แก้ไข
...ขอ How to เข้าใจประโยคนี้หน่อยค่ะ
เราเริ่มคุยกับเพื่อนฝึกงานเมื่อ 2 เดือนที่แล้ว ซึ้งทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
โดยอีกไม่กี่เดือนเราก็จะสอบเข้าทำงาน เราสองคนตั้งใจจะช่วยกัน สนับสนุนกันให้ทั้งสองสอบติด
เราดูแลกัน เป็นที่ปรึกษาเรื่องต่างๆให้กันและกัน คอยเป็นกำลังให้ใจกัน
...แต่ทุกอย่างมันเริ่มเปลี่ยนไป เมื่อเราเผลอพูดเรื่องแฟนเก่า (เราเป็นคนชอบพูดคนเดียว ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูด)
เขาก็เริ่มถาม ว่าเกิดอะไรขึ้นในอดีต คบกับใครมาบ้าง (ซึ่งเราไม่ได้อยากบอก) เพราะเขาดูจะโกรธและสายตาก็ระแวง
เรารู้สึกแย่มากที่จะพูดเพราะการที่เราได้เลิกกะแฟนคนก่อน มันก็เปนเรื่องที่ไม่อยากจำ
เขาบอกว่า"รับได้ พูดมาเลย ทุกอย่างจะเป็นเหมือนเดิม" เราเลยเล่าให้เขาฟังทั้งหมด
...จากวันนั้นเรารู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป ติดธุระ มาหาไม่ได้ จนเราต้องถามว่า "เพราะเรื่องนั้นใช่ไหม"
เขามาหาเราทันที อธิบายว่าไม่ใช่ บอกว่าเขาอยากอ่านหนังสือแล้วเขาเลยไม่มีเวลามา บลาๆ เราเลยบอกว่า "ไม่เป็นไร เราโอเค อย่าคิดมาก" จากนั้น เขาก็พูดว่า "เราไม่อยากเห็นแก่ตัว เก็บแกไว้ เผื่อวันหนึ่งแกเจอคนที่ดีกว่า แกก็ไปไม่ได้ ถ้าแกคบกับเรา" (ตอนนั้นเรายัง งงๆ ว่าทำไมต้องพูดแบบนี่ ทั้งที่เราก็บอกแล้วว่า ไม่เป็นไรแล้วก็ตาม เรายังไม่รุ้ตัวว่าจะโดนทิ้ง) เรากอดเขาเพราะเห็นเขาร้องไห้
จากนั้น เขาถามว่า "อยู่คนเดียวได้ไหม" "มีเพื่อนมาหาไหม" เราเลยเอะใจ เลยเงียบคิด เราเผลอถามความในใจว่า
"อยากเลิกรึป่าว?" (โดยเราไม่ได่ต้องการคำตอบว่าใช่ แต่เผลอถามไปแล้ว)
เขาเงียบ เอาแต่ร้องไห้ แล้วบอกว่า "เราไม่อยากเห็นแกตัว" "เรารักแกนะ แต่เราไปต่อกับแกไม่ได้ เราต้องเลือก"
...เราก้เลยร้องไห้ ด้วยความ งง และ สับสน... จยถึงตอนนี้เราก็ยังไม่เข้าใจ
ผู้ชายหลังจากที่เขาเลิกกับเราแล้ว ... เขาก็ยังคุบกับเราปกติ ก่อนเลิกกันบอกติดธุระ แต่พอเรื่องงานที่ฝึก เขาก็มาทำงานได้
(ขอโทษถ้างงนะคะ เพราะพิมพ์ไป น้ำตาก็ไหล สับสนไปอีก)