เป็นแฟนเวอร์ชั่นคุณนกสินจัย มันก็อดไม่ได้ที่ต้องเปรียบเทียบ เพราะเรายกให้ล่า คือละครที่ตราตรึงใจเราที่สุดที่เคยดูตอนเด็ก และก็รอมาตลอดให้รีเมค
พอมีข่าวพี่หมิวมาเล่น ดีใจมากๆ ยอมรับเลยว่าเราเป็นแฟนคลับคุณหมิว รักนาง ชอบทุกอย่างที่นางเล่น ชอบทุกบทบาท
องค์ประกอบโดยรวม เทียบเถอะ
เราให้เวอร์ชั่นพี่นกสินจัย10เต็ม10 ฝีมืพี่นก 10เต็ม10 ทราย เจริญปุระ เราแอบให้7เต็ม10 น้องเซียงเซียงให้10เต็ม ผัวมธุสร คุณนพพลให้10เต็ม10 คุณศตวรรษให้11เต็ม10เลย เล่นกวนทีนมาก เลวแบบรู้ว่าเป็นละครแหละ แต่ก็เกลียด เล่นดีสุดในเรื่องเลย สารวัตรให้เท่ากัน คนร้ายให้เท่ากัน จิตแพทย์คุณช่อผกาทำได้ดีกว่า เพื่อนนางเอกให้เท่ากัน ฝีมือคุณรัญญา หาที่ติไม่ได้จริงๆ
มาดูความลำไยของมธุสร นี่ฆ่ามาหลายศพแล้วนะ จะยังลังเล สำนึกผิด สงสาร เพื่ออะไร?
ฉากที่คุยกับอีกตัวในกระจก เอาตัดทิ้งได้แล้วค่ะ มันลำไยเกิน คนดูมีวุฒิภาวะที่รู้แล้ว ว่านางเอกก็ขัดแย้งในตัวเอง แต่มาถึงขั้นนี้ มันต้องมีความเป็นจิต
มีพัฒนาการทางจิตที่ชัดเจน มันต้องวิ่งเข้าหาคอนเซ็ปท์ที่หลอกคนมาดูได้แล้วค่ะ “ความพยาบาทเป็นของหวาน” คือมันต้องสนุกในการกินของหวาน
ต้องสนุกในการล่า ต้องสนุกในการฆ่าสิ นี่อะไร ยังลังเลจะแด-รก ของหวานอยู่ได้ มันมาถึงขั้นนี้แล้ว อย่าลำไยเลย เล่นกับความตาย สนุกกับการเห็นคนที่กำลังจะฆ่าร้องขอชีวิต ไม่ใช่เอะอะสำนึกคุยกับอีตัวในกระจก มันเยอะจนเบื่อ คนเลิกดูไปหลายคนละ พี่หมิวเอาชื่อมาทิ้งกับเรื่องนี้จริงๆ ความรอบคอบของละคร ความสมเหตุสมผล ตายค่ะ ฉากในศาล เปิดจุดอ่อนละครเรื่องนี้ชัดเจน ควรทำการบ้าน เรื่องในศาลให้มากกว่านี้ นี่นักโทษ7คนกำลังเล่นตลกในศาล แบบนี้ก็ได้เหรอ หัวเราะเริงร่า เยาะเย้ย ไม่เคารพศาล
ข้อบกพร่องอีกมากมายมหาศาลที่ตามมา จะยกตัวอย่างเล่นๆ ใครดูไม่ทัน กลับไปดู ฉากที่รุ้งรูดเสา ปกติกำลังยั่วใส่ส้นเข็ม พอเอาขาห้อยฟ้ารูดลง กลายเป็นส้นตึก เวลาที่ส่งไลน์กับการเปิดอ่านไลน์ พลาดบ่อยไปนะ และคืดถึงความเป็นจริง มธุสรทิ้งลายมือไว้ทุกที่ที่ฆ่า ฆ่าบิ๊ก ทั้งปังตอ ทั้งโซ่ ทั้งโต๊ะบนเขียงหมู ลายมือบนจานชาม มีด รวมถึงโทรศัพท์มือถือของบิ๊ก ที่แอบเอามาแล้วได้ทิ้งบนรถกระบะ
งานของคุณงัด สุพล วิเชียรฉาย ที่เคยกำกับไว้ เราให้ขึ้นหิ้ง 10เต็ม10 งานนี้ของพี่สัน เราให้4เต็ม10 จุดบกพร่องเยอะมาก บกพร่องจนรักพี่หมิวขนาดไหนก็คงต้องเลิกติดตามละครเรื่องนี้ ผิดหวังแบบรุนแรงมากค่ะ
คหสต นะคะ ใครคิดว่าไงบ้าง
ความลำไยของล่า ข้อบกพร่องอันมากมาย งานหยาบมาก เรียกชุ่ยเลยก็ได้นะ
พอมีข่าวพี่หมิวมาเล่น ดีใจมากๆ ยอมรับเลยว่าเราเป็นแฟนคลับคุณหมิว รักนาง ชอบทุกอย่างที่นางเล่น ชอบทุกบทบาท
องค์ประกอบโดยรวม เทียบเถอะ
เราให้เวอร์ชั่นพี่นกสินจัย10เต็ม10 ฝีมืพี่นก 10เต็ม10 ทราย เจริญปุระ เราแอบให้7เต็ม10 น้องเซียงเซียงให้10เต็ม ผัวมธุสร คุณนพพลให้10เต็ม10 คุณศตวรรษให้11เต็ม10เลย เล่นกวนทีนมาก เลวแบบรู้ว่าเป็นละครแหละ แต่ก็เกลียด เล่นดีสุดในเรื่องเลย สารวัตรให้เท่ากัน คนร้ายให้เท่ากัน จิตแพทย์คุณช่อผกาทำได้ดีกว่า เพื่อนนางเอกให้เท่ากัน ฝีมือคุณรัญญา หาที่ติไม่ได้จริงๆ
มาดูความลำไยของมธุสร นี่ฆ่ามาหลายศพแล้วนะ จะยังลังเล สำนึกผิด สงสาร เพื่ออะไร?
ฉากที่คุยกับอีกตัวในกระจก เอาตัดทิ้งได้แล้วค่ะ มันลำไยเกิน คนดูมีวุฒิภาวะที่รู้แล้ว ว่านางเอกก็ขัดแย้งในตัวเอง แต่มาถึงขั้นนี้ มันต้องมีความเป็นจิต
มีพัฒนาการทางจิตที่ชัดเจน มันต้องวิ่งเข้าหาคอนเซ็ปท์ที่หลอกคนมาดูได้แล้วค่ะ “ความพยาบาทเป็นของหวาน” คือมันต้องสนุกในการกินของหวาน
ต้องสนุกในการล่า ต้องสนุกในการฆ่าสิ นี่อะไร ยังลังเลจะแด-รก ของหวานอยู่ได้ มันมาถึงขั้นนี้แล้ว อย่าลำไยเลย เล่นกับความตาย สนุกกับการเห็นคนที่กำลังจะฆ่าร้องขอชีวิต ไม่ใช่เอะอะสำนึกคุยกับอีตัวในกระจก มันเยอะจนเบื่อ คนเลิกดูไปหลายคนละ พี่หมิวเอาชื่อมาทิ้งกับเรื่องนี้จริงๆ ความรอบคอบของละคร ความสมเหตุสมผล ตายค่ะ ฉากในศาล เปิดจุดอ่อนละครเรื่องนี้ชัดเจน ควรทำการบ้าน เรื่องในศาลให้มากกว่านี้ นี่นักโทษ7คนกำลังเล่นตลกในศาล แบบนี้ก็ได้เหรอ หัวเราะเริงร่า เยาะเย้ย ไม่เคารพศาล
ข้อบกพร่องอีกมากมายมหาศาลที่ตามมา จะยกตัวอย่างเล่นๆ ใครดูไม่ทัน กลับไปดู ฉากที่รุ้งรูดเสา ปกติกำลังยั่วใส่ส้นเข็ม พอเอาขาห้อยฟ้ารูดลง กลายเป็นส้นตึก เวลาที่ส่งไลน์กับการเปิดอ่านไลน์ พลาดบ่อยไปนะ และคืดถึงความเป็นจริง มธุสรทิ้งลายมือไว้ทุกที่ที่ฆ่า ฆ่าบิ๊ก ทั้งปังตอ ทั้งโซ่ ทั้งโต๊ะบนเขียงหมู ลายมือบนจานชาม มีด รวมถึงโทรศัพท์มือถือของบิ๊ก ที่แอบเอามาแล้วได้ทิ้งบนรถกระบะ
งานของคุณงัด สุพล วิเชียรฉาย ที่เคยกำกับไว้ เราให้ขึ้นหิ้ง 10เต็ม10 งานนี้ของพี่สัน เราให้4เต็ม10 จุดบกพร่องเยอะมาก บกพร่องจนรักพี่หมิวขนาดไหนก็คงต้องเลิกติดตามละครเรื่องนี้ ผิดหวังแบบรุนแรงมากค่ะ
คหสต นะคะ ใครคิดว่าไงบ้าง