจจะนิสัยเเปลกๆ ที่ชอบใช้เวลากับตัวเอง ชอบไปห้องสมุด ถ้าอยากไปไหนก็ไป เเต่กับเพื่อนเราก็คุยได้ เราคุยกับเพื่อนได้ทุกคนเเต่จะไม่มีกลุ่มเพราะไปไหนชอบไปคนเดียว กินข้าวคนเดียวได้ เเต่จะยากตรงงานกลุ่มนี่ล่ะ ถ้าไม่ใช่พวกในกลุ่มนี้โดนตัดออกหมด ไม่ได้กระจายกันเลยว่าใครเก่งก็ไปช่วยกลุ่มนั้น คือไม่เอาอะไรเลยทั้งกลุ่มก็มี

ถึงจะโดนมองว่าเเปลกเเต่เราก็จะพยายามทำใจให้ชิน รู้สึกเเย่กับการโดนจับผิดว่าทำไมต้องไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่มีเพื่อนคบหรือไง เรามีความสุขเเบบนี้ไม่ต้องติดเพื่อน 24 ชม. เราเบื่อกับสายตาดูถูก เหยียดหยามมาก + ทำให้จิตใจเราเเย่ลง เเต่จะจบเเล้วคงต้องอดทน