---

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า อินเดียในปัจจุบันไม่ได้แย่ อย่างที่คนไทยคิด รู้สึกฝั่งไว้ในใจ จะบอกยังไง คนไทยบางคนพูดถึงอินเดียในแง่ลบ (พูดแต่แง่ลบ) ทั้งๆที่เรื่องดีดีเขาก็มี ขนาดเราบอก บอกทุกอย่าง อ้างอิงแหล่งข้อมูล ของตัวเองมันไม่พอใช่มั้ยเพราะเขาคิดว่าเรารักอินเดียนิเราก็ต้องมองบวก เลยเอาทั้งหนังสือเรื่องเราจากผู้ที่ไปแล้ว หรือแม่แต่สารคดี รายการ วิดิโอจากยูทูปจากผู้คนธรรมดารที่ไปมาแล้ว(ไม่เฟคแน่นอนพวกนี้) ให้ดู คนบางคนก็ยังยึดภาพลักษณ์อินเดียเก่าๆอยู่ แต่ก็ไม่ได้เถียงนะว่าด้านลบเขาก็มี และการแชร์ข้อมูลด้านลบก็ไม่อยากให้อ่านแล้วเอาไปคิดว่าเขาแย่ หรือไปดูถูกเขา การศึกษาด้านลบไว้เนี่ยเพื่อให้รู้ ป้องกันและเตรียมรับมือเวลาเจออะไรแบบนั้น จะได้ไม่เหวอ หรือเอ๋อ หรือเสียท่าเขามากมาย เน๊อะ ศึกษาเพื่อให้รู้ไม่ใช่ให้กลัวหรือเกลียดเน๊อะ

อินเดียด้านลบก็มี แต่ด้านดีดีมีเยอะกว่านะค่ะ

---

- - - ข้อ 1 - - -
การแลกเงิน ถ้าเป็นไปได้ ขอแบงก์ย่อยให้เยอะที่สุด ของเราแลกกับซุปเปอร์ริช แลกรอบแลกได้มาแต่แบงก์ใหญ่ๆ เลยไปแลกอีกรอบแล้วขอแบงก์ย่อยๆมา ที่บอกให้เอาแบงก์ย่อยไปเยอะๆเนี่ย เพราะพ่อค้าแม่ค้าย่านค้าขาย ชอบใช้มุกไม่มีเงินทอน และจะไม่ทอนเงิน หรือทอนก็ทอนขาดให้เรา
แล้วพอเราไปทวง บางก็ทำหน้าตาแบบ 'กูไม่มีทอนอ่ะจะให้ไง' บางก็ทำหน้าเอ๋อ กูก็เหวอซิค่ะ บางก็ตีมึน อารายคือทอนไม่ครบไม่รู๊

อย่างตอนเราไปเจอการทอนไม่ครบ การไม่มีตังส์ทอนเนี่ยพอสมควรเลยละ ก็เริ่มต้นที่ ลงเครื่องไปรถไฟฟ้าใต้ดิน ก็กะว่าหน่วยงานพวกนี้เขาคงไม่เอาด้วย ไม่ใช้ร้านโชว์ห่วยโลวคลาสนะเว้ย ก็เลยซื้อตั๋วไปแล้วจ่ายแบงก์ 500 ตั๋ว2ใบกับหน้ามึนๆ 120รูปี พี่แกบอกแกไม่มีเงินทอน พร้อมโชว์แบงก์เก่าๆโทรมให้เราดู จะไม่มีได้ไงว่ะคนซื้อตั๋วเยอะแยะตาแป๊ะยืนยิ้มเนี๋ย !!!! อาาาไร!!!!  เราเลย งั้นขอแบงก์คืน แกก็ไม่ให้ พร้อมยิ้มกริ่ม อัลไล!!!

จนพี่อินเดียหน้าเข้มด้านหลังเรา ออกมาโวยวายว่าทอนให้เธอซะ เขาเถียงแทนพวกเราเลยแหระ นี้ไง เห็นมั้ย เรื่องไม่ดีก็มี เรื่องดีดีของเขาก็มีเนี๋ยมองกันซิมอง !!! เราก็ได้ตังส์ทอนมา แต่ได้ไม่ครบ มันต้องทอน 380รูปี ได้มา 360รูปี 20รูปีมันก็เอา ตีเป็นเงินไทยก็ 10 บาท เออ!!! ให้ๆไปจบๆ


- - - ข้อ 2 - - -
ห้ามตีวีว หรือไปลบหลู่อะไรวัวนะ อินเดียนับถือพระศิวะ และวัวเป็นพาหนะของพระศิวะ ดังนั้น วัวจึงจัดเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ อย่าไปตี หรือไปทำร้ายมันนะ แล้วไม่ต้องไปถาม คุณกินเนื้อมั้ยนร่าาาาา เขาไม่กินนะ ตอนเราไป มีเรื่องฮาอีกเรื่องหนึ่ง ฮาเล็กๆกรุปกริปๆ คือ
พี่ที่ไปด้วย : ดู ยู อีท บีฟ
เรา : O..O (หันมองหน้าแฟนแป๊ป)
แฟนเรา : โน โน ยูอีท????
เรา : (นิ่งอยู่)
พี่ที่ไปด้วย : โน
เรา : (โล่งงงงงง แอบสงสัยถ้าตอบว่ากิน เขาจะทำหน้าไงเหมือนกันนะ ฮ่าๆ)

- - - ข้อ 3 - - -
อย่าแสดงอาการใจอ่อน สงสารเมื่อมีคนมาตามตื้อขายของ หรือขอเงิน เพราะถ้าเราทำหน้าเหมือนเราเกรงใจ ใจ่ออนเราจะสลัดเขาไม่หลุดนะคร้า เขาจะเดินตามคุณไม่เลิก ไม่ลา ต้องขรึม ต้องนิ่ง ไม่คือไม่ ปฏิเสธให้ขาดนะค่ะ

- - - ข้อ 4 - - -
อย่าแสดงอาการตื่นเต้นต่อสินค้าตรงหน้า อย่าแสดงออกว่าสนใจ ฉันอยากได้ !!! พ่อค้าแม่ค้าเหล่านั้นจะโก่งราคาคุณนะซิ ถ้าอยากได้จริงๆให้ต่อรองให้สุดๆ แบบสุดๆไปเลย ขอให้คุณเชื่อเถอะว่า มันบวกเกินราคาทุนไปมากกว่าครึ่ง ชัวร์ เราอยากได้กำไร มันสวยดี กำไร 1 อัน 100รูปี (50บาทไทย)
อยู่ไทยไม่เคยซื้ออะไรขนาดนี้ นี้ซื้อเครื่องประดับตามตลาดนัด 3 ชิ้น 50 ตลอด แม่มเอ๊ยยย!! ไม่เอา แต่อยากได้อยู่ เลยต่อรองเหลือ 50 ตอนแรก เธอยอม50 รูปี แต่ต้อง 4 อัน นี้ก็บอก 2 อันพอ

- - - ข้อ 5 - - -
ระวังการยัดเยียดสินค้า การบังคับซื้อ การมัดมือชก ต้องมีสติเวลาเดินเที่ยวหรือซื้อของนะค่ะ หลังจากที่เราต่อรองราคากำไรและตกลง คือ 50 รูปี 2 อัน ช่วงที่กำลังจะจ่ายเงิน เขาคว้ามือพี่ที่ไปด้วยไปเพนท์เฮนน่าแบบไม่ถามไถ่อะไรเลย และมันนไม่ได้จบที่มือพี่ ช่วงที่เรายื่นจ่ายเงินเขาก็คว้ามือเราด้วย เราพยายามถามว่าทำอะไร นี้คืออะไร จะคิดตังส์มั้ย ถ้าคิดตังส์เราไม่เอา เหมือนพูดคนเดียวอ่ะ =..= เขาไม่ตอบอะไรจนกระทั้งเพนท์เสร็จละบอกราคามา ลมแทบออกหู ถ้าจะไม่ให้คือไม่ให้ต้องทำให้เธอเห็นให้ได้ว่าเราไม่ยอม ไม่จ่าย และเราก็ไม่ได้กลัวคุณด้วย แข็งๆแต่ไม่ใช่แข็งแบบกร้าวร้าว หรือจะเอาเรื่อง ด่าทอ อารมณ์ร้อนนะ คุณต้องเข้าใจไว้อย่าง...นี้มันเป็นวิถีทำมาหากินแบบเขา ใจแข็งแบบเป็นมิตรนะค่ะ

- - - ข้อ 6 - - -
ไปอินเดียใครๆก็อยากเพนท์เฮนน่า ราคามันอยู่ที่ 100 รูปี โก่งคุณสุดได้แค่ 150รูปี อย่ายอมจ่ายมากกว่านี้นะค่ะ เขาเรียกเรา2คน 600รูปี มือละ 300 แต่เราไม่จ่ายค่ะ เพราะเราไม่ได้อยากได้ไง และเราถามเราบอกคุณแล้วว่าถ้าคิดเงินเราไม่เอา คุณก็ยังทำ เราจ่ายได้แค่ 2 คน 300รูปี นอกจากนี้เราไม่จ่าย จะเอาไง เธอเลยโอเคที่ 2คน 300
ภายหลังได้คุยกับแฟนเรา และชาวอินเดียคนอื่นที่ได้มีโอกาสพูดคุย เขาก็ถามว่าจ่ายไปเท่าไรพอเราบอก 300 เขาก็ทำหน้าตกใจ เพราะมันแค่ 100 เท่านั้นแหระ ก็รู้ไว้ คราวหน้าฉัน จะ ไม่ พลาด อีก !!!!!!!!!!!!!

- - - ข้อ 7 - - -
ย่านค้าขายว่าโก่งราคาเวอร์วังแล้ว ตุ๊กๆ แท็กซี่ มักโก่งราคากว่าจ้า ที่พีคไปกว่าโก่งราคาคือ ไม่บอกราคา ออกอุบายว่าจำนวนหนึ่ง ซึ่งถูกกว่าตอนเรียกเก็บจริง =..= บ้างที่ก็ลดพิเศษสำหรับคุณ ราคาแล้วแต่คุณเลย คิดเหมาๆ เท่านี้นะ พอจ่ายจริง โอ้ยที่Uให้ Me มันน้อยไป Me พายูวไปตั้งเยอะ ต้องเพิ่มให้อีกจิ เอานั้น!!! ก็ไม่ได้ขอให้พาไปมั้ยละ ???  ราคาอะเท่านี้แหระ(ตามตกลง) แต่ต้องทริปด้วย =..=

ตอนที่อยู่พาราณสีอะ ก็มีตุ๊กๆคันหนึ่ง ที่เขาเสนอว่าจะพาเที่ยวในพาราณสี เราจะได้ไม่ต้องมาคอยเรียกตุ๊กๆระหว่างทาง มันก็น่าสนเลยตกลงไป แต่แล้วเราก็เริ่มรู้สึกว่าเงินเรามันใกล้จะหมดแล้ว ยกเลิกลุงเถอะ ลุงก็บอกราคาพิเศษสำหรับคุณ เเล้วแต่คุณจะให้เลย ราคาแล้วแต่คุณ แต่สุดท้ายมันไม่ใช่ราคาแล้วแต่เรา มันราคาแล้วแต่ตาลุงตุ๊กๆอะแหระ ก็ให้ไปตีไปประมาณ 500รูปีแล้วอ่ะ แต่ลุงจะเอา 1000รูปี ผ้าคลุมงามๆ 1000 กูยังไม่ซื้อ ลุงจะบ้าหรอ!!! ก็ไม่ได้ให้ สุดท้ายคือวางตังไว้เท่านั้นแหระ แล้วเดินออกมาแบบไม่สนใจลุงแกอีกเลย

- - - ข้อ 8 - - -
ผู้คนอินเดีย ที่ไม่ใช่พ่อค้าแม่ค้า ช่างคุย ช่างพูด ขอแค่คุณยิ้มให้ การยิ้มให้เราว่ามันเหมือนแสดงความเป็นมิตรอ่ะ เขาจะเข้ามาคุยกับเราเอง แล้วเป็นมิตรและคุยสนุกมากกกกกก ที่สำคัญเขาคือพวกเขาใจดีมาก ตอนขึ้นรถไฟนะ ครอบครัวอินเดียที่นั่งมาด้วยกัน เขาก็จัดการปูเตียงเองอะไรเอง แนะนำนู้นนี้นั้นตลอด จะเข้าห้องน้ำ ก็ไม่ใช่แค่บอกทางให้ลูกชายพาเราไปเลย ตอนปีนขึ้นเตียงด้วยความที่ว่าเข่าเราเจ็บ (เพิ่งเอาเฝือกออกก่อนไปแค่อาทิตเดียวเองบังคับหมอเอาออกด้วยบอกว่ามีทริปปลายปี เอาออกให้ทันนะหมอ =..=" ) มันก็ขึ้นลำบาก เขาก็ช่วยประคองขึ้น

ความใจดีก็ไม่ได้มีแค่นี้ มีอีกช่วงที่ต้องเดินทางด้วยรถไฟ วันที่ 31 ธ.ค วันสำคัญนี้เน๊อะ คนแม่มเยอะชิ๊บหายเลย !!! แล้วเป็นวันหยุดช่องขายตั๋วมี 1 จุด บ้าบอ ยืนยาวนานไม่พอ ไม่รู้เรื่องอีกจะลงสถานีไหน ก็มีสาวอินเดีย ประมาณว่าจะไปไหนละ มามาดูแอฟก่อน ลงตรงไหนตรงนี้ใช่มั้ย อ่อสถานีนี้ไง แล้วพาไปซื้อตั๋วกับเขา ไม่ซื้อผิดแน่นวล น่ารักเวอร์

- - - ข้อ 9 - - -
ถ้าคิดจะเดินทางด้วยรถไฟ รถไฟฟ้าใต้ดิน แนะนำให้ผูกมิตรกับคนที่รอ part form เดียวกับเราไว้ เพราะเรื่องเทคโนโลยีของเค้าล้ำหน้าไปกว่าไทยเยอะค่ะ  บ้านเขามีแอฟติดตาม ทั้งรถไฟฟ้าใต้ดิน รถไฟปกติ จ้า โครตจะล้ำ บ้านเรามีเพียงแค่เว็ปจองออนไลน์เท่านั้น คุณเข้าไปผูกมิตรกับเขาได้เลย เขาจะเช็คให้คุณด้วยการใส่เลขขบวนรถของคุณลงในแอฟของเขา แล้วมันจะโชว์ว่าตอนนี้ขบวนนั้นนะถึงไหน อีกกี่นาที กี่ชั่วโมงมาถึงเรา จะเลทมั้ย เราจะไม่รู้สึกร้อนรนกับการรอว่ามันมา หรือไปรึยัง นี้ชั่นขึ้นผิดขบวนหรือป่าว ??

แต่ถ้าคนที่คุณถามคนที่เขาไม่มีโทรศัพท์ หรือไม่ได้โหลดแอฟไว้  เขาก็พร้อมจะเรียกเพื่อนๆของเขามาช่วยตอบคำถามที่เป็นปัญหากังวลใจของเราให้เอง (ซึ่งส่วนใหญ่ที่เราไปถามจะมีแอฟนั้นหมดเลย)

- - - ข้อ 10 - - -
หลีกเลี่ยงการไปเที่ยวอินเดียในวันหยุดสากลโลก หรือวันหยุดของคนอินเดีย เพราะคนอินเดียนิยมใช้เวลากับครอบครัว หรือกับเพื่อนฝูงในวันหยุดด้วยการท่องเที่ยว มันเป็นความนิยมของเขานั้นหมายถึงพวกเขาพร้อมใจกันเที่ยวนะซิ คนมันจะเยอะมาก ไอ่ถ่ายรูปติดมวลมนุษชาติมาเยอะแยะมากมายก็ไม่เฟลเท่าไร ไม่มีที่ถ่ายรูปก็เฟลไม่มาก แต่ต้องต่อคิวยาวนานเนี๋ย เซ็งมากๆจริงๆนะคุณ


ต่อ
v
v
v