คือเราจะทำยังไงให้ตัวเองหลุดพ้นจากFZได้สักทีหรอคะ คือนี้ก็เป็นเพื่อนกับอีกฝ่ายมานาน คือเรากับเขารู้จักกันผ่านออนไลน์
คือรู้จักกันๆแรกๆก็พูดดีแบบคนเพิ่งเจอกัน แต่พอเริ่มกลางๆก็เริ่มพูดคำหยาบใส่กัน แต่มาช่วงเดือนนี้เริ่มรู้สึกว่ามันเปลี่ยนไป คือแรกๆก็เรียกหยาบคายกันปกติ แต่อยู่ๆตอนเเรกก็เริ่มแบบเรียก ’แก’ กันพอหลังๆมาอีกเริ่มแทนตัวเองว่า ’เค้า’ กัน แล้วก็เหมือนเริ่ม ’หวง’ กันเริ่ม ’หึง’ กันเริ่ม ’คิดถึง’ กันเริ่มถามว่า ’คิดถึงเค้าไหม’ นู้นนี้นั้น ถึงขั้นเคยบอก ’รัก’ กัน แต่ความสัมพันธ์ขอเรากับนางคือยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
ถึงวันนี้เราก็นั่งคอลกับนางเป็นปกติ(ปกติก็คอลด้วยกันทุกวัน)ละคือวันนี้เราก็หยอกล้อกันแบบปกติแต่คือมีจังหวะนึงนางก็พูดกับเราว่า
นาง-”หยอกล้อกันแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นเค้าก็เข้าใจผิดกันหมดหรอก”
คือเรารู้ในใจไงว่าเรากับนางอาจไม่มีทางเป็นไปได้ พอเราเเบบเงียบไปเขาก็ถามแบบเป็นห่วงว่า
นาง-”เป็นอะไร ไม่ดูเลย โกรธเค้าหรอ ขอโทษนะ“
คือส่วนตัวเราเป็นโรคซึมเศร้านิดหน่อยและเป็นคนที่ชอบคิดมาก เลยทำให้นางกังวล แต่ก็แบบบอกไปว่าไม่ได้เป็นไรๆ มีจังหวะนึงเราถามนางว่า
เรา-“ชอบเค้าไหม”
นางก็ตอบเราแบบประมาณว่า
นาง-“ชอบดิ ทำไมอะ”
แต่คือเรารู้ไงว่าความหมายคำว่าชอบของนางอะคือเหมือนกับว่า ‘ไม่ได้เกลียดเราใช่ไหม’ เฉยๆประมาณนี้ ละคือแบบเราก็ร้องไห้อะ คือเหมือนกันเราสื่อไม่ถึงกันอะ แต่ถึงงั้นพอนางได้ยินเสียงว่าเราร้องไห้นางก็ยังถามเราว่า
นาง-“เป็นอะไรไหม หื้อ”
เราก็ตอบไปแบบเสียงสั่น
เรา-“เค้าไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องคิดมาก เค้าไม่อยากให้แกคิดมากนะ”
นาง-“แน่ใจว่าไม่ได้เป็นอะไร เค้าเป็นห่วงแกนะ ไม่อยากให้แกเป็นอะไรมากอีก”
เรา-“คับๆ เค้าไม่ได้เป็นอะไร เค้าแค่เพลียๆเฉยๆ ชั่งเถอะไม่ต้องสนใจเค้าก็ได้”
นาง-“ไม่ให้เค้าสนใจแกได้ไง เค้าห่วงแกนะ อย่าพูดงี้อีก บอกมาด้วยว่าเป๋นไร”
เรา-“ป่าวจริงๆ ชั่งเถอะ”
นาง-“อือ”
ละคือเราก็เงียบๆบ้างพูดๆบ้างวนกันไปอย่างงั้น
คือเราก็จำไม่ได้นะว่าคุยอะไรกันแต่อยู่ๆเราก็ร้องไห้อีกรอบ ละนางก็ถามเราว่า
นาง-“เป็นไร ดูเสียงสั่นๆอีกแล้วนะ”
เรา-“ป่าว...เค้าแค่ร้องไห้...”
นาง-“เหมือนกันเลย”
เรา-“ห๊ะ? เป็นอะไรรึเปล่า ร้องไห้อะไรคับ”
นาง-“ป่าวหรอกๆไม่ต้องเป็นห่วงเค้า ห่วงตัวเองก่อนไหม ดูสิเดี๋ยวก็ซึมเศร้าอีกหรอกคับ ไม่ต้องเป็นห่วงเค้านะเค้าเป็นผช.เค้าดูแลตัวเองได้ ดูแกดิเป็นผญ.ตัวเล็กๆบอบบางๆแถมยังซึมเศร้าง่ายอีก เดี๋ยวก็เป็นอะไรไปอีก เค้าเป็นห่วงแกนะรู้ไหม”
เรา-“อือ เค้ารู้คับ บ่นจังเลยนะคนแก่เนี้ย..”
คือดูนางพูดดิ ไม่ให้ชอบได้ไง แงงง คือเจ้าตัวไม่เจ้าชู้คือแบบไม่เคยชู้สาวเลย คือมัรเคยมีผญ.มาอ่อยนาง นางก็พูดแบบ ‘ขอโทษนะ พี่ไม่ได้ชอบน้อง ไม่ต้องมาอ่อยพี่ให้เสียเวลาเถอะนะ’
แล้วนางก็เชื่อฟังคำสั่งเราคือแบบนางขอเราไปกินเบียร์แต่คือเราไม่ให้กินไง นางก็ไม่กินนะ
แล้วนางก็ไม่เคยโกหกเราด้วย
คือแบบบ คนแบบนี้หายากอะ...
ละพอตอนท้ายก่อนจะวางคอลคือแบบมันก็เงียบไง ละคืออยู่ๆนางก็พูดขึ้นมา(คือตอนนั้นก็ยังร้องไห้กันอยู่นิดๆละนะ)
นาง-“แก...”
เรา-“หื้อ?”
นาง-“แก เค้าพูดจริงๆนะ...เค้ารักแกวะ”
คือตอนนั้นเราก็คิดว่านางคงไม่พูดจริงหรอก ก็คงจะพูดเล่นเหมือนเดิมแหละ
เรา-“หื้อ? อะไรเนี้ย เป็นไร?”
นาง-“ไม่รู้ เค้ารักแกจริงๆ เค้าไม่ได้พูดเล่นนะ เค้ารักแกวะ”
เรา-“อือ เค้าก็รักแกนะ”
นาง-“อือ เค้าไม่ได้พูดเล่นๆนะ เค้าบอกแล้วว่าเค้ารักแกจริงๆ เค้าไม่อยากให้เเกเป็นอะไรอีก เค้ารักแกที่แกเป็นแกนะ รักจริงๆนะ”
เรา-“อือๆ รักน้าาา...ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..แกพูดงี้เค้าก็บอกบ้าง...(คือตอนนั้นเราร้องไห้หนักมาก เลยทำให้ได้ยินเพี้ยนๆไป)เค้-ไม่อ-ากเป-เพื่-นแก(เค้าไม่อยากเป็นแค่เพื่อนกับแก)...”
นาง-“ห๊ะ?! ไม่อยากเป็นเพื่อนกับเค้า? ไม่อยากเป็นจริงๆหรอ”
เรา-“ไม่ใช่ๆ เค้-บ-กว่าไม่อยา-เป็-แค่เพื่-น”
นาง-“ไม่อยากเป็นแค่เพื่อนกับเค้า?”
เรา-“อือ... ใช่..เค้าไม่รู้อะ เค้ารู้สึกเค้าชอบแก เค้าไม่อยากเป็นแค่เพื่อนกับแกอีกแล้ว(พูดจริงๆเสียงสั่นมากนะ)”
นาง-“อือ... แกก็เป็นเพื่อนสนิทเค้าไง.. คิดมากน่าาา”
เรา-“...เพื่อนสนิท? ...อือ เป็นได้แค่นั้นแหละนะตัวกู(คือเราพูดเบามาก)...”
นาง-“หื้ม? อะไรนะ”
เรา-“ป่าวๆ... ชั่งเถอะ”
แล้วก็นั่งเงียบๆ แล้วอยู่ๆแบตนางก็หมดไป แต่คือก่อนหมดไม่รู้เค้าพูดอะไรกับเราอะ แต่รู้สึกแบบเหมือนบอกว่านางพูดว่า’รักแกที่สุดเลย’(มั้ง) คือมันได้ยินไม่ชัด แต่พอจะเดาได้ แล้วเราก็มานั่งเขียนกระทู้นี้แหละ...
สำหรับใครที่ติดตามเราจะมาอัพเดตเรื่อยๆนะคะ เจ็บจริงๆนะเรื่องนี้ แงงงง
ทำไงให้หลุดจาก FZ ได้สักที
คือรู้จักกันๆแรกๆก็พูดดีแบบคนเพิ่งเจอกัน แต่พอเริ่มกลางๆก็เริ่มพูดคำหยาบใส่กัน แต่มาช่วงเดือนนี้เริ่มรู้สึกว่ามันเปลี่ยนไป คือแรกๆก็เรียกหยาบคายกันปกติ แต่อยู่ๆตอนเเรกก็เริ่มแบบเรียก ’แก’ กันพอหลังๆมาอีกเริ่มแทนตัวเองว่า ’เค้า’ กัน แล้วก็เหมือนเริ่ม ’หวง’ กันเริ่ม ’หึง’ กันเริ่ม ’คิดถึง’ กันเริ่มถามว่า ’คิดถึงเค้าไหม’ นู้นนี้นั้น ถึงขั้นเคยบอก ’รัก’ กัน แต่ความสัมพันธ์ขอเรากับนางคือยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
ถึงวันนี้เราก็นั่งคอลกับนางเป็นปกติ(ปกติก็คอลด้วยกันทุกวัน)ละคือวันนี้เราก็หยอกล้อกันแบบปกติแต่คือมีจังหวะนึงนางก็พูดกับเราว่า
นาง-”หยอกล้อกันแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นเค้าก็เข้าใจผิดกันหมดหรอก”
คือเรารู้ในใจไงว่าเรากับนางอาจไม่มีทางเป็นไปได้ พอเราเเบบเงียบไปเขาก็ถามแบบเป็นห่วงว่า
นาง-”เป็นอะไร ไม่ดูเลย โกรธเค้าหรอ ขอโทษนะ“
คือส่วนตัวเราเป็นโรคซึมเศร้านิดหน่อยและเป็นคนที่ชอบคิดมาก เลยทำให้นางกังวล แต่ก็แบบบอกไปว่าไม่ได้เป็นไรๆ มีจังหวะนึงเราถามนางว่า
เรา-“ชอบเค้าไหม”
นางก็ตอบเราแบบประมาณว่า
นาง-“ชอบดิ ทำไมอะ”
แต่คือเรารู้ไงว่าความหมายคำว่าชอบของนางอะคือเหมือนกับว่า ‘ไม่ได้เกลียดเราใช่ไหม’ เฉยๆประมาณนี้ ละคือแบบเราก็ร้องไห้อะ คือเหมือนกันเราสื่อไม่ถึงกันอะ แต่ถึงงั้นพอนางได้ยินเสียงว่าเราร้องไห้นางก็ยังถามเราว่า
นาง-“เป็นอะไรไหม หื้อ”
เราก็ตอบไปแบบเสียงสั่น
เรา-“เค้าไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องคิดมาก เค้าไม่อยากให้แกคิดมากนะ”
นาง-“แน่ใจว่าไม่ได้เป็นอะไร เค้าเป็นห่วงแกนะ ไม่อยากให้แกเป็นอะไรมากอีก”
เรา-“คับๆ เค้าไม่ได้เป็นอะไร เค้าแค่เพลียๆเฉยๆ ชั่งเถอะไม่ต้องสนใจเค้าก็ได้”
นาง-“ไม่ให้เค้าสนใจแกได้ไง เค้าห่วงแกนะ อย่าพูดงี้อีก บอกมาด้วยว่าเป๋นไร”
เรา-“ป่าวจริงๆ ชั่งเถอะ”
นาง-“อือ”
ละคือเราก็เงียบๆบ้างพูดๆบ้างวนกันไปอย่างงั้น
คือเราก็จำไม่ได้นะว่าคุยอะไรกันแต่อยู่ๆเราก็ร้องไห้อีกรอบ ละนางก็ถามเราว่า
นาง-“เป็นไร ดูเสียงสั่นๆอีกแล้วนะ”
เรา-“ป่าว...เค้าแค่ร้องไห้...”
นาง-“เหมือนกันเลย”
เรา-“ห๊ะ? เป็นอะไรรึเปล่า ร้องไห้อะไรคับ”
นาง-“ป่าวหรอกๆไม่ต้องเป็นห่วงเค้า ห่วงตัวเองก่อนไหม ดูสิเดี๋ยวก็ซึมเศร้าอีกหรอกคับ ไม่ต้องเป็นห่วงเค้านะเค้าเป็นผช.เค้าดูแลตัวเองได้ ดูแกดิเป็นผญ.ตัวเล็กๆบอบบางๆแถมยังซึมเศร้าง่ายอีก เดี๋ยวก็เป็นอะไรไปอีก เค้าเป็นห่วงแกนะรู้ไหม”
เรา-“อือ เค้ารู้คับ บ่นจังเลยนะคนแก่เนี้ย..”
คือดูนางพูดดิ ไม่ให้ชอบได้ไง แงงง คือเจ้าตัวไม่เจ้าชู้คือแบบไม่เคยชู้สาวเลย คือมัรเคยมีผญ.มาอ่อยนาง นางก็พูดแบบ ‘ขอโทษนะ พี่ไม่ได้ชอบน้อง ไม่ต้องมาอ่อยพี่ให้เสียเวลาเถอะนะ’
แล้วนางก็เชื่อฟังคำสั่งเราคือแบบนางขอเราไปกินเบียร์แต่คือเราไม่ให้กินไง นางก็ไม่กินนะ
แล้วนางก็ไม่เคยโกหกเราด้วย
คือแบบบ คนแบบนี้หายากอะ...
ละพอตอนท้ายก่อนจะวางคอลคือแบบมันก็เงียบไง ละคืออยู่ๆนางก็พูดขึ้นมา(คือตอนนั้นก็ยังร้องไห้กันอยู่นิดๆละนะ)
นาง-“แก...”
เรา-“หื้อ?”
นาง-“แก เค้าพูดจริงๆนะ...เค้ารักแกวะ”
คือตอนนั้นเราก็คิดว่านางคงไม่พูดจริงหรอก ก็คงจะพูดเล่นเหมือนเดิมแหละ
เรา-“หื้อ? อะไรเนี้ย เป็นไร?”
นาง-“ไม่รู้ เค้ารักแกจริงๆ เค้าไม่ได้พูดเล่นนะ เค้ารักแกวะ”
เรา-“อือ เค้าก็รักแกนะ”
นาง-“อือ เค้าไม่ได้พูดเล่นๆนะ เค้าบอกแล้วว่าเค้ารักแกจริงๆ เค้าไม่อยากให้เเกเป็นอะไรอีก เค้ารักแกที่แกเป็นแกนะ รักจริงๆนะ”
เรา-“อือๆ รักน้าาา...ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..แกพูดงี้เค้าก็บอกบ้าง...(คือตอนนั้นเราร้องไห้หนักมาก เลยทำให้ได้ยินเพี้ยนๆไป)เค้-ไม่อ-ากเป-เพื่-นแก(เค้าไม่อยากเป็นแค่เพื่อนกับแก)...”
นาง-“ห๊ะ?! ไม่อยากเป็นเพื่อนกับเค้า? ไม่อยากเป็นจริงๆหรอ”
เรา-“ไม่ใช่ๆ เค้-บ-กว่าไม่อยา-เป็-แค่เพื่-น”
นาง-“ไม่อยากเป็นแค่เพื่อนกับเค้า?”
เรา-“อือ... ใช่..เค้าไม่รู้อะ เค้ารู้สึกเค้าชอบแก เค้าไม่อยากเป็นแค่เพื่อนกับแกอีกแล้ว(พูดจริงๆเสียงสั่นมากนะ)”
นาง-“อือ... แกก็เป็นเพื่อนสนิทเค้าไง.. คิดมากน่าาา”
เรา-“...เพื่อนสนิท? ...อือ เป็นได้แค่นั้นแหละนะตัวกู(คือเราพูดเบามาก)...”
นาง-“หื้ม? อะไรนะ”
เรา-“ป่าวๆ... ชั่งเถอะ”
แล้วก็นั่งเงียบๆ แล้วอยู่ๆแบตนางก็หมดไป แต่คือก่อนหมดไม่รู้เค้าพูดอะไรกับเราอะ แต่รู้สึกแบบเหมือนบอกว่านางพูดว่า’รักแกที่สุดเลย’(มั้ง) คือมันได้ยินไม่ชัด แต่พอจะเดาได้ แล้วเราก็มานั่งเขียนกระทู้นี้แหละ...
สำหรับใครที่ติดตามเราจะมาอัพเดตเรื่อยๆนะคะ เจ็บจริงๆนะเรื่องนี้ แงงงง